Soms hebben we bezoek in de Eerste Kamer, mensen die een keer willen zien hoe het bij ons toegaat, of die een gesprek met ons voeren, wat we voor elkaar kunnen doen. Gisteren was dat de Kurdistaanse Vrouwen Bond (Kurdistan Women Union-Europe) een groep niet alleen uit vrouwen bestaat, onder voorzitterscha[ van Shilan Dosky. Die we weer kennen omdat haar broer Serdar Dosky in het bestuur van de SP zat.

We hebben veel kontakt met Koerdische groepen, onze fractievoorzitter Tiny Kox is er ook een keer zelf geweest en was onder de indruk, van wat er in het Koerdische deel van Irak allemaal wordt opgebouwd. Het werd een interessant gesprek, over vrouwenemancipatie hier en daar, over het probleem van geweld, en hoe belangrijk het is dat je daar niet alleen met vrouwen aan werkt, maar ook mannen betrekt. Een ontdekking waar we in de Nederlandse vrouwenbeweging, lang geleden, lang over hebben gedaan. Over de dubbele strijd, die van de Koerden, die je gemeenschappelijk hebt, die van vluchtelingen in Nederland, die het ook niet bepaald makkelijk worden gemaakt, en dan nog de strijd voor meer rechten voor vrouwen binnen de eigen gemeenschap. Je hebt dus zowel iets met elkaar uit te vechten, als gezamenlijk voor elkaar te krijgen – en dat staat garant voor veel interessante spanning. En we hadden het nog over de emancipatie van gehandicapten – ook een belangrijk onderwerp, zowel hier als in Koerdistan.

Natuurlijk vertelde Tiny weer prachtig over het gebouw waar we in werken, met veel verwijzing naar al die woeste fasen in onze geschiedenis, alsof wij altijd zo’n braaf en beschaafd land zijn geweest. En daarna ging de groep door naar Harry van Bommel, aan de overkant.