Ook gevangenen hebben mensenrechten, al zijn er een aantal opgeschort als ze veroordeeld en bestraft worden. Maar in een normale democratie hebben gevangenen recht op medische verzorging, bezoek van familie, mogen post ontvangen, mogen studeren en kranten lezen. In Israël worden vandaag twee wetten aangenomen om de Hamas gevangenen in de Israëlische gevangenissen collectief te kunnen bestraffen, wat tegen elk internationaal recht is, maar in Israël met de wet in de hand wordt ‘gelegaliseerd’. Net als een beetje martelen onder medisch toezicht in Israël wel mag.

De reden om nog meer rechten van gevangenen op te schorten? Dat is vanwege het feit dat Israëlische soldaat Gilad Shalit nog steeds gevangen zit in Gaza, zeggen ze, maar het zal er meer mee te maken hebben dat ook de jarenlange blokkade van Gaza, en de massamoord in de winter van 2008/9 er niet in geslaagd is om de positie van Hamas te verzwakken. Israël hoopt kennelijk nog steeds dat als je de bevolking maar genoeg bestraft ze zich dan wel tegen Hamas zullen keren.

Natuurlijk gebeurt het tegendeel. De Gazaanse bevolking heeft genoeg redenen om het door henzelf verkozen leiderschap ook te vrezen – het is niet voor niets dat het Goldstone rapport het ook had over schendingen van de mensenrechten door Hamas. Tegenstanders van Hamas lopen het gevaar mishandeld te worden – we hebben net weer van een paar gevallen gehoord. Er is sprake van executies van collaborateurs. Ook is er tegen alle afspraken in sprake van een toenemende interne repressie van Gazanen die de islamistische principes van een deel van Hamas niet delen – verbod op muziek en feest, toezicht op niet met elkaar getrouwde mannen en vrouwen die samen in één auto zitten – dat soort zaken. Deels wordt dat veroorzaakt door het feit dat Hamas de opkomst van radicale islamistische groeperingen vreest, en de meer radicale kant van Hamas de neiging heeft om die de wind uit de zeilen te nemen. Deels heeft dat er mee te maken dat er binnen Gaza nauwelijks meer sprake is van openlijke oppositie. Erg onpalestijns, zeggen mijn vrienden daar, want Palestijnen zijn van huis uit dol op feest, dans, muziek, kenden van huis uit een grote mate van onderlinge tolerantie waar ik veel voorbeelden van heb meegemaakt, en extremistisch fundamentalisme is de meerderheid van hen vreemd.

Het punt is dat het de bevolking absoluut niet helpt om in opstand te komen tegen de opgelegde onvrijheid door Hamas, zolang Israël zowel Hamas als de gehele bevolking de duimschroeven aandraait. Dan sluiten de gelederen zich weer tegen de externe vijand, zoals elk volk dat tot op heden heeft gedaan.

De Palestijnse politieke gevangenen kregen vaak al geen bezoek van familie meer, omdat die geen toestemming hebben om Gaza uit te komen, en vaak vanaf de Westoever ook geen vergunning krijgen. En tegen de Conventies van Genève in die bepaalt dat je geen bewoners van bezette gebieden gevangen mag zetten in het bezettende land. Maar het kan dus nog erger. En het wordt dus nog erger.

Er zal wel weer geen haan naar kraaien, want de lijst van schendingen van mensenrechten en internationaal recht door Israël is al ellenlang, dit kan er ook nog wel bij. En Hamas, daar zijn al velen het over eens, dat zijn terroristen, en geen mensen.

Hier.