(Deze foto van Amira Hass maakte ik een paar jaar geleden. Tot mijn plezier kom ik die nu overal tegen)
English: hier. Wil je haar zelf horen spreken, klik het filmpje aan.
Amira Hass, zeer door mij bewonderd, heeft de prijs gekregen van de International Women’s Media Foundation, voor haar gehele oeuvre: de Lifetime Achievement Award.
Amira Hass is niet iemand die graag te koop loopt met haar eigen heldendom, ook al is zij een van de heel weinige Israëlische journalisten die de moeite neemt om aan de ‘andere kant’ te gaan kijken (dat zijn er eerlijk gezegd in Israël zegge en schrijve twee, zij en Gideon Levy). Toen Israel haar verbood om Gaza opnieuw te bezoeken – waar ze een tijdlang heeft gewoond – nam ze de protestboot en had het er voor over bij het verlaten van Gaza gearresteerd te worden. Niets kon haar tegenhouden met eigen ogen te zien welke schade de oorlog tegen Gaza had aangericht en zelf met de mensen te praten. Haar artikelen – ik heb ze vaak geplaatst of geciteerd – horen bij de belangrijkste bronnen die we hebben. En ze heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de boeken die ik schreef.
In de speech waarmee ze bedankt voor haar prijs relativeert ze haar bijdrage bijna weg: het is helemaal geen geweldige verdienste, het is van het begin tot het einde een geweldige mislukking, zegt ze. Wat ze doet? Verslaggeven over wat er met de Palestijnen gebeurt, en dus eigenlijk, zegt ze, gaat het over Israël, over de Israëlische heerschappij. Niet aan de hand van geheime documenten en uitgelekte notulen, maar door verslag uit te brengen over de manier waarop de onderdrukten beroofd worden van hun rechten als gewone mensen. Er zijn zoveel voorbeelden: studenten uit Gaza die niet mogen studeren op de Westoever, zeventig kilometer verderop. Volwassen kinderen die hun ouders in Gaza niet mogen bezoeken als die gewoon gezond zijn. Die ouders die stervende zijn alleen mogen bezoeken als de Israelische autoriteiten dat goed vinden.
Je leert op die manier zo veel over Israël, zegt Hass, over de filosofie die daar achter steekt. Want wat is er zo bedreigend aan kinderen die hun ouders willen zien en jongeren die willen studeren? En dat zijn maar twee kwesties op een hele lange lijst van verboden.
Of neem de Westoever, die voor de Palestijnse bewoners in steeds kleinere snippers opgedeeld wordt – het is niet alleen dat er mensen zijn die hun familiebezit en hun inkomen kwijt raken, het is niet alleen dat er steeds minder mogelijkheden zijn om nog een normaal leven te leiden, het is een verhaal over Israël, dat zo’n systeem in elkaar zet terwijl ze tegelijkertijd ontkennen dat ze dat doen. Daar kan ik mijn hele leven nog over schrijven want we weten nog steeds te weinig.
Maar de werkelijke mislukking is dat het nog steeds niet mogelijk is gebleken om het Israëlische en internationale publiek de woorden en het inzicht te geven waarmee ze kunnen begrijpen wat er echt gebeurt. En niet die Orwelliaanse Newspeak waarmee ze een rad voor de ogen wordt gedraaid: de terminologie van het ‘vredesproces’ waar achter verborgen wordt gehouden dat het gaat om een specifiek mengsel van militaire bezetting, kolonialisme, apartheid, vermengd met een beetje Palestijns zelfbestuur in hun reservaten en democratie voor de joden.
Het is niet mijn rol als journalist om mijn mede Israeli’s en mede joden te overtuigen dat deze processen immoreel en ook vooor onszelf gevaarlijk zijn. Het is wel mijn rol, met gebruikmaking van het recht van vrijheid van de pers, om informatie te verschaffen en er voor te zorgen dat mensen weten wat er aan de hand is. Maar, zoals het mij pijnlijk duidelijk is geworden, het recht om te weten is niet hetzelfde als de plicht om er kennis van te nemen.
