Twee interessante ontwikkelingen, die niet zoveel aandacht hebben gekregen. Zo langzamerhand schuift de EU op naar een wat kritischer benadering van Israël, al zou je dat aan de houding van Verhagen, die nog fijn ging speechen op de conferentie van het Cidi nog niet meteen zo merken. In de EU hobbelen wij wat achteraan, maar wie weet, ook als het langzaam gaat, dringt er in de Nederlandse politiek ook nog wat door.

Het Europese parlement steunt het Goldstone rapport. Ook wordt er aangedrongen op onmiddelijke opening van de grensovergangen van Gaza. De vertegenwoordigster van de EU voor buitenlandze zaken Catherine Ashton heeft geprotesteerd tegen de plannen om in Oost-Jeruzalem weer 1600 nieuwe appartementen voor joden bij de bouwen – de EU blijft erbij dat nederzettingen onder internationaal recht illegaal zijn. Zie Trouw hier. En zie ook Abu Pessoptimist, hier.

Adri Nieuwhof laat op Electronic intifada weten dat het Europese Gerechtshof heeft bepaald dat producten uit de bezette gebieden niet naar Europa geïmporteerd mogen worden onder het label ‘made in Israel’, en er dus ook geen gebruik mag worden gemaakt van de gunstige invoervoorwaarden die Israël nog steeds krijgt. (Zoals de cosmetica die gemaakt wordt met het zout van de Dode Zee) Het is al vele jaren een doorn in het oog van alle activisten die opkomen voor Palestijnen dat Israël onterecht handelsvoorrechten claimt, terwijl in het verdrag staat dat de participanten gehouden zijn aan de mensenrechtenverdragen. Hier.