Tussen de stapel post die wekelijks op het Binnenhof op me ligt te wachten zit ook maandelijks het blaadje van het Cidi, de Israel Nieuwsbrief. Fijn dat ik dat even gratis kan lezen, want ik zou er geen dubbeltje voor willen betalen.
Het is weer een geweldig nummer deze maand. Israels hulpactie redt slachtoffers. Over verschrikkelijke tafrelen, mensen met amputaties, radeloze mensen die dakloos zijn, en andere hartverscheurende beelden. Nee niet van Gaza natuurlijk, want die ramp was veroorzaakt door Israel zelf, en daar heeft het Cidi het liever niet over. In Haiti. Daar kan Israel naar hartelust laten zien wat een geweldig menslievend land ze toch eigenlijk zijn.
En kijk hoe ontroerend:er waren ook Israelische vrijwilligers die te midden van de stank en de chaos de tijd namen om hun sjabbatgebeden te zeggen. Dat gaf een mooi tafreel:
Inwoners staarden stil naar dit surrealistische beeld van strikt orthodoxe mannen in gebedsmantels, die bovenop het puin van ingestorte gebouwen het gezicht naar Jeruzalm wendden en hun gebeden uitspraken. Daarna dromden sommigen rond de vrome vrijwilligers en kusten hun gebedsmantels.
Leuk, kan Israël fijn samenweken met dezelfde organisaties die ze Gaza niet in willen laten…
Dat meen je toch niet!! Ik lees ook heel bewust de blaadjes van het CIDI niet, maar misschien moeten we dat vaker doen om daarna aan de wereld duidelijk te maken dat dat surrealistische beeld van vredelievende orthodxe joden echt helemaal nergens over gaat. Wat een hypocrisie!
Nou, deze orthodoxe joden waren misschien wel heel erg vredelievend (je hebt ook orthodoxe joden die de staat Israel niet willen erkennen) Het gaat niet zo om joden maar om Israeli’s – het gaat er meer om dat de staat Israel erg zijn best doet om na het verschrikkelijke bloedbad in Gaza te laten zien hoe vreselijk aardig ze kunnen voor tegen mensen in nood – behalve als zijzelf degenen zijn die voor die nood verantwoordelijk zijn.
Dat er Israelische organisaties zijn die hulp bieden in rampgebieden zou ik niet ‘hypocriet’ noemen maar ‘normaal’.
Dat het Cidi eenzijdig blind is (of om onbegrijpelijke rede kiest te zijn) voor de rampzalige gevolgen van de bezettingspolitiek diskwalificeert ze volledig als gesprekspartner of informatiebron. Die blaadjes zullen dus hooguit kunnen dienen om vis in te verpakken of kwasten op uit te stijken.
Volgens mij snap je best wat ik bedoel, Boris. Natuurlijk is het ‘normaal’ als Israel Haiti helpt, en meer dan dat. Het is prima. Het punt is natuurlijk hoe ze dat uitbuiten om de mensen te laten vergeten dat er vlak naast ze ook nog een humanitaire ramp zit, en bovendien niet veroorzaakt door een natuurramp maar door hen zelf. Dat is de hypocrisie. En daarom geeft de borstklopperij me zo’n vieze smaak in de mond.
Ik was niet de enige die een onaangenaam gevoel kreeg bij de manier waarop Israel de eigen hulp aan Haiti voor propagandistische doelen uitbuitte. Er blijkt in ieder geval in Engeland een uitgebreide campagne plaats te hebben gevonden van duizenden emails, waarin onder andere wordt beweerd dat de Arabische landen niets deden – wat niet waar is. Zelfs Gaza deed nog wat ze kon.
Premier Netanyahu spreekt zoals wel vaker niet alleen namens Israel maar namens het gehele joodse volk: “I think that this is in the best tradition of the Jewish People; this is the true covenant of the State of Israel and the Jewish People … despite being a small country, we have responded with a big heart.”
