Voor de hele vroege vogels, morgen, zondagochtend, tussen half 8 en 8 uur, op Radio 1, IKON, mijn eerste interview over mijn boek.
Meer over het boek, hier.
Anja Meulenbelt
Weblog
Voor de hele vroege vogels, morgen, zondagochtend, tussen half 8 en 8 uur, op Radio 1, IKON, mijn eerste interview over mijn boek.
Meer over het boek, hier.
Hoi Anja, niet de juiste post misschien, maar misschien kun je ergens anders onderbrengen. Minstens zo krachtig als het uitstekende artikel van Seev Sternhell vind ik.
Israëls grote verlies: de morele verbeeldingskracht
Door Henry Siegman
Siegman praat met een vriend uit Israël over de recente ontwikkelingen. Deze vriend vergelijkt de huidige “hetze” tegen Israël met de periode onder Hitler die hij zelf had meegemaakt. Siegman is geschokt door deze vergelijking, maar komt later tot het inzicht “dat het aanhalen van het Hitler-tijdperk in feite een beangstigend correct en pijnlijke analogie was, hoewel niet zoals mijn vriend het had bedoeld.”
Fragmenten:
“Zeker 80% van de bevolking van Gaza leeft op de rand van ondervoeding, afhankelijk van internationale liefdadigheid voor hun dagelijkse onderhoud. Volgens de VN en autoriteiten van de Wereldgezondheidsorganisatie lijden de kinderen van Gaza in sterk toenemende mate aan ziektes die het leven van velen onder hen zullen aantasten en verkorten. Deze schande is het resultaat van een bewust en zorgvuldig beraamd Israëlisch beleid dat gericht is op het onontwikkelen van Gaza waarbij zowel de economie als de fysieke en sociale infrastructuur vernietigd wordt door Gaza hermetisch van de buitenwereld af te grendelen.
Bijzonder weerzinwekkend is dat dit beleid een bron van vermaak was voor sommige Israëlische leiders die het volgens Israëlische persberichten gekscherend bestempelden als “Palestijnen op een dieet zetten”. Ook dat herinnert ons aan de jaren van Hitler, toen de nazi’s het joodse lijden vermakelijk vonden.
Een ander kenmerk van die donkere periode waren absurde complottheorieeën die aan de joden werden toegeschreven door overigens intelligente en ontwikkelde Duitsers. Zelfs intelligente joden zijn helaas niet immuun voor deze ziekte. Is het werkelijk voorstelbaar dat Turkse activisten die zogenaamd 10.000 dollar per persoon hadden ontvangen, dat geld mee zouden nemen op een schip in de wetenschap dat ze door de Israëlische autoriteiten zouden worden aangehouden?
Dat intelligente en morele mensen, of het nu Duitsers of Israëliërs zijn, zichzelf kunnen overtuigen van zulke absurditeiten (een ziekte die ook een groot deel van de Arabische wereld treft), is het raadsel dat de kern uitmaakt van het mysterie hoe zelfs de beschaafdste culturen zo snel hun diep gekoesterde waarden kunnen laten varen om de Ander te benaderen met de meest primitieve impulsen, zonder zelfs te beseffen dat ze dat doen. Het heeft ongetwijfeld te maken met een moedwillige verdrukking van de morele verbeeldingskracht die de mens in staat stelt zich in te leven in de Ander.”
—
“Hoe zouden joden op hun kwelgeesten hebben gereageerd als zij zouden zijn veroordeeld tot het soort bestaan dat Israël de bevolking van Gaza oplegt? Zouden zij de mensenrechtenactivisten die hun leven riskeerden om aandacht te vragen voor hun toestand niet als helden zien, ook al hadden zij militairen die dit wilden verhinderen een pak slaag gegeven?”
—
“Dus ja, er is reden genoeg voor Israëliërs, en voor joden in het algemeen, om juist op dit moment eens lang en diep na te denken over het donkere Hitler-tijdperk. Want de betekenis van het Flotilla-incident ligt niet in schendingen van internationaal recht op open zee, zelfs niet in “wie wie het eerst aanviel” op het Turkse schip de Mavi Marmara, maar in de grotere vraagstukken over onze gezamenlijke menselijkheid die opgeworpen worden door Israëls bezetting en de verwoesting van de burgerbevolking van Gaza.
Als zelfs een volk dat zo recentelijk nog zulke onvoorstelbare onmenselijkheden aan den lijve heeft ondervonden, de morele verbeeldingskracht niet kan opbrengen om het onrecht en het lijden te begrijpen die zijn territoriale ambities – en zelfs zijn legitieme zorgen om veiligheid – bij een ander volk aanricht, hoeveel hoop is er dan nog voor ons anderen?”
http://www.haaretz.com/jewish-world/israël-s-greatest-loss-its-moral-imagination-1.295600
Vandaag in de bijlage Spectrum van BNDeStem een meer dan paginagroot artikel van Ad Bloemendaal onder de kop “Gaza houdt het hoofd boven water”.
Eindelijk een einde aan het zwijgen over de toestand in Gaza in de Nederlandse pers dacht ik in mijn onnozelheid.
