(“transformatie”, met dank aan Gert Lommers)
Jullie zwarte prinses
Anja Meulenbelt
Waarom wordt Ayaan Hirsi Ali niet als feministische heldin omarmt, is de vraag die politicoloog Meindert Fennema stelt, in een correspondentie met een jongere, vrouwelijke collega, Sjoerdje van Heerden. (De Groene, 13 maart 09, hier). Het lijkt mij niet moeilijk om die vraag te beantwoorden, omdat er vreselijk veel over is geschreven, onder andere door mij. Maar wat ik daarover op mijn weblog heb gemeld vond Fennema kennelijk niet interessant, heeft hij wel al leren googelen?
Wat Fennema wel doet: hij vergelijkt de bestseller van Hirsi Ali, Mijn vrijheid, met mijn boek van meer dan dertig jaar geleden, De schaamte voorbij. En constateert dat er overeenkomsten zijn. Terecht: beide boeken zijn een variant op het klassieke feministische Bildungsverhaal: van slachtoffer tot heldin. Na veel onderdrukking neemt een vrouw haar leven in eigen handen. Zou het toevallig zijn dat beide als kind slachtoffer waren van huiselijk geweld, vraagt Fennema zich af. Nou, nee, natuurlijk, aangezien een op de vijf vrouwen te maken krijgt met geweld ligt dat nogal voor de hand. Hij heeft het alleen mis als hij het heeft over mishandeling in de jeugd. Ik had een mishandelende echtgenoot, mijn ouders sloegen en verwaarloosden me niet. Niet de enige misser van Fennema: mijn boek speelt zich niet af in een ‘progressief milieu waarin gelijkheid tussen man en vrouw volkomen geaccepteerd waren’ – er zou anders weinig reden zijn geweest om me bij de vrouwenbeweging aan te sluiten. Ook is het uiteraard onzin om te beweren dat ik mij kosmopoliet zou noemen op basis van het feit dat ik (dertig jaar geleden!) wel eens in Duitsland en Londen was geweest, alsof ik in die jaren erna niets anders zou hebben gedaan dan ‘met een spiegel naar mijn eigen geslacht te kijken’. En alsof ‘kosmopoliet’ niet veel meer duidt op een levenshouding, in een tijd van opkomend bekrompen nationalisme en ‘eigen volk eerst’, dan op het aantal landen dat iemand zou hebben bezocht.
Fennema geeft ruimschoots de voorkeur aan Hirsi Ali’s boek. Dat mag. Hij vindt Hirsi Ali’s boek boven het mijne uitstijgen vanwege de ‘relatieve mildheid’. Een kleine aap uit de mouw, want uiteraard gaat het daarbij om mildheid ten aanzien van mannen. Inderdaad, dertig jaar geleden (!) gaf ik ‘de mannen’ enthousiast de schuld van al het vrouwenleed in de wereld; mannen in het algemeen en sommige in het bijzonder. En ik kan het me voorstellen dat Fennema het prettiger vindt dat Hirsi Ali nu de islam aanwijst als de hoofdschuldige voor alle vrouwenonderdrukking, in plaats van hem en zijn seksegenoten.
Als Mijn vrijheid het eerste, of het enige boek van Hirsi Ali was geweest zou de kans groot zijn geweest dat ook zij een identificatiefiguur zou zijn geworden voor haar generatie vrouwen, en met name voor vluchtelingen- en migrantenvrouwen. Maar we zijn niet vergeten dat er van alles aan vooraf ging. Hoogleraar Halleh Ghorashi (hier), zelf voor het islamitisch regime gevlucht uit Iran, zag in Hirsi Ali aanvankelijk een geestverwant. Dat ging over toen ze, anders dan Hirsi Ali die haar lotgenotes altijd uit de weg is gegaan, kennis maakte met moslima’s die wel degelijk bezig waren met hun emancipatie – het bleek dus mogelijk om islam en feminisme te verenigen. En het haar opviel dat Hirsi Ali daar geen enkele interesse voor had. En het duidelijk werd dat Hirsi Ali in feite spreekbuis was geworden van het dominante anti-islam discours dat de migranten in Nederland vooral bedreigde met uitsluiting. Seculiere feministes, hier, maar net zo goed in Iran, blijken heel goed samen te kunnen werken met moslimfeministes. Dat was voor Hirsi Ali natuurlijk geen optie.
