Verkiezingsdebat Israël-Palestina

bannereajg.jpg

Verkiezingsdebat Israël-Palestina
Buitenlandwoordvoerders Tweede Kamer met elkaar in debat over het Israëlisch-Palestijns conflict

Wanneer: woensdag 2 juni
Tijd: 19.30 – 21.30 (zaal open om 19.00)
Locatie: Felix Meritis
Keizersgracht 324, Amsterdam
Organisator: Een Ander Joods Geluid
Aanmelden niet verplicht, wel gewenst: eajg@xs4all.nl

Moet Nederland harder optreden tegen Israël? Of verdient het onze onvoorwaardelijke steun als frontlinie tegen de islam, zoals Geert Wilders betoogt? Hoe moet Nederland zich positioneren tegenover Israël met de voortgaande bouw en uitbreiding van Joodse wijken in Oost-Jeruzalem? En hoe kunnen we voorkomen dat het conflict spanningen tussen verschillende groepen in Nederland verder aanwakkert?

Op 9 juni 2010 vinden de Tweede Kamerverkiezingen plaats. In aanloop naar de verkiezingen organiseert Een Ander Joods Geluid op woensdag 2 juni een verkiezingsdebat over het Israëlisch-Palestijns conflict met buitenlandwoordvoerders uit de Tweede Kamer. Het debat zal zich richten op de relatie tussen Nederland en Israël en hoe Nederland zich dient te positioneren binnen het Israëlisch-Palestijns conflict.

De volgende buitenlandwoordvoerders uit de Tweede Kamer zullen aan het debat deelnemen: Maarten Haverkamp (CDA), Mariko Peters (GroenLinks), Martijn van Dam (PvdA), Harry van Bommel (SP), Atzo Nicolaï (VVD).

Het debat wordt geleid door Hedy d’Ancona en Marjan Sax.

Meer info: EAJG, hier.

En wie het interessanter vindt om dezelfde exercitie mee te maken, maar dan met de PVV erbij en een zaal vol Cidi aanhangers kan op 1 juni terecht in De Balie. Hier. Aanmelden verplicht.

9 gedachten over “Verkiezingsdebat Israël-Palestina

  1. Anja, “Het debat zal zich richten op de relatie tussen Nederland en Israël en hoe Nederland zich dient te positioneren binnen het Israëlisch-Palestijns conflict”.

    Het ligt voor de hand wat te doen, maar wie moet het doen?

    Wat doe je met een onhandelbaar kind? Juist ja, je probeert het met milde hand te wijzen en te leren waarom hetgeen het kind doet niet goed is voor hemzelf en zijn omgeving. Je leert het kind zich sociaal-ethisch te ontwikkelen. Maar wat doe je met een kind dat door blijft gaan met asociaal gedrag en een gevaar vormt voor de samenleving? Nu ja, als het zo ernstig is dan sluiten we dat kind gewoon op in een speciaal daarvoor ingerichte plek: een kliniek heet zoiets. Dat is niet fijn, ofschoon het nog minder fijn is als een kind zichzelf en anderen wat aandoet. Kiezen tussen twee minder aantrekkelijke opties waarbij één optie duidelijk desastreus is voor de gehele samenleving en de andere optie wellicht in eerste instantie desastreus is voor de ouders en het kind, maar gaandeweg waarschijnlijk toch het beste.

    Kan je deze vergelijking op Israël plakken? Nee, natuurlijk niet. In Israël hebben we niet te maken met een incident van 1 kind dat zich dermate asociaal gedraagt dat het een gevaar vormt voor het welzijn van een gemeenschap. In Israël hebben we te maken met een groot deel van de bevolking die dit doet. Vele kinderen van het volk Israëls zijn de weg naar een vreedzame en gezellige samenleving kwijtgeraakt en kunnen deze ook niet meer terugvinden. Al zouden ze het diep van binnen wel willen, midden in de nacht, wanneer de gasmaskers op het nachtkastje angstaanjagend de ruimte instaren op zoek naar neuzen en monden.

    De schuldigen van deze ramp zijn gemakkelijk aan te wijzen. Het zijn alle vaders en moeders die hun kinderen opzadelen met haat en fanatieke geloofsartikelen.
    Het dagelijkse leven moet voor velen een hel zijn daar in dat rampgebied met de naam Gaza.

    En wat doen wij? Wat kunnen wij doen? Erover schrijven en praten en onze politici ervan overtuigen dat ze bijvoorbeeld net zolang door moeten gaan met het boycotten van alle producten komend van die ouders die hun kinderen misvormen. Dat zal ze leren die ondeugdelijke ouders.

    Onze politici zwelgen in een geur van Holocaustbloesem en een ieder die ze wakker maakt door te zeggen dat die bloesem inmiddels verwelkt is, stinkt en doordrenkt is met bloed van onschuldige mensen en dat er momenteel een heel groot probleem gaande is aldaar, waaraan nu iets gedaan moet worden, krijgt nul op het request.

    Eigenlijk moeten wij gelijk de Israëliers zeggen: Over bepaalde dingen praten wij niet meer!

    In ons geval is dat dus het H-woord. Dit is geen valide argument meer en hoeft dus ook niet meer genoemd te worden als het gaat om de oplossing voor het Gazaprobleem!

