(Shervin Nekuee)
Ik had echt helemaal geen zin in weer de volgende aflevering van de klopjacht op Tariq Ramadan, en dacht, okee, ik doe even Standplaats NL, daar zeg ik wat ik vind, namelijk dat het onfatsoenlijk is om mensen te veroordelen voor ze de gelegenheid hebben gehad zich te verweren, en dan wil ik er echt niks meer mee te maken hebben want ik heb andere dingen te doen. Maar mijn dag (avond) was goed met een opiniestuk over de kwestie in het NRC van Shervin Nekuee, zelf uit Iran, ik las zijn interessante boek De perzische paradox. Hier.
En ik zeg het maar vast: als je wilt reageren, hou je fatsoen en geen ouwe koek. Je kunt ook reageren bij het NRC, want die laten de boel verder de boel, en daar heb je geen last van een geïrriteerde moderator. Hier.
Tariq Ramadan moet stoppen met Press TV, maar het is onzin hem weg te zuiveren als hoogleraar en bruggenbouwer.
Door Shervin Nekuee
In de ogen van Afshin Ellian is Ramadan een wolf in schaapskleren, een stiekeme boodschapper van een ondemocratische ideologie – een islamist. Gesubsidieerd met (Rotterdams) geld is Ramadan bezig om de democratische grondvesten van deze samenleving te vergiftigen met zijn islam (Opiniepagina, 14 augustus). Op zich is er niks nieuws aan deze opvatting: de boze mannen van Pim Fortuyn in Rotterdam en het dozijn Hollandse islam-bashers hebben het al langer op hem gemunt. Of het nu om zijn mening over sluiers, homoseksualiteit of Iran gaat is secondair: als Ramadan maar vertrekt uit Nederland, lijkt de missie van deze anti-Ramadanlobby.
Het feit dat Ramadan medewerker is van het ‘islamo-fascistische’ Press TV is de bekende druppel. Ramadan is een enge islamist in plaats van een bruggenbouwer tussen de verschillende bevolkingsgroepen in Nederland. Als hij al een brug aan bouwen is, dan is dat er een die naar het islamo-fascisme van bebaarde enge mannen in Iran leidt. We moeten derhalve zo snel mogelijk af van deze vijfde colonne van de radicale islam.
Lees verder op de website van het NRC, hier.
En hier, op de website van Eutopia een langer en persoonlijke stuk, waarvan hier een fragment:
Afshin Ellian heeft Ramadan uit naam van de vermorzelde (maar standvastige) Iraanse opstand tegen onrechtvaardigheid zwaar onder vuur genomen. Maar zijn overdreven en intimiderende taal en stijl, zijn demagogie, doen erg denken aan de manier waarop de openbare aanklager in Teheran dezer dagen tekeergaat tegen de opgepakte critici van Islamitische Republiek en de hervormers. De beschuldiging ‘agentschap van de imperialistische krachten en vijfdecolonne’ te zijn treft vooral de arrestanten die in de wereld wilden staan en zich niet beperkten tot de eigen gemeente. Zij stonden in contact met hun Westerse collega’s en met de Iraanse diaspora. Mijn vrienden verschillen in hun kosmopolitische intellectuele ambitie dus niet veel van Tariq Ramadan.
Ik ben niet van plan om mee te doen aan de typisch Ellianse demagogie. Ik zal niet zeggen dat hij de seculaire tweelingbroer is van de beul die de Teheraanse openbare aanklager van de Islamitische Republiek heet. Hij is maar een eenvoudig polemist. Maar hij heeft last van hetzelfde virus, de drang tot ‘ontmaskeren en zuiveren’. Het zegt denk ik veel over de verwarring waarin de Nederlandse samenleving terecht is gekomen dat onze jonge studenten in Leiden van über-polemist Ellian les moeten krijgen over ‘sociale cohesie, burgerschap en multiculturaliteit’. En dat zo’n demagoog ons om de haverklap in zijn ronkende columns of zijn propagandistische tv-optredens komt vertellen hoe het met de wereld en Nederland staat.
