(Ali Eddaoudi, links, tijdens een discussie in Argan, ‘Knuffels voor Wilders’,hier)
Alweer gedoe over een moslim. Wat is er toch met moslims dat er steeds maar gedoe is? Of ligt dat toevallig niet aan hen, maar aan de koudwatervrees van veel autochtonen voor religie in het algemeen en wantrouwen tegen moslims in het bijzonder?
Hoe dan ook. Hebben we Ramadan net enigszins achter de kiezen, doen we Ali Eddaoudi. Deze laat ik graag aan Nourredine Steenvoorden over, die er een column over geschreven heeft op Wij Blijven Hier, waarin hij meteen even uitlegt hoe het zit met de aanstelling van imams. En hoe het zit met de ‘haatsmurfen’. Weten we dat ook weer. Hier. Een passage:
Met de regelmaat van de klok kreeg ik columns van hem toegestuurd over de mail, zoals velen met mij. De MIVD, het militaire zusje van de AIVD, blijkbaar niet. Hoe ze het deden weet ik niet, maar blijkbaar hebben ze zijn columns en zelfs zijn boeken over het hoofd gezien. DOH! Zijn columns waren vaak scherp en origineel, maar soms ook wat reactief – en dan vooral over de politiek. Je zou kunnen zeggen dat hij, net als velen onder ons, genoot van de ruimte van de vrijheid van meningsuiting die hem geboden werd in dit land, zeker waar het onze fijne premier betrof, of onze halfbakken (Irak), of de ronduit slechte (Srebrenica) vredesmissies. Over homoseksualiteit wilde hij desgevraagd ook nog wel eens wat zeggen, niet altijd leuke dingen waar ik het mee eens was, helaas. Maar ja, vrijheid van meningsuiting en zo, jeweettoch, dan hoor je vaker dingen die je niet leuk vindt.
Des te zuurder en ironischer daarom, dat met name de zgn. ´vrijheidspartijen´ PVV en VVD hier zoveel haat in zagen. Ook ironisch dat juist het CDA er een probleem in zag dat ´Ali als islamitisch geestelijk verzorger mogelijk vrouwen geen hand zou geven, omdat hij een vertrouwensfunctie voor álle militairen zou moeten verzorgen. Ze gingen er alvast van uit dat Eddaoudi zich geen professionele houding zou kunnen aanmeten in overeenstemming met zijn geloofsprincipes. Dit is overigens ook in tegenspraak met het idee dat Defensie ook al geestelijke verzorgers hebben van katholieke, protestants-christelijke, humanistische, joodse en hindoeìstische snit. Voor elk wat wils, of moeten de militairen per toerbeurt langs de priester, pandit, imam, rabbijn en humanist?
Laten we wel wezen, defensie mag blij wezen met een ervaren geestelijk verzorger als Eddaoudi, met een scherpe geest en rappe tong. Hij is het perfecte voorbeeld van de Nederlander die aan alle eisen voor de job voldoet: taal, opleiding, ervaring, bewust van zijn vrijheden en niet bang om deze te gebruiken. Behalve dan dat hij een moslim is natuurlijk, dat blijft lastig.
En lees een ingezonden stuk in Trouw van vanochtend, door Eddaoudi’s vrouw, Rabi’a Frank. Die vanochtend wakker werd naast een ‘haatimam’, terwijl ze dacht dat ze met een lieve goedgebekte man was getrouwd. Hier.
Eddaoui, Anja. Niet Eddaouidi of Addouidi.
Ali Eddaoui is geeneens imam, en ooit wilde elk actualiteitenprogramma hem hebben vanwege zijn kritische opstelling over, jawel, moslimjongeren. Nu mag hij ineens met terugwerkende kracht niet zeggen dat Balkenende een dolle kruisvaarder is. Terwijl Balkenende soms inderdaad een dolle kruisvaarder is.
Het leger laat een gouden kans lopen.
Ik ben even mijn boekenkast ingedoken want nu maakte iedereen me in de war, Clara. Het is Eddaoudi. We hadden het alletwee mis, maar nu zal ik me nooit meer vergissen.
Eddaoudi vergelijkt het nederlandse leger met “dolle kruisvaarders”; noemt Balkenende “nog geen deurmat waardig “, zegt dat er nooit begrip zal zijn tussen islam en christendom, en nog een aantal zaken meer.
Ik geloof meteen, dat E. een lieve huisvader is. Het punt waarom het gaat: kan iemand met zulke denkbeelden als geestelijk verzorger in het nederlandse leger functioneren? Dat hij moslim is, blijft dan volstrekt irrelevant. Geen stemmingmakerij, mevrouw Meulenbelt!
Geen stemmingmakerij, meneer Hajee!