Sjoerdje van Heerden komt al dichterbij het antwoord op de vraag van Fennema, als ze constateert dat Hirsi Ali vaak het verwijt toegeworpen heeft gekregen dat ze het vrouwen eerder lastiger heeft gemaakt dan hen heeft geholpen. Van Heerden heeft anders dan Fennema de moeite genomen ‘navraag’ te doen bij de vrouwen die Hirsi Ali beweerde te willen bevrijden: ‘onbedoeld lijkt ze te spreken namens en voor alle moslimvrouwen en haar oordeel is hard. Hierdoor krijgen moslimvrouwen een stempel opgedrukt waar zijn nooit om hebben gevraagd’. Inderdaad. Want Hirsi Ali was wel, in Fennema’s ogen, aangenaam mild over mannen, maar dit schreef zij, niet bepaald mild, in Mijn vrijheid over haar ‘zusters’:
“Ik wist dat er ook tijd voor nodig was om moslimvrouwen uit hun mentale kooi te bevrijden. Ik verwachtte geen overweldigende steun van de moslimvrouwen zelf. Mensen die alleen onderdanigheid kennen, bijna tot op het punt dat ze zelf niet meer kunnen nadenken, hebben jammer genoeg niet het vermogen om zich te organiseren of de wil om een eigen mening te laten horen”.
Dit is de arrogantie waar Ghorashi het over heeft. Hirsi Ali, zelfbenoemd redster van de moslimvrouwen, had geen boodschap aan gelovige vrouwen met een andere, minder dogmatische mening dan de hare, want die anderen, die konden niet nadenken. Er was voor haar maar één model mogelijk om je als vrouw vrij te vechten: afstand nemen van religie en als het nodig was ook breken met afkomst en familie. Voor veel migrantenvrouwen was dat in het geheel geen aantrekkelijke of noodzakelijke optie. Die kozen voor andere wegen om zich te emanciperen, ze voelden zich, bijvoorbeeld, verbonden met hun migrantenfamilie, ook al konden ze binnenshuis best strijd hebben over hun eigen mate van vrijheid. Ook ken ik vele tweede-generatie vrouwen die een onderscheid maken tussen een traditionele cultuur die ze afwijzen, en het geloof, dat ze wensen te behouden. Het heeft hen er in het geheel niet van weerhouden om hun plaats in de nemen in de Nederlandse samenleving, zoals, bijvoorbeeld, Hirsi Ali’s parlementaire collega’s Azough, Albayrak, Bouchibti en Arib illustreren, of als Karabulut en Karimi, die, meen ik, niet religieus zijn maar ook geen neiging hebben om de islam tot de grootste vijand van de integratie te verklaren.
Maar dat paste niet in het beeld dat Hirsi Ali voor ogen stond. Zo negeerde ze schrijfsters als Nawal al-Sadawi (hier) en Fatima Mernissi, ze negeerde ook de vrouwengroepen en organisaties – ook die van haar landgenotes die haar hulp graag hadden willen hebben en die al lang voor haar komst actief waren in de strijd tegen mishandeling en ook tegen genitale verminking (hier en hier). Ze sloot zich niet aan bij de vrouwen die vochten voor een zelfstandige verblijfsvergunning of tegen gedwongen huwelijken (hier). Coalities met politici van andere partijen tegen eerwraak, ook al niet interessant (hier). Ze sloeg – ik weet dat uit de eerste hand – elke uitnodiging af om te praten met de vrouwen die in Nederland bezig waren om emancipatie en islam te combineren (hier). Geleerde vrouwen op dat vlak als Amina Wadud, Riffat Hassan, Margot Badran, Asma Barlas, om er een paar te noemen (hier en hier), bestonden voor haar niet. Niet interessant. Nog steeds moslim. Dus achterlijk. De werkelijke discussie is ze dus altijd uit de weg gegaan. Wat ze wel deed was een tenenkrommend simplistisch beeld over islam en vrouwen de wereld in te sturen – geen onderscheid tussen cultuur en religie, geweld is alleen het gevolg van de islam, dat werk – waarmee ze niet verrassend vooral goed aankwam bij – ik kan er niets aan doen – blanke naar rechts en islamofobie neigende mannen en een enkele dito vrouw.