Commentaar van Ivor Dembina op Electronic Intifada: “It’s so cynical,” he said of the Zionist email campaign. “Zionists have realized that hate campaigns against their critics are becoming ineffective, so they’re going for positive PR, like this whole thing about sending medical aid to Haiti. Obviously any help Haiti is to be lauded, but it’s such a transparent PR exercise — if they’re so interested in helping people in humanitarian crises they can go next door and help the people they’ve dropped bombs on.”
Zie EI hier.
En nog een nogal cynische reactie van buurman Pessoptimist, die het is opgevallen dat de Israeli’s hun veldhospitaal al hebben ingepakt en weer zijn vertrokken, ‘omdat er hulp genoeg is’. Hier Abu Pessoptimist, hier het bericht van het Israelische leger. Cordaid, uit Nederland, hoort bij de organisaties die er voor zorgen dat er ‘hulp genoeg’ is.
“Er is een baby Israël geboren, de Amerikaanse tv-netwerken hebben allemaal plaatjes gebracht van dat schitterende Israëlische veldhospitaal met zijn operatiekamers, kraamkamers, röntgenapparatuur, scanners, noem maar op…. taak volbracht, einde oefening Port au Hasbara, zoals de site Mondoweiss de Israëlische hulpverlening noemde. De Nederlanders die hun geld gaven aan het Joods Humanitair Fonds weten waar hun geld voor is gebruikt.”
Ik keek eens even rond op de website van het CIDI en zie daar dat ze afgelopen maandag Avraham Burg te gast hadden
http://www.cidi.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=644&Itemid=1
Is dit een belangrijk keerpunt?
Dacht je echt, Anneke?
Ga even kijken bij Abu Pessoptimist, met een stukje over een stukje van het Cidi. Hier.
(Dit is overigens niet mijn Anneke Jos Mouthaan van Een Ander Joods Geluid – die weet wel beter)
En hier de realiteit zoals je die van het Cidi nooit zult horen.
Ok, maar waarom nodigt het CIDI hem dan uit en prijzen ze zijn boek? Er is misschien dan toch iets aan het veranderen. Hier wat meer over het boek van Avraham Burg:
http://www.anjameulenbelt.nl/weblog/2008/12/19/de-holocaust-is-voorbij-2/
Toch vreemd dat het CIDI zich hier helemaal in kan vinden?
Wie zegt dat het Cidi zich helemaal in het werk van Burg kan vinden, Anneke?
Je hoeft niet naar mijn eigen weblog te verwijzen, en ik heb het boek ook zelf gelezen.
Wat het Cidi met deze slimme zet gewonnen heeft, is dat ze mensen als jij wijs kunnen maken dat het wel meevalt met ze. Maar mij niet.
Na een paar keer hier iets ingetikt te hebben en steevast vergat mijn personalia in te vullen werd mijn stukje steeds voor plaatsing gewist. Het is wel laat maar desondanks wil ik jou Anja en je lezers ‘Sanna Saida’ wensen.
De hulp in Haiti is mij al een aantal keren onder de neus gewreven.Waar blijven de Arabieren met hun hulp? Vermoedelijk helpen zij noodleidende Westerse bedrijven uit de financiële brand.
Ik vond het wrang om te horen waar de moslims bleven met hun hulp aangezien ik weet dat zij altijd geld geven en niet alleen op mediagenieke momenten hun portemonnee trekken. Stuitend en pervers vond ik vooral dat menigeen zichzelf op het kippenborstje klopte om deze ‘bovenmenselijke’ daad nog eens extra onder de aandacht te brengen. Dit is geen altruïstische daad dit is een daad voortkomend uit egoïsme.
Nog wranger is dat er in Israël geen natuurramp nodig is het Palestijnse volk in het ongeluk storten. Maar slechts diezelfde gulle hand van de Israëlische redder in nood in Haiti.
@Anneke, het venijn zit ‘m in de staart van het artikel: ‘Zoals Burg bij aanvang beloofde, werden de vragen moeiteloos gepareerd – een antwoord bleef uit.
Burg noemt zichzelf een utopistische Jood. Het is de vraag of Burgs utopische wereldbeeld de test van de realiteit kan doorstaan.’
Hier wordt op een subtiele manier een oordeel gegeven over Burg.