Het hoort bij een goed Nederlandse traditie om kritiek te hebben op de vaderlandse politiek, en als het daarom gaat kan ik je nog wel een lijstje geven van columnisten die scherpe dingen hebben gezegd over de gang van zaken in dit land en over sommige politici in het bijzonder.
Het is dus bijzonder relevant dat hij een moslim is, want alleen dan krijg je dit soort gezeik, het eindeloze wantrouwen, het examen op examen af moeten leggen, zonder dat ooit duidelijk is wat de criteria nu eigenlijk zijn. Een kritische geest? Vinden we fantastisch – zolang het geen moslim is. En als het geen moslim was was het geen kwestie die de kranten had gehaald.
En inderdaad, opvattingen over Balkenende zeggen geen moer over iemands vermogen om als geestelijk verzorger in het nederlandse leger te functioneren. Eddaoudi had zijn examen al afgelegd, en dat zou genoeg moeten zijn.
PS. Het zijn vooral de autochtonen, christelijk of atheïstisch, die voortdurend roepen dat er geen begrip mogelijk is tussen islam en christendom. Ik begrijp dat die allemaal ongeschikt zijn voor geestelijk verzorger dan wel voor een functie in het leger? Jammer voor al die PVV aanhangers, benevens het merendeel van de VVD en een flink stuk van het CDA en de ChristenUnie, plus alle islamofoben.
“En wantrouwen tegen moslims in het bijzonder “. U vat het punt niet, mevrouw Meulenbelt.
Eddaoudi mag al zijn standpunten vrijuit verkondigen, maar zijn
toekomstige functie als geestelijk verzorger in het nederlandse leger, staat daarmee op gespannen voet. (eufemisme).
En hij (Eddaoudi) heeft toch heus zelf gezegd, dat er geen begrip mogelijk is tussen islam en christendom.Dat examen van E. zegt mij niets; niet in intellectueel noch in geestelijk opzicht.
Met deze standpunten kan E. b.v. in Afghanistan niet als geestelijk verzorger in het nederlandse leger functioneren.
Maar E. heeft vaker blijk gegeven van wisselende inzichten, dus : wie weet?
Maar of iemand dan nog vertrouwen heeft in de imam E?
Wat een merkwaardige reactie op dit incident. Als er ‘gedoe’ is rond een moslim, kan dat terecht zijn of onterecht. Anja lijkt er al snel vanuit te gaan dat het dan altijd onterecht is, en dat is net zo kortzichtig als meteen maar denken dat alle ophef gerechtvaardigd is. En dat de een of andere moslim om wat voor reden dan ook in opspraak is, maakt hem in de ogen van wie daar bezorgd over is, echt niet meteen ‘de vijand’. Zo simpel zitten de meeste mensen ook weer niet in elkaar. Eddaoudi lijkt me het type ‘het hart op de tong’, ook als die tong beter even in bedwang kan houden. Hij heeft gekke dingen gezegd, ja. Over trotse, eervolle Taliban-krijgers: veel eer kun je niet toedichten aan lui die schoolmeisjes opblazen, dat zal ieder weldenkend mens beamen. En zijn opmerkingen over Balkenende en de missies van het Nederlandse leger waren niet mild. Maakt allemaal niet uit, behalve als je een functie binnen het leger ambieert. Dan lijkt me dat wel een probleem worden. En omdat het Nederlandse leger opereert in islamitische landen is zijn mening over die inzet van het leger daar natuurlijk wel relevant. Het zou toch merkwaardig zijn als een islamitische geestelijke verzorger in het leger zijn soldaten laat weten dat het verderfelijk is wat ze aan het doen zijn. Hety gedoe rond zijn aanstelling heeft dan ook niets te maken met zijn vrijheid van meningsuiting. Zijn mening kan hij overal vrijelijk uiten, maar in het leger ben je nogal gebonden als je hart op je tong ligt. Maar dan moet je ook niet zo’n functie ambieren, lijkt me. En het vuurtje zo hoog stoken als in Anja’s reactie gebeurt, is dan ook schromelijk overdreven.
Ik vat het punt uitstekend, meneer Hajee. Ik ben het er alleen in het geheel niet mee eens, en een herhaling van meer van hetzelfde verandert daar uiteraard niets aan.
Mocht Eddaoudi ooit gezegd hebben dat er geen begrip mogelijk is tussen islam en christendom – ik zou de context waarin hij dat gezegd heeft wel willen zien, en ook of hij nog steeds die mening heeft – dan is het nog merkwaardig dat hij wel op zo’n uitspraak gepakt zou worden, en alle christenen en atheisten die niets anders doen dan hetzelfde verkondigen niet.