Dus toen Cisca Dresselhuys die daarvoor al had gemeld dat vrouwen met een hoofddoek niet naar een functie in de redactie van Opzij hoefden te solliciteren op het lumineuze idee kwam om Hirsi Ali te lauweren voor haar geweldige werk voor de emancipatie van moslimvrouwen, en haar meteen maar even de ‘derde golf’ uit te laten roepen, waren er voor het feestje niet meer dan zegge en schrijve drie moslima’s te vinden die er bij wilden zijn. Kortom: Hirsi Ali vond geen enkele aansluiting bij al die ‘achterlijke’ vrouwen die door haar bevrijd moesten worden, en ze probeerde dat ook niet. Nou mag iedereen die dat wil zich een feministe noemen, maar vrouwenemancipatie zonder vrouwen, dat gaat toch moeilijk.
Dat zou allemaal nog niet zo erg zijn geweest, er zijn altijd vele verschillende feminismes geweest, als dat niet gebeurde in een tijdperk van grote polarisatie, waarbij de migranten (m/v) met name die met een moslimachtergrond, door de rechterzijde tot zondebok werden gemaakt van alles wat er mis was in de maatschappij. Ik hoef dat niet te herhalen: Bolkestein, Scheffer, Fortuyn, en daarna kregen we ook nog Verdonk en Wilders. Geen wonder dat de blanke rechterkant dol was op die mediagenieke zwarte prinses die hen zo gelijk gaf, de islam is achterlijk, wist ze daar zelf niet alles van, en die nu eens niet tegen mannen schopte, maar in tegendeel, hen als westerse mannen geweldig ‘verlicht’ vond. Zeker in vergelijking met die achterlijke moslimmannen die hun vrouwen sloegen omdat dat moest van de koran.
Anders dan Fennema suggereert heb ik Hirsi Ali nooit gehaat. Ik heb me wel, net als veel andere feministes van de tweede golf die zich al veel langer engageerden met zwarte, migranten en vluchtelingenvrouwen, suf geërgerd aan de gigantische mediahype – over de hoofden van de vrouwen heen die beter wisten. Wat zou Hirsi Ali veel goeds hebben kunnen doen voor al die vrouwen als ze tenminste een poging had gedaan om de schijnwerpers een beetje met hen te delen. Ik heb me wild geërgerd aan de domme gemakzucht waarmee Hirsi Ali, die kennelijk door al die media-aandacht steeds meer ging geloven in haar eigen importantie, als spreekbuis van de emancipatie van moslimvrouwen werd opgevoerd waar ze in werkelijkheid geen poot voor uitstak, en ik heb me ook opgewonden over de manier waarop rechts, met de hulp van Ayaan opeens de vrouwenemancipatie kaapte. Het is geen migrant ontgaan dat Hirsi Ali zich steeds verder engageerde met rechts, van de PvdA overliep naar de VVD, toen nog inclusief Verdonk en Wilders, waar al die links stemmende ‘nieuwe Nederlanders’ geen enkel heil van hoefden te verwachten.
Maar dat betekende allemaal niet dat wij, feministes van het eerste uur, niet geschokt waren dat ze werd bedreigd, dat we meeleefden toen Theo van Gogh werd vermoord, en er ook niet achter stonden dat ze het land uitgezet zou worden. Maar dat ze een grote leegte achterlaat nu ze vertrokken is naar een ultra-conservatieve denktank in de VS, nou nee.
Dat had Fennema natuurlijk al lang kunnen weten als hij even had gegoogeld, en niet was blijven hangen bij een boek en zijn grieven daarover van dertig jaar geleden.
Wat er nog meer te vinden is als je kunt googelen:
Wat ik samen met Karen Vintges schreef over Hirsi Ali: hier.
Lees ook: Karin Spaink, Excuus-Truus en Alibi-Ali. Hier.
Troetje Loewenthal, Gegijzelde islam. Wat wil Ayaan Hirsi Ali? Hier.
En een greep uit wat er hier op dit weblog te vinden is:
Over een discussie, laatste keer Hirsi Ali? Hier. En hier.
“Vrouwen bevrijden zonder vrouwen”, hier.
“Evangelische atheist”. hier.
“Het fenomeen Hirsi Ali”, hier.
“De Ayaan-fanclub”, hier.
‘Submission, hier.
“De kwestie Hirsi Ali”, hier.
Over feminisme en diversiteit: hier.
Over Cisca Dresselhuys, Opzij als gemiste kans en het ‘multiculturalisme”, hier.
Over emanciperende moslimtheologie: hier.
En wie begon er in Nederland het eerst over vrouwenbesnijdenis? Dat was Dolle Mina, in 1977. Hier.