Ramadan is van een ander kaliber en heeft een ander stijl. Hij hanteert de pen en het woord niet als hamer om anderen kapot te slaan. Dat heeft hij ook niet nodig om te kunnen opvallen: de hele wereld hangt aan zijn lippen en de universiteiten (de prestigieuze Oxford voorop) staan in de rij om hem weg te kapen uit de grijze gebouwen van de Erasmus Universiteit. Ik maak me dan ook niet in de eerste plaats zorgen over de toekomst van Ramadan, maar vooral over Nederland. Hoe moet het met ons land, met onze kinderen en met de toekomst van de multiculturele samenleving? Hoe komen we uit deze sfeer van angst en verdachtmakingen? En hoe bevrijden we ons van dit voortdurende gijzelingsdrama, van deze nare droom vol boze stemmen van Ellian & co?
Ellian hoeft niet weggestuurd worden, waar ook vandaan – ik ben geen voorstander van ‘ontmaskeren en zuiveren’. Al vind ik hem voorspelbaar als een kind, laat hem eens in de twee weken donderen in zijn column, laat ik hem zo af en toe de redactie van Nova komen vertellen hoe het volgens hem met de wereld staat. Democratie bloeit immers bij diversiteit. Maar het Nederlandse volk verdient tegengeluiden en, nog urgenter misschien, genuanceerde geluiden. Daar is – of misschien moeten we, na deze hetze zeggen: ‘was’– Ramadan een voortreffelijk voorbeeld van.
Ondanks het verleden en de banden van Ramadan met de moslimbroederschap geloof ik toch dat hij een bruggenbouwer kan/wil zijn. Zijn voorstel om een moratorium op de doodstraf in te stellen komt geloofwaardig over. Zo ook zijn houding tegenover homoseksualteit waarvan hij zegt dat hij daar als mens geen moeite mee heeft maar als moslim wel. Ik zou graag willen dat hij zich wat duidelijker uitspreekt. Door op Press TV te zeggen dat hij het verwerpt dat homos’s in Iran standrechtelijk geëxecuteerd worden zou hij een daad stellen. Geloofwaardigheid zit hem meer in daden dan in woorden (dit zal de Rotterdammer aanspreken). Twijfelaars hebben we in de Nederlandse politiek al genoeg. Op deze manier blijft hij op de brug staan en zal nooit aan wal komen. We wachten af.
Ramadan is ontslagen. Iedereen die daar aan heeft meegewerkt, inclusief VVD, Leefbaar en SP Rotterdam, van harte gefeliciteerd met deze geweldige prestatie.
Anja, als ik het goed heb begrepen zijn er mensen die vinden dat een bruggenbouwer vooral rekening moet houden met de belangen van de ene oever, omdat hij in dienst is van die oever. En de taal moet spreken van die ene oever, en moet denken op de manier van die ene oever.
Anderen willen helemaal geen brug naar de andere oever, omdat die andere oever kennelijk in zijn geheel slecht is en alleen maar angst oproept. Sommige mensen vinden allebei tegelijk.
En de bruggenbouwer die in het midden staat en probeert beide oevers op zijn manier met elkaar te verbinden, wat volgens mij een taak van een bruggenbouwer is, valt in het water.
Rest de vraag: wil de havenstad Rotterdam eigenlijk wel een brug? En zo ja, wat voor een?
Ja. Dan lees ik op de website van mijn eigenste SP afdeling Rotterdam “Affaires Ramadan dragen niet bij aan integratie”, dus zo werkt dat, je werkt eerst mee aan het maken van affaires en roept dan, nee, met affaires gaat het niet.
Ik denk dat een moslim nog wel had gekund als het een huisgebakken moslim was geweest, hoewel de rechter kant sowieso geen brug wil natuurlijk, en ik denk dat een professor ook nog wel had gekund maar dan blank en geen moslim, maar de combinatie is too much. Voor de autochtonen tenminste, want ik heb de enorme zalen vol studenten meegemaakt in de Erasmusuniversiteit voor wie hij echt wat betekent. Dat schijnt voor de autochtone kant van Rotterdam weinig te betekenen of in ieder geval niets goeds.