Totdat ik het artikel gelezen had.
Weliswaar draait de economie op een laag pitje maar van een tekort aan levensmiddelen en een gebrek aan medicijnen is geen sprake. Ja, bouwmaterialen worden geweerd, daarvan zou Hamas maar bunkers kunnen bouwen. De medische zorg is ook al geen probleem: “Volgens Israëlische cijfers mochten in 2009 meer dan 10.000 patiënten de Gazastrook verlaten, samen met 12.000 begeleiders”. Klein voorbehoud: “Alleen patiënten die Israël brandmerkt als “terrorist” mogen Gaza niet uit.”
Door de tunnels naar Egypte stroomt een oncontroleerbare goederenvloed van voornamelijk luxe goederen naar het gebied, met inbegrip van wapens uit Iran. En Hamas ? Gaza is Hamas moe, als er nu verkiezingen zouden worden gehouden maakt Hamas geen schijn van kans!
Jammer genoeg treft de blokkade wel de ondernemers. Die zijn jaloers op hun collega’s op de Westoever waar de economie vorig jaar met liefst 6 procent is gegroeid.
Zo speelt dus de pers in op de hasbara vanuit Israël en worden Nederlanders weer op het verkeerde been gezet.
Ik hoop maar dat in Nederland een regeringscombinatie van de drie rechtse partijen niet tot stand komt. Over hun houding ten aanzien van Israël hoeven we ons geen enkele illusie te maken.
Veel van dat artikel van Ad Bloemendaal, ten minste zoals jij het weergeeft is niet waar. Het klinkt er erg naar dat hij kritiekloos de versie van Israël overneemt. En bij de ‘hasbara’ van na de aanval op het flottielje hoort ook de bewering dat er geen humanitaire crisis is in Gaza.
Het is waar dat er tegenwoordig veel Gaza binnenkomt via de tunnels, waaronder wapens. Dat die specifiek uit Iran zouden komen lijkt mij een fabeltje. De tunnels geven werkgelegenheid aan een paar duizend jonge mannen en heeft een nieuwe elite aan rijken gekweekt, maar tegelijkertijd blijft er een heel hoge mate aan werkloosheid waardoor een groot deel van de bevolking geen kans heeft om die luxe goederen te kopen.
We moeten ook bedenken dat er dagelijks anderhalf miljoen mensen gevoed moeten worden. Dat wordt voor een deel door UNRWA gedaan, de simpelste voedingsmiddelen, en voor de mensen met geld komt er nog aanvulling via de tunnels, maar toch is er sprake van ondervoeding, met verschijnselen als bloedarmoede door de eenzijdigheid van het voedsel. Dat betekent dus geen soort honger waar je dood van omvalt maar wel schade aan de gezondheid vooral bij kinderen.
Er komen ook medicijnen door de tunnels, maar het is niet waar dat er voldoende medische spullen zijn. Er is schaarste aan zaken als rolstoelen, pampers, zaken die nodig zijn voor operaties ed.
De cijfers over het aantal patienten dat Gaza uit kan is absoluut fout. Tenzij het plotseling allemaal veranderd is, wat ik niet geloof, is het nog steeds zo dat het vreselijk moeilijk is om een uitreisvergunning te krijgen, dat daar zoveel tijd over heen gaat dat sommige mensen dan al dood zijn, dat de reden waarom mensen geweigerd kunnen worden wel heel erg ruim is – ik weet niet wat de cijfers zijn van hoeveel er niet de grens over komen, maar de definitie van ‘gebrandmerkt als terrorist’ wordt wel heel erg ruim genomen. Volgens Israelische normen geldt dat ongeveer voor alle mannen die niet stokoud zijn, en er is nogal de neiging om mensen ook te weigeren vanwege hun familieleden – en er is geen familie te vinden die dan niet verdacht zou zijn. Het probleem is ook dat je niet te horen krijgt waarom je aanvraag wordt geweigerd, wat het makkelijk maakt voor Israel om naar willekeur te beslissen wie er geen vergunning krijgen, en voor de Palestijnen betekent dat ze niet in beroep kunnen.
Het probleem met Israëlische cijfers is sowieso dat die onbetrouwbaar zijn, omdat Israël graag beweert dat er in Gaza geen sprake is van een humanitaire crisis, maar ze geven, uiteraard, alleen de cijfers weer van wat er wel Gaza binnenkomt, en niet hoeveel niet. Zo klinkt het altijd aardig hoeveel vrachtwagens er Gaza binnengelaten worden – je zou haast vergeten hoe absurd het is dat Israël mag beslissen wat de Gazanen in mogen voeren, maar dat aantal zegt alleen wat als je er naast zet hoeveel vrachtwagenladingen er vroeger binnenkwamen en hoeveel er nodig zijn. En uiteraard hoor je daar Israël niet over.