“Waarom wordt Ayaan Hirsi Ali niet als feministische heldin omarmd, is de vraag die politicoloog Meindert Fennema stelt.”
Volgens mij is dat niet de werkelijke vraag die Fennema stelt. Het stuk gaat gewoon, net als in de dagen dat Ayaan hot news was, over ‘rechts’ versus ‘links’, maar nu in een ‘academische’ setting. Dat hele feminisme interesseert Fennema volgens mij geen moer. Hij voert de twee besproken boeken (liever gezegd: de twee besproken vrouwen) als instrument op om nog eens uitgebreid tegen zijn eigen boom te plassen. Die aap komt al in regel tien uit de mouw van Fennema’s wetenschappelijk colbertje. “Op mijn faculteit zijn er helaas maar weinig collega’s die het boek willen lezen. Als je links bent lees je Hirsi Ali niet.”
Gelukkig maar dat Fennema’s bedoeling zo doorzichtig is. Als het werkelijke doel van deze briefwisseling was dat een gerenommeerd politicoloog die doceert aan de Universiteit van Amsterdam twee boeken die beide in hun dagen nogal wat stof deden opwaaien in hun historische en sociaal-maatschappelijke context plaatst en vervolgens kijkt of er mogelijk correlaties zijn in de effecten die de boeken teweeg brachten, is het als wetenschappelijk experiment een regelrechte aanfluiting.
Jammer, ik had zo’n verhandeling (inclusief bronnen en onderbouwing) graag willen lezen. Misschien iets voor Sjoerdje solo?
Nou ja, we hebben er hier in elk geval een tamelijk volledig dossier aan overgehouden, waarvoor dank. En als ik Ayaan was, zou ik een klacht indienen. Je zult maar publiekelijk kokosnoot met ballen genoemd worden.
“Geen wonder dat de blanke rechterkant dol was op die mediagenieke zwarte prinses die hen zo gelijk gaf, de islam is achterlijk, wist ze daar zelf niet alles van, en die nu eens niet tegen mannen schopte, maar in tegendeel, hen als westerse mannen geweldig ‘verlicht’ vond. ”
Tsk, wat een vooroordeel, waarom zou de rechterkant blank zijn? Dat zegt meer over u, dan over “de rechterkant”.
Juist de “rechterkant” (zowel de liberale als de conservatieve kant) stelt ruimte voor het individu centraal, een belangrijke reden waardoor een collectieve ideologie als de Islam ( zoals het socialisme / communisme eerder) weerzin oproept. Waarom zouden niet-blanken zich niet daardoor aangetrokken voelen volgens u?
Ik kan mij goed voorstellen dat zij de PvdA met haar op vertroetelracisme lijkende redeneringen “andere kleur=zielig -> zielige mensen hebben geen incasseringsvermogen -> geen kritiek op mensen met een andere kleur” wilde verlaten cq ontvluchten. Als je zelf zo niet in elkaar steekt, dan klikt het niet.
Niet dat ik altijd met Verdonk eens ben geweest, maar de uitspraak van Verdonk “Niet alles wat anders is, is beter” ben ik het helemaal mee eens, juist op cultureel gebied. (Hun eigen cultuur hatende) Westerlingen (en die vind je nog al eens bij de PvdA) zouden zich dat wel eens wat meer mogen realiseren.
Vooroordeel?
Feit is dat de aanhang van Hirsi Ali voornamelijk bestond uit blank, rechts en overwegend mannelijk, Tarak.
Feit is ook dat migranten in overgrote meerderheid links stemmen en met hierboven aangegeven redenen niet veel van Hirsi Ali moesten hebben. Noch van Verdonk of Wilders, die ook niet voor niets hun aanhang vooral vinden aan de rechtse, blanke, ‘eigen volk eerst’ kant.
En nee, inderdaad, Hirsi Ali schoof steeds verder op naar rechts, en paste dus niet meer bij de PvdA. Wie zo over de PvdA oordeelt als jij kan het beter bij politiek rechts zoeken, ook dat is duidelijk. Nee daar hoef je niet per definitie blank voor te zijn, zie Hirsi Ali en een handjevol mensen als Afshin Ellian en Nahed Selim, maar de meeste migranten met moslimachtergrond, of vluchtelingen, zullen uiteraard niet kiezen voor een anti-moslim anti-migranten politie, waarom zouden ze.