Ik ben het met Nekuee eens, het verlies is niet voor Ramadan, die heeft werk genoeg en is op andere plaatsen wel welkom.
Het verlies is voor ons.
Wij hebben verloren.
Anja,
Ik waardeer je openlijke kritische blik, ook richting jou partijgenoten, ten zeerste! Daarvoor bedankt!
Inderdaad een verlies voor Nederland dit hele gebeuren.
Dit gedoe bevestigt het beeld dat ik het afgelopen half jaar met spijt gedwongen was te vormen over ‘ons land’ tijdens een soort van retraite in het buitenland.
Was het voorheen nog zo dat elke grasspriet die hier boven het maaiveld uitgroeide onmiddellijk met de grond gelijk werd gemaakt: tegenwoordig is het zo dat er bij voorbaat gif wordt gestrooid over in principe vruchtbare akkers zodat er geen enkele groene spriet meer de kans krijgt te groeien laat staan te bloeien.
Wat overblijft is verdorde aarde; arm, arm land…
Een heel treurige ontwikkeling. Het lijkt erop dat het e.e.a. georkestreerd is vanuit de “anti-Islam/Ramadanbrigade”.
Ook de gemeente Rotterdam kan naar eigen zeggen niets aanmerken op de inhoud van het programma “Islam & Life” op PressTV. Zijn programma wordt volgens Ramadan niet gecensureerd, en ook Britse journalisten werken eraan mee. In het Verenigd Koninkrijk bestaan er voor zover bekend geen problemen over. En NB: al een jaar heeft op Ramadans homepage gestaan dat hij meewerkt aan dat programma!
Wel denk ik, dat onderscheid gemaakt zou moeten worden tussen Ramadans positie aan de Erasmusuniversiteit, en die als door de gemeente Rotterdam ingehuurde integratie-adviseur/”bruggenbouwer”.
Ramadan lijkt me, voor zover ik het kan beoordelen, een serieus en integer academicus die de doelstelling heeft de Islam en de westerse samenleving tot een goed onderling verstaan en samengaan te brengen, en met name de islamitische jongeren daarbij te betrekken. Niet voor niets is hij geliefd bij de Erasmusuniversiteit.
Zijn werkzaamheden als gemeentelijke adviseur vormen m.i. een ander verhaal, ook omdat hij inderdaad niet de Nederlandse taal machtig is. In het algemeen kan alleen al de schijn van belangenverstrengeling of -tegenstellingen in de politiek voldoende zijn om iemand het werken onmogelijk te maken. En hoewel Ramadan -als soennitisch moslim!- ongetwijfeld geen “propagandist” is van het Iraanse sjiïtische regiem, wekt het werken voor een door het Iraanse regiem gefinancierde TV-zender misschien wel te veel een bedenkelijke schijn op voor het werk in een integratiefunctie. (Al gaat het om een inhoudelijk goed, integer programma).
Ik had me nog kunnen voorstellen, dat Ramadans functioneren als gemeenteadviseur zou zijn beëindigd, maar niet dat als universitair docent. Helaas blijkt de gemeente Rotterdam deze zaken niet te willen splitsen.
Ramadan krijgt het laatste woord, zijn statement is te vinden in het NRC van gisteren, hier.
Fragment:
Ik heb altijd de volle verantwoordelijkheid voor mijn standpunten genomen en ik heb nooit steun verleend aan dictaturen of onrecht gedoogd in maatschappijen met een moslimmeerderheid – of waar dan ook. Wie mij ‘uit principe’ veroordeelt omdat ik een televisieprogramma op een Iraanse zender presenteer krijgt van mij als antwoord: wie werkt voor een televisiezender in een land, steunt daarmee nog niet het bewind van dat land.
