(Nakba herdenking in Nablus)
Palestijnen herdenken vandaag 61 jaar nakba, de grote ramp die hen van driekwart van hun land beroofde, de inleiding tot de bezetting van die laatste kwart, en tot op de dag van vandaag miljoenen mensen tot vluchteling en balling heeft gemaakt. Het is niet alleen geschiedenis, maar ook actualiteit: tot op de dag van vandaag gaat de roof van hun land onverminderd voort.
Hier en daar hangen Nederlandse Palestina activisten een Palestijnse vlag halfstok. Deze tekst hoort daarbij:
Op 15 mei hang ik de Palestijnse vlag halfstok
Op 15 mei herdenk ik met het Palestijnse volk de Nakba, Arabisch voor catastrofe.
Op 15 mei 1948 riep Ben Gurion de Staat Israel uit. Nu viert Israel haar 61 jarige bestaan.
Op 15 mei herdenken de Palestijnen dat zij met honderdduizenden tegelijk hun huizen uit werden gejaagd, tienduizenden werden vermoord en 418 Palestijnse dorpen werden verwoest.
Nog altijd wachten de Palestijnse vluchtelingen tot het moment waarop zij kunnen terugkeren.
Herdenken is belangrijk. Veel van wat de Palestijnen is overkomen, lijkt men vergeten te zijn. Bovendien doen veel verhalen en mythes de ronde die niet op waarheid berusten.
Herdenken van een nare gebeurtenis in de geschiedenis doe je met de vlag halfstok.
Vandaag hang ik de Palestijnse vlag halfstok.
Mooi weer vandaag maar vanbinnen regent het!!!
Groet,
Gerrie
Als ik het artikel over de catastrophe lees, valt mij op dat er in 1948 sprake zou zijn van tienduizenden dodenb aan Palestijnse kant. Is jou hierover meer bekend. Waren dat (voor een deel)burgers of verzetsstrijders? Is die informatie hard?
Jaap Salverda
Laten we ook de Paestijnen in Jordanie niet vergeten (daar hoor je helemaal niets van).
Hallo Jaap. Ik weet niet of er harde cijfers zijn over hoeveel doden er exact waren aan Palestijnse kant. Maar je kunt die zeker vinden wat daar over bekend is als je gaat zoeken bij de betrouwbare historici als Morris en dergelijke.
Klopt, Bianca, in alle omringende landen zijn nog vluchtelingenkampen met Palestijnen – en hoe het met Palestijnse vluchtelingen gaat hangt af van het betreffende land – in Libanon bijvoorbeeld slechter dan in Jordanie waar Palestijnen wel staatsburgerschap kunnen krijgen. Je kunt er meer informatie over krijgen als je daar even naar gaat googelen.
@Bianca: Jordaanse Palestijnen zitten daar over het algemeen prima. Je kan Jordanie gerust beschouwen als een Palestijnse staat, ongeveer 80% van de bevolking heeft Palestijnse roots.
Probleem is dat Jordanie geen democratie is en je deze getalsverhouding niet terugziet in de machtsverhoudingen in het land.
Als het aan Lieberman (Israelische minister van Buitenlandse Zaken) ligt, mogen Palestijnen de Nakba niet eens meer herdenken en komt er 3 jaar gevangenis op te staan. http://www.haaretz.com/hasen/spages/1085588.html
Lekkere democratie daar.
Wat mij toch wel verbaast is dat tegenwoordig “links” meer de kant van de Palestijnen kiest en “rechts” meer dat van de Israeliers.
Een PVV die de mond vol heeft over ongecontroleerde immigratie van “niet Westerse” allochtonen die onze cultuur en normen verwerpen.
Dat is toch exact wat er in Palestina is gebeurt?
Ongecontroleerde immigratie van Joden met een voor de Arabieren vreemde cultuur.