Ik herken weinig in jouw idee dat islam per definitie een collectieve ideologie is, evenals het socialisme. Wel is het voor mij duidelijk dat ik me niet thuis voel bij een politiek van doorgeschoten individualisme, van het recht van de sterkste, en van ikke ikke en de rest kan stikken. Dus is het duidelijk dat ik, met de behoefte aan een balans tussen ruimte voor het individu en opkomen voor elkaar, politiek aan de linkerkant sta en het gescheld op de islam niet deel. Ik zie mensen met een andere kleur cq achtergrond cq andere religie niet als zielig.
De open deur uitspraak van Verdonk, ‘niet alles wat anders is is beter’ kan ik overigens geheel onderschrijven. Maar ik ken geen een PvdAer (of SPer) die ‘hun eigen cultuur haten’. Wel lijkt het me geheel binnen onze verlichte, democratische cultuur passen dat je enige zelfkritiek en relativering kunt beoefenen. Andere culturen zijn niet per definitie beter, maar onze cultuur, wat dat dan ook mag zijn, is ook niet per definitie boven alle andere verheven. Dat inzien hoort voor mij bij onze beschaving.
Waar u ophoud en de ogen sluit gaat Mevr A Hirsi Ali verder. Als u verder nog serieus lezers wil aantrekken dan zou u zich niet moeten bedienen met dit soort foto’s. U werkt onder de gordel. Ik weet ook niet waar u de tijd vandaan haalt om naast een goedbetaald fulltime baan deze weblog te onderhouden met alle verwijzingen van dien. Ga wat doen voor u geld.
Ayaan Hirsi Ali gaat niet verder, die is vertrokken.
Ik ga verder. Met open ogen.
Verder blijk ik serieus lezers aan te trekken, en wel elke dag drieduizend. Geen probleem.
Wat er onder de gordel zou zijn zie ik niet. Is een cowboyhoed voor iemand die naar de VS is vertrokken beledigender dan moslims uit te maken voor achterlijk? Die malle hollandse muts heeft ze echt zelf op haar hoofd laten zetten, hoor.
En voor je informatie: de eerste kamer is een part-time funktie. Aangezien ik voor de SP werk word ik daar niet rijk van. Het bijhouden van een weblog hoort bij het werken voor SP, hoewel ik er veel van mijn eigen tijd in steek. Ik doe dus erg veel voor mijn geld, al blijkt dat jou niet te bevallen. Niet dat je daar enige argumenten voor hebt gegeven. Misschien kun je dat nog eens doen.
“Niet alles wat anders is, is beter”. Dat een truïsme als dit een rol speelt in een politieke campagne is angstaanjagend. Het is niet anders dan de uitspraak “de zon komt in het oosten op”. Met dit verschil dat als Verdonk aan de macht komt, zij gaat bepalen wat “anders” is en wat niet (is alles wat niet anders is dan hetzelfde?). Het is kenmerkend voor de intellectuele luiheid of waarschijnlijk eerder onmacht van de achterban van mensen als Wilders en Verdonk. Een cliché tovert complexiteit om tot overzichtelijkheid. De logica is: de uitspraak is waar, ergo de consequenties zijn te rechtvaardigen.
Fi donc!
Volgens mij kon Ayaan al de nuances in de Nederlandse politiek helemaal niet zo goed onderscheiden. Althans dat denk ik na haar boek gelezen te hebben.
Geacht Mevrouw A. Meulenbelt,
Ik merk bij u enige irritatie in de reacties, en hoop dat u vandaag wat beter gemutst bent. Zet anders een plaatje van Dylan op:http://www.youtube.com/watch?v=2-xIulyVsG8. Ondanks u Sp lidmaatschap en u partime baan ben ik u niet tegengekomen bij de voedselbank in A,DAM. Partime of niet u zit in de eerste kamer voor de Nederlandse kiezer en niet voor de Palestijnse Hamas.
BTW Mevr Ali, wil graag terug komen maar er is nog een probleemple met de beveiliging. Misschien dat de SP dit ook kan oplossen
Tarak, je loopt grenzeloos achter wat de PvdA betreft. Maar dat is het kenmerk van vooroordelen: eens een vooroordeel, altijd een vooroordeel. Lees de integratie-resolutie die onlangs is aangenomen en laat hier weten wat je ervan vindt.