Duizenden van mijn artikelen en ontelbare woorden zijn al in het niets verdwenen. Ze kunnen niet concurreren met de officiele Israelische taal, die helaas zo vaak wordt overgenomen door de massamedia, en gebruikt wordt om de werkelijkheid te verhullen. Officiele taal die mensen aanmoedigt om niet te weten. Het is een opmerkelijke mislukking om dat als journalist toe te moeten geven.
Artikelen van Amira Hass, (English) The one thing worse than denying the Gaza report. hier.
Lucky Pasta, hier
En meer: hier.
Good articles..I liked “Lucky Pasta” alot and the irony in describing part of our daily suffering in a dramatic way. Ms. Hass deserves to be honerd by all means for being an Israeli human being feeling with the other side and living the other side’s pains and sorrows. Spending long years in Gaza made her see the true situation which others refuses to blink an eyes to observe or move a step-forward towards changing the dilemma situation we live in. Appreciation to all those how voice our true cause.
Good morning Khaled! Nice to start my morning behind the computer and being greeted by your message.
Sometimes when I explain to people why I started with Gaza, and never gave up since I came there for the first time 15 years ago, is the reward: getting to know the Palestinian people, making friends, working together with you guys, it is a privilege in itself.
And the other thing is the privilege of meeting wonderful and special people like Amira Hass – I made the picture when she was in the Netherlands a few years ago. It is Gaza – you – who have been bringing people like us together.
Anja Meulenbelt is misschien de enige die een goed woord zegt over Amira. Een toepasselijke naam. “Amira” (mijn volk is slecht) Hass (Haat). Amira haat met diepe haat haar eigen volk dat zij altijd aftekent als slecht. Zij is naar de geest lid van een “ander Joods geluid” waaraan vanzelf niets Joods is. Amira Hass is de NSB’er van Israel. In het beste geval.Elk volk heeft een hekel aan leden die heulen met de vijand.
Dear Anja,
Thank you for the warm words. Your efforts along the year is everlasting and when I try to describe it in words ! I am always speechless and truely your efforts are above all the words. You are part of Gaza as Gaza is part of you and as they say, something good sometimes comes out of something bad, maybe we owe all of our connections and great friendships to Gaza situation, so I am grateful for all of these great things in our lives. Bless you.
(3) Normaal gooi ik de schuimbekkende reacties van mevrouw de Lange er meteen af, want zoals gezegd, iemand hoeft me maar een keer voor antisemiet uit te maken en hoeft dan nooit meer terug te komen. Maar als illustratie, wat je in Israël voor vuil over je heen krijgt als je een onafhankelijke, kritische journalisten bent, mag ze haar rotzooi hier nog een keer kwijt. Met dank, Wiesje de Lange. Ons respect voor Amira Hass die in een land woont waar je dit soort bagger over je heen krijgt als je eerlijk bent en je nek uit durft te steken stijgt weer een beetje verder.
Inderdaad, als er meer Israeli’s zouden zijn zoals Amira Hass, zouden we allang vrede hebben. Mevrouw de Lange, Amira betekent prinses, een toepasselijke naam voor deze vrouw die de moed heeft om haar ogen te openen en het ook nog durft te vertellen, al jarenlang. Ze heeft wel meer als deze prijs verdient. En zoals mw de Lange ziet, Anja is niet de enige die een goed woord over heeft voor Amira Hass, deze groep wordt steeds groter, dat blijkt wel aan het feit dat ze deze award heeft gekregen. Anja toch is het nodig als je zo af en toe ook deze reacties eens doorlaat, dan weten we weer waar we het over hebben en tegen wie we aan het knokken zijn.Groet
Nice to read your beautiful words, Khaled and Anja.
Freegaza.org is onbereikbaar, gelukkig de film op YouTube wel.