    Zonder het H-woord kun je namelijk het probleem echt gaan aanpakken. Landkaarten en Internationale rechtenboeken erbij pakken en dan maar beginnen met verhuizen.

  2. Laatste comment Tess, sorry Anja, soms loopt het zo en ik vind dit toch te belangrijk om het te laten liggen.

    Dit was vraag drie bij de stemwijzer die in comment nr 2 wordt aangedragen:

    “Zolang Hamas weigert om de staat Israël te erkennen en geweld af te zweren kan Nederland geen directe contacten aanknopen”.

  3. Tess, wil je a. proberen om je een klein beetje in te houden en hier niet elke associatie op pleuren die bij je opkomt, en b. zou je je niet eens gewoon kunnen verdiepen over wat je over de situatie te weten kunt komen – bergen informatie met bronnen waar je heen kunt op dit weblog – in plaats van in het algemeen dingen te roepen in de trant van ‘de schuldigen zijn de vader en moeders die hun kinderen opzadelen met haat’ – het klinkt alsof je werkelijk geen idee hebt waar het in het Midden Oosten over gaat. Hoe het verhaal begonnen is. Het zou echt helpen als je er meer van wist.

    Ook bij 3, ik heb echt geen idee wat je zeggen wilt. Dat idee, dat Hamas Israël eerst moet erkennen en geweld af moet zweren, daar is echt meer over te zeggen en er is echt al tig keer wat over gezegd op dit weblog. Wat wil je er mee?

  4. Anja, ik geloof dat wij van mening verschillen. Het is heel eenvoudig. Als ouders ophouden met kinderen te leren dat er een vijand is, dan is er geen vijand.

    Ik heb al mijn excuses aangeboden voor de overtolligheid van mijn reacties.

    Voor wat punt drie betreft: het is toch schandalig dat een dergelijke vraag bij een politieke stemwijzer staat voor allochtonen. Het lijkt erop alsof men er bij deze wijzer van uitgaat dat allochtonen altijd moslims zijn en dat ze dan ook nog eens een keer stellingname moeten nemen tegen Hamas.

  5. Sorry Tess, maar de onteigening van de Palestijnen, de bezetting, en nog een hele reeks van zaken, zijn niet veroorzaakt door ouders die hun kinderen leren dat er een vijand is. Ik meen het: zorg dat je er meer van af weet.

    En met die stelling, ik geloof ook al niet dat je begrijpt hoe die kieswijzer werkt. Het is een stelling zoals je die gewoon van rechtse politici kunt horen. Ik dacht niet dat iemand wilde suggereren dat het specifiek allochtonen zijn die wel of niet zo over Palestijnen cq Hamas denken, het gaat er om wat de partijen denken.

  6. Politici hebben de gewoonte om alles ingewikkelder te maken dan dat het in werkelijkheid is. De kern van elke oorlog tot nu toe is dat er een vijandbeeld wordt geschapen om wille van redenen die veelal terug te voeren zijn op een of twee aspekten: macht willen uitoefenen om je zin te willen doordrijven en bezit vergaren – je vaak met geweld toe eigenen wat eigenlijk van iedereen is. Vervolgens wordt daar dan van alles bij gehaald om de zaak te verdedigen.

    Wat ik met mijn kind ouder verhaal wilde aangeven was dat als ouders kinderen leren dat er geen vijand is dan is er geen vijand. Ik zou deze stelling niet als dom willen neerzetten. Integendeel. Uiteindelijk worden wij vanaf het moment dat wij in de wieg liggen beïnvloed door de mensen in onze omgeving. Maar ik begrijp dat de stelling te simpel is om te verkopen. Stel je voor, dan zouden al die politici naar huis kunnen.

    Over de stemwijzer voor allochtonen: het bevreemdde mij dat er bij de stemwijzer voor allochtonen die vraag over Palestina werd gesteld.

  7. O ja, Tess? Alle politici hebben de gewoonte om alles ingewikkelder te maken dan het is? En er is één eenvoudige verklaring voor alle oorlogen, en alle politici willen daar niet aan omdat jouw stelling te simpel is om te verkopen en ze anders wel naar huis zouden kunnen gaan?
    Fijne bijdrage, Tess. Dank je wel.

    En de laatste keer over de vraag over Palestina op de allochtonen stemwijzer. Die is door allochtonen zelf samengesteld. Er zijn kennelijk meer allochtonen die vinden dat wat partijen over Israël/Palestina te melden hebben er voor hen toe doet. Voor mij doet die er ook toe. Ik vind het een belangrijke toetssteen voor mijn beoordeling van politieke partijen. Ik zou dus eerder de vraag stellen waarom de ‘algemene’ stemwijzer die stelling niet in hun prioriteitenlijstje hebben gezet. Maar ik weet dat er een keuze gemaakt moest worden voor een beperkt aantal issues. En dat verder iedereen terecht kan bij de verkiezingsprogramma’s. Op dat punt dus lof voor de stemwijzer voor ‘Nieuwe Nederlanders’.
    Daar wil ik het bij laten.

  8. Interessante hoofdvraag in het CIDI-debat: “Hoe beteugelen we Iran?”
    Een vraag waarin al vooringenomenheid ligt besloten. Eerst dienen immers vragen te worden gesteld als:
    Zou Iran “beteugeld” moeten worden, en zo ja, waarom? Wat betekent “beteugelen” hier, en met welk doeleind? Wie zijn “we”?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *