(Bijna) altijd de moeite waard, vanwege de frisse en eigenzinnige blik: de columns van Pieter Hilhorst in de Volkskrant.
Nog eens over Wilders, waarom willen de aanhangers en de PVV stemmers niet zien waarom ze zich een oor aan laten naaien? (Mijn woorden, niet die van Pieter).
Pieter: “Ze identificeren zich met het lef van de PVV-leider. Hij durft dingen te zeggen waarvoor je door al die weldenkenden altijd met de nek wordt aangekeken. Hoe meer mensen hem voor racist uitmaken, hoe meer hij voor zijn aanhangers de gevierde verdediger van het vrije woord wordt.”

(En daarvoor citeert hij het boek The political brain van Drew Westen. Zal ik ook eens lezen)

En dat maakt ook dat de aanhangers zich niet veel gelegen laten liggen aan de logica van Wilders cq het gebrek eraan. Want als het de veiligheid waar veel mensen zich druk over maken, kan iemand dan uitleggen waarom een hoofddoekkenverbod Almere veiliger zou maken?

Het opvallende, zegt Pieter, is dat veel van de Wildersaanhangers zich distantieren van veel van zijn standpunten. “Ze waren niet voor een hoofddoekjesverbod. Ze wilden niet dat miljoenen moslims Europa verlieten. Ze waren er niet voor dat mensen met een dubbel paspoort geen deel uit kunnen maken van de krijgsmacht”.

Wilders is eigenlijk een klassieke paternalist die het beter denkt te weten dan zijn volgelingen, zegt Hilhorst. “Jullie denken dat je je druk maakt over de onveiligheid op straat, maar eigenlijk zijn jullie bang voor de islamisering van Nederland”. Mensen voelen zich niet gehoord, en zijn antwoord is “mensen zijn bang voor Marokkaanse jongens”.

Hilhorst heeft een punt. Want dit is in het Haagse langzamerhand een mantra, en, in mijn ogen, bedoeld om Wilders te bestrijden maar de achterban te paaien: Wilders benoemt wel de problemen, maar hij heeft geen oplossingen. Maar is dat zo? Ik heb hem eerlijk gezegd nog nauwelijks een probleem horen benoemen dat werkelijk aantoonbaar een probleem is – die zogenaamde islamisering is evidente kletskoek – laat staan dus dat hij daar een antwoord op zou hebben.

Hilhorst: “mensen voelen zich een vreemde in hun buurt en missen de gezamenlijkheid” en wat zegt Wilders? “Laten we de vreemdelingen dan wegpesten”. Is dat een manier om het probleem te benoemen? Dat is niet onvrede vertolken, zegt Hilhorst, dat is de onvrede misbruiken voor een programma van haat: I use your pain for my hate. Wilders verraadt dus zijn achterban. Ik zei het anders: die laten zich een oor aannaaien. Maar het is alsof politici dat niet willen zeggen, uit angst om die achterban, die mogelijk nog eens terug wil keren naar een andere partij, nog verder van zich te vervreemden. Welke politicus durft te zeggen dat Wilders zijn achterban verraadt, vraagt Hilhorst zich af.

Nou, ehhh, ik ken er wel eentje.

(Op dit moment stond er nog geen link naar de column van Pieter Hilhorst op de Volkskrant website, zal er wel spoedig zijn. )