Ik verwacht dus nu een golf van ontslagen bij de overheid, bij het leger, en bij alle door de overheid gesponsorde hulpverlening: iedereen die oordelen heeft over de islam gaat eruit. Alleen mensen die er volstrekt van overtuigd zijn dat begrip tussen christendom en islam geen enkel probleem is mogen blijven. Dat gaat opruimen zeg.
En daar is ook Henk weer, een van de usual suspects. Uiteraard is het een vraag in welke mate de mening van een geestelijk verzorger wel wel te rijmen valt met de taak die het leger op zich heeft genomen. Maar als het punt is dat het leger opereert in islamitische landen, hoe komt het dat de vraag niet wordt gesteld of je wel islamofoben kunt gebruiken in het leger? Waarom, kortom, om weer op mijn punt terecht te komen, altijd en alleen maar wantrouwen richting de moslims? Waarom moeten die elk examen dubbel afleggen, en waarom bemoeit zich half Nederland ermee?
Ik stook geen vuurtje op, Henk. Ik constateer dat er weer eens een vuurtje hoog opgestookt wordt, en de media weer over elkaar heen buitelen, en iedereen elkaar nakwaakt, en zoals Ramadan voor de rest van zijn leven in Nederland gesierd zal zijn met het etiket ‘wolf in schaapskleren’ kan Eddaoudi er op rekenen nog jaren te boek te staan als ‘omstreden’.
De grootste grap is natuurlijk dat Eddaoudi nog gelijk krijgt ook, mocht hij er al op terug zijn gekomen dat er geen begrip mogelijk is tussen christenen en moslims, dan kan hij nu weer constateren dat het wantrouwen tegen moslims nog welig tiert. Dus de vraag is inderdaad of er wel begrip mogelijk is tussen christenen en moslims, maar misschien ligt dat niet aan Eddaoudi als het antwoord daarop nee is.
Beste Anja,
Groot respect voor je. Het verbaast me dat er nog geesten kunnen zijn die door al het vervuilde informatie/propaganda nog helder en écht kritisch kunnen denken en dat ook durven te verwoorden. Ik weet van dichtbij ook een soortgelijk geval. Een ‘imam’ wordt aangesteld aan een instelling. Zijn opvattingen zijn overal te lezen/horen/beluisteren. En opeens komt een media met een groot feestelijke triomf, waarin ze duidelijk de woorden en bedoelingen van die ‘imam’ verdraaien: zie je wel, die moslims/imams deugen niet. Grote heisa rond de imam, hij wordt zonder enige mogelijkheid om zich te uiten/verdedigen op staande voet ontslagen ‘onze instelling wil niks te maken hebben met extremisten’. Alleen n.a.v. een onnozele bericht door een even onnozele berichtgever. Na een aantal maanden, wordt deze besluit toch maar (in stilte) teruggedraaid. Tja, we hadden toch even naar deze man moeten luisteren en lezen wat hij eerder geschreven heeft. Toch even moeten kijken of het waar was.
Hij werd in de publiciteit gebracht, allerlei beschuldigingen gekregen, zijn hele leven overhoop gehaald.
Hij had best naar de rechter kunnen stappen en zijn gelijk zo kunnen halen. Maar heeft het toch niet gedaan, sterk en wat een vergevingsgezindheid. Maar ja, dat is niet interessant om te vermelden, toch? Geen sensatie en met die bericht kun je toch geen haat en angst zaaien in de samenleving?
Zo gaat dat ja, heel vaak. En mensen die door al deze viezigheid nog goed en kwaad uit elkaar kunnen houden, nou die verdienen grote respect.. Is mijn bescheiden mening.
Groets.
Zie de Volkskrant vandaag, ook Eddaoudi heeft een steuncomité, hier.
Direct naar het steuncomité: Hier.
Reactie op #7
“Waarom, kortom, om weer op mijn punt terecht te komen, altijd en alleen maar wantrouwen richting de moslims?”
Kunt u mij uitleggen waarom andere immigranten daar minder last van hebben gehad? Zoals Chinezen, Vietnamezen, Surinamers, Indonesiers… ? Chinezen zijn ook niet het toonbeeld van integratie, maar leveren maatschappelijk veel minder discussie op.
Ja hoor, dat kan ik, meneer Bleek.
In de eerste plaats ben je vergeten dat er in Nederland veel problemen zijn geweest met elke migratiegolf. Ik ben nog uit de tijd dat het vooral Surinamers en Antillianen waren die het moesten ontgelden. Toen had je ook nog de Molukkers, die ook nog een aanslag pleegden. Het is dus bepaald niet zo alsof al die migratiegolven geruisloos zijn voorbijgegaan.
