Hierboven: fractiegenoot Eric Smaling, was voor de Eerste Kamer in Indonesië.

Deze dinsdag was het nog rustig: wel commissies maar geen plenaire. Maar dan hebben we een paar keer sessies van meer dan de dinsdag, en moeten we maandag al beginnen, vanwege de wetten die voor het zomerreces nog behandeld moeten worden – wij werken altijd een week langer door dan de Tweede Kamer, die na het reces weer een week eerder beginnen.

Ik heb een paar interessante klussen te doen: we krijgen nog een pittig debat over het gastouderschap, een nieuwe wet die in de Tweede Kamer wel 12 amendementen en moties mee heeft gekregen – waarmee je wel kunt constateren dat die wet niet erg ‘rijp’ was om al aangenomen te worden. Of die dat met al die veranderingen nu wel is gaan we nog zien. Volgende week lever ik voor mijn fractie de vragen in, en dan is het wachten op het memorie van antwoord van de staatssecretaris – of we de wet nog voor de zomer kunnen behandelen. Ik worstel mij het komend weekeinde dus door een dik dossier.

Te gast in de commissie onderwijs schrijf ik mee aan een notitie voor de Onderwijsraad die de Eerste Kamer om advies heeft gevraagd: zou ‘vorming’ meer plaats moeten krijgen in het onderwijs. Nou en of, vind ik, en nu komt mijn verleden als vormingswerker me erg van pas. Mijn eerste conceptje is ingeleverd, nu moeten we nog kijken of we het als commissie, partijoverstijgend, enigszins eens kunnen worden.

In de commissie voor wonen, wijken en integratie hebben we de wet over de discriminatiebureau’s besproken. In de Tweede Kamer was alleen de PVV tegen, en die hebben we niet in de Eerste Kamer. Het is dus simpel. Die wet wordt aangenomen. Nu had ik nog wel een debat gewild met minister Van der Laan, want mij lijkt het dat zo’n wet, die bepaalt dat alle gemeentes een loket moeten hebben dan wel zich aan moeten sluiten bij grotere gemeentes waar mensen heen kunnen met klachten over discriminatie, vooral kans van slagen heeft wanneer mensen beter weten wat ze onder discriminatie moeten verstaan, maar de ambtenaren die klachten moeten behandelen ook. En ik had daar met de minister nog wel over willen spreken wat er gedaan moet worden aan voorlichting. Maar dat hoeft in de wet zelf niet geregeld te worden, en mijn commissiegenoten vonden dat we die wet ook zonder discussie wel aan konden nemen, het wordt dus een hamerstuk. Beetje jammer, want ik stond al in de startblokken voor een stevig gesprek, maar zo gaat dat.

Enig idee wie er allemaal voor de SP in de Eerste Kamer zitten trouwens?
Beetje kennismaken?

Weten dat de opa van Tiny Kox wethouder was voor de katholieken, dat Geert Reuten als sport heeft om laat te vertrekken en toch op tijd te komen (wat hem vaak ook lukt), en dat het vierjarige dochtertje van Tuur Elzinga bij de installatie van haar pappa voor de Eerste Kamer zei: geeft niet, hoor, als je je best doet mag je wel door naar de Tweede.

Op onze pagina op de site van de SP doen mijn fractiegenoten uit de doeken wie ze zijn: wat ze lezen, wat ze eten, wat ze doen om zich te ontspannen, en waar ze aan werken als ze niet in de Eerste Kamer zitten en hoe hun omgeving het vindt dat ze in de politiek zitten.
Het zit een beetje verstopt op de al overvolle website van de partij. Vandaar: hier zit ie.
Klik bij de namen op favorieten, en je weet alles. Nou ja, bijna.