Alweer sneeuw. Perfect voetnotenweer. Ik ga er alleen uit om met kind naar Avatar te gaan. Het blijkt niet eenvoudig om tegelijk aan een boek te werken en ook nog serieus aan een weblog – het is dezelfde energie. Ik heb nog een lijst van dingen voor mijn weblog, maar die laat ik een paar daagjes liggen, want mijn uitgever is een toonbeeld van geduld maar dat gaat eens over.
De sneeuwfoto’s zijn verschrikkelijk cliché, sneeuw-op-fiets, maar ze zijn leuk voor mijn geliefden in een land waar ze nooit sneeuw zien, laat staan op een fiets. Aan een gracht.
Ik ben trouwens 32 pakjes roomboter afgevallen. Zie je het voor je?
Tot gauw.
(PS, nou vooruit, nog eentje dan, een ‘ready-found’ van de website van Jerry Haber, hierboven)
Brrr, doe mij maar een zak voetnootjes. En een wijntje!
Van voetnootjes word je dun, van wijntjes word je dik! Maar na weken vrijwel alleen thee gisteren weer een glaasje wijn genuttigd met kind. Lekker spul zeg! En als je helemaal niet drinkt merk je het effect van één glaasje meteen. Goedkope roes! En meteen alle voetnoten vergeten.
Ben benieuwd wat jij van de film Avatar vond. Wij zijn meteen de tweede dag na de lancering geweest. Dat de film mondiaal een daverend succes zou worden kon ik toen nog niet weten. Ik weet wel dat de film tot mooiste film ooit door mijn kleine meid werd uitgeroepen. Dat is voor mij het allerbelangrijkste. Ik viel voor de verandering niet in slaap en dat vond ik heel knap van de makers van de film.
Ik heb mij wel verbaasd over de heftige reacties die de film wist los te maken bij volwassenen die hun gal over de film over de webblogs uitstortten. De film was i.p.v entertainment tot ecologische propaganda bestempeld.
Toen ik de zoveelste kritische reactie zag begon ik mij ernstig af te vragen of ik iets over het hoofd had gezien.
Nu weet ik wat er zo bedreigend en verontrustend was aan deze film ….de Amerikanen werden voor de verandering eens niet afgeschilderd als de gedoodverfde helden maar als een allesvernietigende predator die werkelijk alles doet voor eigen gewin en niets ontziet dat op zijn pad komt.
Natuurlijk niet zo vreemd,als de Amerikanen Arabieren waren geweest had er geen haan naar gekraaid.
Complimenten dat je je aandeel hebt geleverd aan het ‘boteroverschot’ : )
32 pakjes boter… wauw… Hoeveel wijntjes heb je daarvoor moeten laten staan? Mijn bewondering is groot!
🙂
Laila, we hebben Avatar niet gehaald, kind en ik, het was uitverkocht. Ik kom er vast op terug als ik het gezien heb, volgend weekeinde proberen we het weer.
Nou alle wijntjes, Brechtje. Een maand lang, en nu nog een maand. Dat is voor iemand die altijd wijn drinkt bij het eten wel een verandering. Vooral erg saai. Ik heb wel een paar keer gespijbeld hoor, anders was het nu al 40 pakjes roomboter.
mooie sfeerfoto’s , Amsterdam op z’n mooist.
Ik ben een echte Rotterdamse maar ben jaloers op jullie cultureel erfgoed, helaas is daarvan in Rotterdam weinig overgebleven na het bombardement.