Groet,
(6) Ja, Trees, ik begrijp wel dat het tot de realiteit hoort dat we weten wat de verdedigers van Israel, kennelijk tamelijk wanhopig ondertussen, allemaal voor verschrikkelijke agressieve onzin uitkramen, maar ik probeer van mijn weblog een plek te maken waar ik zelf nog heen wil en de bagger te weren. Uit Nederland komt ook veel onfris spul, trouwens. Misschien zet ik hier weer eens een leuk bloemlezinkje neer van wat ik dagelijks naar mijn hoofd krijg.
Ik snap dat,mede daarom is jouw weblog voor mij een beetje een warm bad, maar dit soort bagger heeft op mij het effect dat ik weer even erg gemotiveerd raak om te gaan schrijven, omdat ik me dan realiseer dat we nog zoveel te doen hebben, want er zijn er zoveel zoals deze mw. De lange. En ze hebben nog te veel invloed. Het is voor velen nog steeds makkelijker om hun leugens te geloven dan om zelf eens na te gaan denken. Dus laat er af en toe maar wat doorslippen. groet
Wiesje (@3), ik zocht je even op op internet en zie dat je een schrijfster bent, geboren in 1938, die in Israël woont en een boek heeft geschreven over de eeuwenlange strijd van Israël tegen Amalek. De strijd tegen de Arabieren gezien vanuit het bijbelse denkpatroon dus.
Het verbaast me zeer dat iemand als jij die veel schrijft en kennelijk nadenkt, zich hier komt melden met een naamspelletje dat te onbenullig is voor woorden en een potje niet onderbouwd modderwerpen. Of waren er gewoon geen andere argumenten?
Ik heb heel veel bewondering voor Amira Hass. Heb haar boek “Drinkend uit de zee van Gaza” gelezen. Een aanrader voor ieder die meer wil weten over de onderdrukking van de Palestijnen door Israel. Die Wiesje de Lange zit zelf vol met haat. Ik heb wel eens iets van haar toegestuurd gekregen uit Israel Actueel van Christenen voor Israel toen ik wat in de PZC geschreven had bij lezers schrijven. Het is ook net als bij jou Trees. Ik raak dan des te meer gemotiveerd om de mensen hier bekend te maken met wat Israel de Palestijnen aandoet.
Beste Anja,
Ik ben het helemaal met Trees eens. Het niveau van de reacties van Wiesje de Lange, die o.a. Barack Obama met Hitler heeft vergeleken, laat zien waar we tegen te strijden hebben, én tot welk niveau we ons niet moeten verlagen c.q. niet hoeven te verlagen, omdat Amira Hass en vele anderen gewoon de ware feiten laten zien.
Als de ware feiten dit soort reacties oproepen, zien we het ware gezicht van de angst en de daardoor ontstane haat. Als je iemand die opkomt voor recht en gerechtigheid zó zwart maakt als mw. De Lange doet, geeft dat aan hoe duister het nog in je eigen hart is.
Maar niet gevreesd: het licht overwint de duisternis! En het begint al danig te kraken door de barsten die overal in het verhaal van de Israëlische regering zichtbaar worden.
Net zo als de feiten die Amira Hass laat zien, is mevr. De Lange ook een feit, en haar denken ook. Het is goed dat mevr. De Lange hier even de ruimte kreeg en dat jij Clara even verder zocht. Als je de recensie van haar boek leest, Clara, dan kom je daar de argumenten tegen. Argumenten vanuit een kennelijk gesloten en geïnspireerd denkpatroon, een denkpatroon dat een feit is. Vanuit een materialistisch denken maak je geen contact met dat denken.
Mevr. De Lange beroept zich op de Joden als uitverkoren volk van Jahwe, één van de (zeven) Elohiem. Er bestaat een legende over de strijd tussen Jahwe en de overige Elohiem. (Ik ga dat nu niet verder opzoeken.)
Met de geboorte van Jezus in het Joodse volk en het mens worden van Christus, is het uitverkoren zijn van het Joodse volk vervuld geworden.