Chinezen hebben het in Nederland niet bepaald makkelijk gehad, maar die hadden meer een cultuur van dat lossen we onder elkaar op. Zij hadden wel problemen maar ze maakten geen problemen, en daarom denken ‘wij’ dat dat allemaal wel in orde was, want we worden meestal pas wakker wanneer wij problemen hebben niet wanneer andere mensen problemen hebben.
Bij de moslimmigranten komen er een aantal dingen bij elkaar: weer een migratiegolf. Dat tegelijk met de acties van kleine extremistische groepen, waardoor er een angst ontstaan is voor terrorisme, en dat vanuit een islamitische hoek – wat terugslaat op alle moslims.
Dat tegelijkertijd met een grotere onzekerheid van autochtone Nederlanders die hun wereld sowieso al zien veranderen – het probleem ligt dus niet alleen bij de moslims, maar ook bij de autochtonen, die alle moslims over één kam scheren, en een geweldig spookbeeld van de islam hebben gemaakt. Dat is waar ik het over heb: een enorm wantrouwen ook als het gaat om moslims die werkelijk op geen enkele manier een bedreiging zijn voor Nederland. Integendeel.
Je gaat dus niks oplossen als je alle problemen alleen bij de moslims legt, bedoel ik maar.
Anja, bedankt voor je reactie.
Immigratie golven zullen inderdaad met een bepaalde maatschappelijke beweging gepaard gaan. Inderdaad vraag ik mij af…
Ja, Molukkers hebben zelfs aanslagen in Nederland gepleegd maar kwamen er toch “mee weg”, men had er begrip voor?
Met De komst van Gullit en Vanenburg waren we gewend aan Surinamers en Antillianen.
Chinezen.. vinden we het inmiddels niet leuk om een ChinaTown in onze stad te hebben?
Is de bagage die we deze keer meekrijgen niet anders? “Immigratiegolven” hebben denk ik tijd nodig, en wederzijds “rangschikken”. Maar op een of andere manier krijg ik het gevoel dat jaren 60/70 discussies weer terug komen; homorechten, religie en staatsvorming, vrouwenrechten. Inmiddels toch wel fundementele waardes.
U schets zelfs dat er een spookbeeld zou zijn, hoe is zo’n “kloof” op te lossen? U zult zeggen “wederzijds begrip” maar hoe?
Bleek, eerst over de 60/70 jaren discussies. Ja, ik denk dat we in een bepaalde mate veel discussies van toen weer over zullen moeten doen. Ik ben er namelijk achtergekomen dat sociale verworvenheden nu eenmaal niet voor eens en voor altijd gewonnen zijn. Sommige zaken, denk aan kiesrecht voor vrouwen, zijn in de wet vastgelegd, en die kun je niet meer zomaar terugdraaien. En we hebben de Grondwet, en wetten tegen discriminatie. Maar het gaat ook over bewustwording van mensen, en dat is niet iets wat je voor altijd vast kunt leggen en op kunt rekenen.
Aan de ene kant zie je dus dat nieuwe generaties, die de discussies van toen niet hebben meegemaakt die waarden niet zomaar over zullen nemen. Je kunt bijvoorbeeld zien dat autochtone jonge mannen ook nog aardig wat homofobie onder de leden hebben: als je kijkt door wie homo’s zich bedreigd voelen in het uitgaansleven dan zijn dat zeker niet alleen de allochtonen. Ook hebben we inderdaad te maken met migranten die een of twee generaties nodig hebben om op hun eigen wijze antwoorden te vinden op het principe (en niet altijd de praktijk!) van gelijkheid tussen de seksen en de rechten van homo’s.
En dan is er nog iets waar ik echt van ben geschrokken. Ik ging er namelijk nogal naief vanuit dat mensen die eenmaal begrepen hadden dat racisme en antisemitisme en de discriminatie van mensen omdat ze ‘anders’ zijn er niet meer toe zouden kunnen komen om nu een andere bevolkingsgroep tot de gewantrouwde ‘ander’ te maken. En dat gebeurt nu wel met moslims. Onder het mom van ‘islamkritiek moet kunnen’ vind ik dat er een nieuwe vorm van racisme, een nieuwe vorm van discriminatie van mensen met een ander geloof, en een akelige anti-migranten en anti-vluchtelingen stemming is ontstaan. Dat baart mij nog veel meer zorgen dan de constatering dat je ook op het vlak van homo- en vrouwenemancipatie waarschijnlijk nooit voor goed en eeuwig klaar bent.
En hoe je het moet doen? Als je het persoonlijk neemt: het miegelt van de uitgestoken handen en uitnodigingen van de kant van de moslims zelf. Ik heb die al jaren geleden aangenomen en ik voel me er thuis. Kun jij ook doen. En neem iemand mee.