Norman Finkelstein heeft een klein boek geschreven over de oorlog tegen Gaza. Let wel: de oorlog tegen Gaza, want van een oorlog tussen twee partijen was geen sprake. Er werd nauwelijks gevochten, zegt hij tijdens de boekpresentatie (en in zijn boek): dit was geen oorlog, dit was een massacre, een bloedbad, een massamoord.

Zie een filmpje over zijn boekpresentatie, met de gehandicapte activist Jody MacIntyre als gast (zie ook hier op mijn weblog), en aanstekelijke rap. Hier.

Zijn boek is nog niet vertaald. Maar geen nood, in juni verschijnt mijn boek ‘Oorlog als er vrede dreigt’, en de visie van Finkelstein en van mij over de vraag waar die oorlog eigenlijk over ging – niet over zelfverdediging van Israël – komen vergaand overeen. In “This time we went too far” betoogt dat Israël twee redenen had om een aanval op het praktische weerloze Gaza te beginnen: ten eerste om opnieuw te laten zien tot hoeveel geweld Israël in staat is, na het debacle van de inval in Libanon, en ten tweede om het gevaar af te wenden dat Israël gedwongen zou kunnen worden tot werkelijke onderhandelingen. Want net als alle andere deskundigen concludeert hij ook dat Hamas in feite al pragmatisch genoeg was om zich neer te leggen bij een twee-staats oplossing. En dat er werkelijk vrede gesloten zou moeten worden – waartoe het Palestijnse land dat nu nog onder Israëlische heerschappij is opgegeven zou moeten worden – dat wil Israël ten koste van alles voorkomen. Met raketten had het niets te maken: Israël had simpele methoden om daar een eind aan te maken. Hamas was bereid, in ruil voor de verlichting van de blokkade, tot een wapenstilstand en had al eerder laten zien zich daaraan te kunnen houden. In feite, Finkelstein laat dat met feiten zien, was het vrijwel altijd Israël die een nieuwe aanval inzette om aan een wapenstilstand een einde te maken.

Finkelstein beperkt zich in zijn boek tot de feiten over de aanval op Gaza, en is daarbij zoals gewoonlijk zeer gedegen en minutieus. Mijn boek heeft een bredere aanpak, want ik bekijk de aanval op Gaza binnen het geheel van het Israëlisch plan om zoveel mogelijk land in te nemen met zo min mogelijk Palestijnen er op. En ik heb het ook over de vraag of het zionisme te combineren is met de gedachte van een democratische staat. En over de vraag welke ‘oplossing’ Israël nu eigenlijk voor ogen staat. Finkelstein staat uitgebreid in mijn voetnoten.

Maar voor wie engels leest kan ik het boek van Finkelstein van harte aanbevelen.

Een interview met Finkelstein, hier.