Er is geen probleem met de beveiliging, Khadija. Tenzij je er op zinspeelt dan je onder een andere naam een reactie hebt geplaatst die niet is geaccepteerd. Ik maak me ook sterk dat je niet Khadija heet. En lees de spelregels even. Dit is geen open forum, en niet alles wat wordt gestuurd wordt ook geplaatst.
Als je wat wilt doen aan mijn humeur, kom dan niet met zulke onzin aanzetten, denk na voor je wat zegt en kom met argumenten.
Nee, je bent me niet tegen gekomen bij de voedselbank. Ik jou ook niet, trouwens.
En de SP heeft zoals het een partij betaamd een standpunt over Palestina/Israel. Uiteraard.
Laatste kans als je hier nog wat zeggen wilt, hou je aan het onderwerp.
Ayaan Hirsi Ali is naar Amerika vertrokken en wat mij betreft mag ze daar blijven. Wat heeft ze gedaan voor Nederland dat ze belangrijk genoemd kan worden? Ze doet niets anders dan afgeven op de islam. Ik ben zelf ook fel tegen besnijdenis, onderdrukking van vrouwen e.d. en religie in het algemeen zie ik niet als een zegen voor de mensheid, maar alleen maar een grote mond hebben en trappen tegen schenen, lost niets op. Ayaan komt op mij over als iemand die erg egocentrisch is: hoe ze aandacht krijgt maakt haar niet uit, als ze maar aandacht krijgt. En betalen voor haar beveiliging? Kom nou, iedereen die altijd hardop zegt wat hij denkt, komt in de problemen. Ik vind het wel bespottelijk dat je tegenwoordig beveiliging nodig hebt omdat je een mening hebt over bepaalde aspecten van de islam. De aanhangers van dat geloof zouden ook eens moeten begrijpen dat dit deel van de wereld op andere leest is geschoeid. Vrijheid van meningsuiting staat hoog in mijn vaandel maar mensen tot op het bot beledigen heeft daarmee niets te maken en bevordert niet bepaald het onderlinge begrip.
http://www.volkskrantblog.nl/bericht/253910
vond net dit blog in de VK, een reactie op de publicatie in De Groene Amsterdammer/Anja’s stuk over AHA.
“Wat Fennema wel doet: hij vergelijkt de bestseller van Hirsi Ali, Mijn vrijheid, met mijn boek van meer dan dertig jaar geleden, De schaamte voorbij.”
My God, Anja! Heeft Fennema dat wèrkelijk gedaan? Zijn 34 jaar dan nòg niet genoeg geweest om het Nederlandse mandom er van te doordringen dat een sterke vrouw iets anders is dan een zielige die zich door louter blanke penopauzelijders laat fêteren om zo van de intellectualisering van haar persoonlijke hang-ups haar handelsmerk te maken?
Wàt een treurnis dan.
Wat een geweldig stuk over Hirsi Ali! Ik heb me slap gelachen, maar dat niet alleen: Het stuk is echt goed.
Dit is wel mijn favoriete citaat: “Geen wonder dat de blanke rechterkant dol was op die mediagenieke zwarte prinses die hen zo gelijk gaf, de islam is achterlijk, wist ze daar zelf niet alles van, en die nu eens niet tegen mannen schopte, maar in tegendeel, hen als westerse mannen geweldig ‘verlicht’ vond.”
Had ik dit stuk indertijd maar bij de hand gehad tijdens de vele discussies met mijn moeder en schoonmoeder in Hirsi Ali’s ‘hoogtijdagen’. Ik kon nooit echt de vinger leggen op wat mij zo verschrikkelijk aan haar en aan het mannencircus om haar heen stoorde. Dit zegt het allemaal veel beter dan mij ooit gelukt is. Ik ga het ze alsnog toesturen. Het zal hen zeker aanspreken.
Volgens Wikipedia is Khadija Abdul Qahaar de naam die de Canadese Beverley Anne Giesbrecht aannam na haar bekering tot de Islam. Alweer volgens Wikipedia is ze in 2008 op de grens van Afghanistan en Pakistan ontvoerd door de Taliban. (Er doen blijkbaar ook allerlei duistere theorieën over haar de ronde.)
Het lijkt me sterk dat zijzelf hier commentaar levert op je website. Waarschijnlijk is de naam gekozen door een Nederlandse Islamhater die hiermee een verwijzing wil geven naar al die domme dhimmis die zich door de Islam een rad voor ogen laten draaien. (Zie je wel, zelfs als je je bekeert word je nog ontvoerd, etc.)