Als het allemaal zo eenvoudig was, dan zouden mijn tegenstanders, die toonbeelden van politieke deugd, al lang geleden hebben verlangd dat de Nederlandse regering alle politieke en economische banden met Iran, Saoedi-Arabië, Egypte, Israël en China zou verbreken. Vreemd genoeg is hun stem nu niet te horen. Ook niet toen de gemeente Rotterdam mij publiekelijk vrijpleitte van de valse beschuldiging van ‘dubbelhartigheid’ of ‘homofobie’, of toen onlangs een Amerikaanse federale rechtbank het besluit van een lagere rechtbank vernietigde om mijn visum in te trekken. Vanwaar dit stilzwijgen? Vanwaar die beschuldigingen die alleen op mij van toepassing lijken?
Ik verwijs jullie ook door naar Abu Pessoptimist, alias Maarten Jan Heyman, over Ramadan in Rommeldam. Hier
En naar Noureddine Steenvoorden op Wij Blijven Hier, hier.
En naar Clara Legene, hier.
Het zal in de media nog wel een tijd rommelen, maar voor nu houden wij er hier over op.
Hallo Anja en anderen,
Ik voel me ook redelijk onprettig bij het hele gebeuren. En zeker bij de manier waarop mijn eigen SP in het rijtje Leefbaar, VVD staat… Dat vind ik nooit leuk en zeker niet bij een onderwerp als dit.
Maar het is wel fair, vind ik, om de inbreng van de SP Rotterdam in deze hele discussie/affaire op waarde te schatten. Dat de media weigeren het SP-standpunt genuanceerd weer te geven kan geen reden zijn om op dit weblog daaraan mee te doen, toch?
De SP is in Rotterdam altijd tegen de aanstelling van Ramadan geweest. Niet om islamofobische redenen, maar omdat men van mening was dat de aanstelling van een academicus niet de manier was om te werken aan ‘integratie’ in de stad. Je hoeft het daar natuurlijk niet mee eens te zijn. Je kan zelfs betogen – ik ben geniegd dat te doen – dat het SP-standpunt wat onhandig is in een debat waaraan door islamofoben vorm en inhoud wordt gegeven. (De SP komt uit dit debat ‘looking like an ass’. Met dank aan de nationale media. Wiegel ziet nu zelfs een coalitie tussen LR, VVD en SP voor zich. Never nooit niet!)
Maar eerlijk is eerlijk. De SP Rotterdam kan niet van islamofobie of iets dergelijks worden beschuldigd. Tijdens het debat in de raad in april heeft Theo Coskun dit standpunt uitgedragen EN zich tegelijkertijd stevig verweerd tegen de islamofobie van populistisch rechts. Zoals hij en andere SP’ers dat al jaren lang doen.
In verklaringen op de Rotterdamse website komt de SP in Rotterdam ook met een genuanceerd verhaal over Ramadan:
http://www.rotterdam.sp.nl/bericht/33660/090415-sp_ramadan_geen_probleem_maar_ook_geen_oplossing.html
http://www.rotterdam.sp.nl/bericht/36283/090814-affaires_ramadan_dragen_niet_bij_aan_integratie.html
Groetjes, Paul
Paul krijgt nog de mogelijkheid van me om te reageren omdat het zijn afdeling is, en dan hebben we het gehad.
Sorry jongens, ik ben even uitgeramadant.
Dat wordt wat Anja, als jij uitgeramadant bent!
Wat moeten wij dan wel niet zeggen, de Ramadan moet nog beginnen, ha..ha..!
Dit is een geintje om jou uitgeramadant, ik vind het ook om te huilen, maar Tariq kreeg gister wel de tijd bij Nova omzichzelf te verdedigen en het beeld recht te zetten wat van hem al die tijd werd geschetst, wat me dan opzich nog mee viel. Maar dan kan ik gelukkig wel weer lachen om jou ‘uitgeramadant’.
Warme groet,
Amal
Ha Amal, nee, die Ramadan die nog moet beginnen bedoel ik natuurlijk niet! Ik heb de eerste uitnodigingen al binnen en ik ga je zeker tegenkomen.
Warme groet terug!
Ter info: Een stuk van Peyman Jafari, Behnam Taebi en Farhad Golyardi, alledrie Iraanse Nederlanders in Trouw: Ramadan is kapotgemaakt. Hier.