Nou nee, Hendrik. Want de zionistische joden kwamen niet naar Palestina als vluchtelingen of als migranten, maar als de laatste kolonisatoren. Dat ze dat deden in het tijdperk dat alle Europese mogendheden zich goedschiks of kwaadschiks moesten terugtrekken uit hun koloniën maakte dat ze wat meer moeite hadden om dat te rechtvaardigen. Het is de vraag of ze het Westen mee hadden gekregen als de holocaust niet had plaatsgevonden. Verder hielp het dat ze zich presenteerden als westerse blanken die een eiland van beschaving zouden maken als bruggehoofd tegen de Arabische/islamitische ‘barbarij’.
Verovering met geweld is echt wat anders dan immigratie. En aangezien de bedoeling was om een joodse staat te vestigen was het nooit een punt of de cultuur van Israel af zou wijken van die van de bevolking daar. Integratie in het Midden Oosten is nooit Israels streven geweest. Ze doen liever mee met het Europese songfestival.
En als je het zo bekijkt is het geen wonder dat links meer de kant kiest van de Palestijnen, een gekoloniseerd en onderdrukt volk, en rechts zich meer thuis voelt bij de blanke westerse overheersers. Zoals een flink deel van de westerse mogendheden het heel normaal vindt dat zij mogen bepalen wat er in het Midden Oosten gebeurt. Zie Afghanistan en Irak en als het een beetje tegenzit ook nog Iran.
(6) Dat hoort allemaal bij de steeds verdergaande onderdrukking van elke vorm van verzet of protest binnen Israel zelf. Arrestaties van de leden van New Profile, ik wil daar al een tijdje over schrijven, steeds meer geweld tegen demonstranten.
Inderdaad, lekkere democratie.
(3) en (5). Het zijn altijd weer de vaste Israel-apologeten die met het verhaaltje aankomen dat je Jordanie wel kunt beschouwen als een Palestijnse staat. Zou Israel natuurlijk goed uitkomen, zijn zij van de Palestijnen af, dragen geen verantwoordelijkheid voor het vluchtelingenprobleem, kost ze geen cent aan compensatie, kunnen ze de bezette gebieden houden, want er is een Palestijnse staat, alleen is dat toevallig per ongeluk Jordanie. Leuk bedacht.
Gaat uiteraard niet door. Minder dan de helft van de mensen die nu in Jordanie wonen zijn van Palestijnse origine, en niet tachtig procent zoals Sander beweert, maar het aantal is niet het belangrijkste. De meesten van hen zijn vluchtelingen en zijn niet van plan om hun rechten op te geven, en Jordanie is al helemaal niet van plan om een Palestijnse staat te worden. Ze zijn de strijd in 1970 nog niet vergeten toen de PLO de neiging kreeg om daar te veel de dienst uit te maken.
Jordanie behandelt de Palestijnen beter dan de meeste andere landen, maar is helemaal niet van plan om hen de macht over te laten nemen. Overigens krijgen niet alle Palestijnen burgerrechten, er zijn er nog duizenden afkomstig uit Gaza die daar niet voor in aanmerking komen.
@Anja,
Morgen de tweede opvoering van Zeven Joodse Kinderen:
Locatie
vr 16 mei, 17.30 Stadsschouwburg Amsterdam, studio 2 + nagesprek
De presentaties zijn vrij toegankelijk, maar reserveren is gewenst via (020) 624 23 11.
Hieronder een stukje uit de tekst van Toneelgroep Amsterdam:
“Caryl Churchill schreef in januari 2009 het ultrakorte Seven Jewish Children, als een directe reactie op de gebeurtenissen in Gaza. De tekst verspreidt zich nu over de wereld om aandacht te vragen voor deze situatie. Ivo van Hove, directeur van TA, werd getroffen door de intelligente en poëtische wijze waarop Churchill vragen oproept over een actuele kwestie die de hele wereld aangrijpt.”
Misschien kun je hier nog aandacht aan besteden.
Ernesto