De meeste Joden hebben Jesus Christus niet als messias kunnen erkennen. Het lijden dat dat voor de Joden met zich meegebracht heeft wordt door veel Christenen waarschijnlijk nog steeds te weinig onderkent (en kan, moge duidelijk zijn, niet afgekocht of vergolden worden met steun aan het zionisme).
Wat mij betreft is Jahwe niet de zelfde als de God van het Nieuwe Testament.
Ik begeef mij op glad ijs, maar dit is wat mij betreft het niveau waarop mevr. De Lange denkt en ik het niet met haar eens ben.
Als je nog een laag dieper gaat kom je bij de liefde, die alles insluit, ook het kwaad van mevr. De Lange, ook mijn kwaad.
Welterusten,
Fijn dat jij de mooie, diepe drijfveren uitlegt die mevrouw de Lange er toe brengt om iedereen die kritiek heeft op Israël dwangmatig uit te maken voor antisemiet en NSBer, Bert. Ik stel toch voor dat ze haar scheldkanonnades voortaan plaatst op een weblog waar de mensen meer begrip hebben voor de laag van alles insluitende liefde die daar ongetwijfeld onder zit.
3)Mevrouw de Lange,U bent toch niet goed geinformeerd.
Amira Hass heeft ook al eens de prins Claus gekregen.Ik geloof niet dat Anja Meulenbelt zoveel invloed heeft dat ze Amira Hass helemaal alleen voor die prijs heeft voorgedragen.(met alle respect Anja)
U bent niet in staat om over de stelling”actie en reactie”na te denken en Uw familie kent ook tragedies.
Uw oudste zoon is levenslang invalide omdat hij zwaar bewapend Libanon binnen kwam(in opdracht van Uw regering) dus kwam daar duidelijk niet in vrede.En nog steeds legt U de verantwoordelijkheid daarvoor neer bij”de Arabieren” en doet het voorkomen alsof hij thuis slapend in zijn bed door zijn nek is geschoten door Arabieren.
U verdedigt nog steeds het handvest”Een joodse staat van de NIjl tot de Eufraat”Het staat zelfs op de 50 agarot munt.
Bent U dan verbaasd dat men het daar niet mee eens is en bent U werkelijk zo kortzichtig dat dit haalbaar is?
Als de grootmachten Israel niet meer nodig hebben staat Israel alleen met haar haat en dat is nu net wat velen van ons niet willen zien gebeuren.
De wereld draait door zonder of met Uw haat,maar U bent verantwoordelijk voor Uw eigen nakomelingen en de vraag of U hen dit wilt aandoen.
@ Clara (10):
Al schrijft die Wiesje de Lange, of zij veel nadenkt betwijfel ik.
Uit de door jou gegeven link blijkt immers ook, dat het zelfs de rechts-orthodoxe Christen dr. ir. J. van der Graaf (Gereformeerde Bond) te ver gaat. Hij schrijft in het Reformatorisch Dagblad van 7 januari 2009:
“Ze (= Wiesje de Lange, OM) heeft zich de jaren door geprofileerd als de ideologe van de ultrarechtse beweging in Israël, die onverzoenlijk staat tegenover de Palestijnen.”
En verderop citeert hij haar:
“”Het tastbare Amalek wordt vandaag de dag belichaamd door de Palestijnen. De voor Israël ontstellend schokkende confrontatie met de Palestijn ligt in zijn Amalekkarakter.” En dan is er voor de schrijfster maar één conclusie: “Er is geen oplossing dan de totale vernietiging van dat volk.”” (NB!, OM).
Van der Graaf vervolgt:
“Hier ging bij mij het licht uit….. Mijn solidariteit met Israël, (ook) op grond van de profeten, is voor mij onopgeefbaar. Echter zonder haatgevoelens jegens een volk dat ook een plek mag hebben onder Gods zon.”
Zo zie je maar, ook onder felle zionisten bestaan nog gradaties.