En er zijn fikse problemen die met de tunnels niet worden opgelost: bouwmateriaal bijvoorbeeld, cement komt met mondjesmaat door en is schreeuwend duur, er is een groot tekort aan hout en glas. Dat is gewoon te zien in Gaza: enorme overbevolking van huizen, nog steeds mensen in tenten, openbare gebouwen die nog steeds in puin liggen. Er wordt gebouwd, onder andere zijn er alweer eenvoudige steenfabriekjes, maar er zijn nog enorme tekorten. Ook zijn de problemen met de elektriciteit niet opgelost, en dat betekent benzine kopen op de zwarte markt voor de generatoren, maar juist benzine is moeilijk aan te voeren en duur. En dat betekent onder andere dat de pompen van de riolering het niet voldoende doen, dat er veel te weinig schoon drinkwater is, dat de riolering op zee uitkomt en de zee vervuilt wat van de zomer een groot probleem gaat worden.
Hoe de bevolking nu over Hamas denkt is interessant, maar het verhaal van Bloemendaal lijkt me erg natte vinger werk.
Ik zal binnenkort weer eens kijken of ik feitenmateriaal bij elkaar kan krijgen dat wel betrouwbaar is, want er zijn voldoende onafhankelijke instanties die dat goed bijhouden.
Mooi dat je boek zo wat aandacht kreeg, Anja, al was het geen prime time. De interviewer zat kennelijk toch erg met zijn gedachten aan één kant van het verhaal. Ook de Israëlische soldaten zijn geen lieverdjes, ook dat is een “understatement van jewelstste”, en dat al decennia langer dan Hamas.
Maar goed, je boek wordt niet genegeerd, dat is al heel wat lijkt me.
Ik was wel tevreden met het interview, Engelbert. Mijn interviewer, Wieger Hemmer, speelde een beetje advocaat van de duivel – aangezien mensen tegenwoordig zo geprogrammeerd zijn dat ze ‘Hamas’ denken als we het over ‘Palestijnen’ hebben ontkom ik daar toch niet aan, en die vraag beantwoord ik in mijn boek ook serieus.
Geachte mevrouw Meulenbelt,
Heeft u zich wel eens afgevraagd wie er het meeste belang hebben bij alle onlusten in het Midden-Oosten en elders ? Dat zijn de wapen- en munitieleveranciers ! Het valt mij op, dat als er weer met veel inspanningen een accoord is bereikt voor vredes-overleg, er altijd wel iemand, van welke partij ook, roet in het eten gooit door weer een aanslag te plegen. In hoeverre zitten hier de wapen- en munitieleveranciers achter ? Er is altijd wel iemand te vinden, die tegen veel geld, een aanslag wil plegen.
Geachte mevrouw Palstra-Schoten,
Welzeker heb ik me wel eens afgevraagd wie er het meeste belang hebben bij het voortzetten van het Israelisch/Palestijnse conflict (om dat ‘onlusten’ te noemen is na meer dan veertig jaar bezetting en en oorlog nogal een eufemisme). Ik heb er zelfs een antwoord op.
Zeker is met name de wapenindustrie in de VS een onderdeel van de strijd, en maken zij deel uit van de Israël lobby. Maar het is erg weinig aannemelijk dat de wapenindustrie de belangrijkste aanstichter zou zijn die een oplossing in de weg staat. Dat is nog steeds Israël zelf, tot op heden daarin gesteund door de VS.
Ik zou u aanraden om u beter op de hoogte te stellen van die zogenaamde accoorden in het zogenaamde vredesproces. Het is met name steeds Israël geweest dat een mogelijk accoord torpedeerde, bijvoorbeeld al door meteen na de Oslo overeenkomst door te gaan met het uitbreiden van de nederzettingen. Ook is het volstrekt aantoonbaar dat bij elke wapenstilstand het Israël was die die als eerste doorbrak, onder andere met doelbewuste moord op Palestijnse leiders. Ook durf ik de stelling aan dat de meest recente en meest bloedige aanval op Gaza vooral voortkwam uit het Israëlische besef dat Hamas bereid was om een compromis te sluiten en ze dat ten koste van alles wilden vermijden. Ik verzin dat niet, deze zaken heb ik in mijn boek van veel documentatie voorzien. Ik kan het u aanraden, als u er meer over wilt weten.
Beste mevrouw Meulenbelt,
Vanmorgen hoorde ik u bij daw. Ik voel met u mee en ik ga uw boek zeker kopen. Ik vind het jammer dat Israël geleid wordt door deze diehards. Inderdaad isoleert dit land zich op deze manier en ik begin te vrezen voor haar voortbestaan als zij de koers niet omgooit.
Ik ben inmiddels mijn sympathie voor dit land compleet kwijt geraakt en zo zullen er velen met mij zijn.
Heel jammer voor dit volk. En buitengewoon verdrietig voor de
vele Palestijnen die zo”n lot treft door de opstelling van Israël.
Hier. Link naar het programma.
Anja, Toen ik je vanmorgen hoorde zeggen:”Iedereen kan het weten maar niemand doet wat”, moest ik denken aan een lied dat ik lang geleden, schreef.
Vele jaren geleden gaf ik, als ik voor een periode terug was in Nederland, lezingen. Voor de pauze omtrent de Joodse feestdagen en na de pauze aangaande de situatie waarin de Palestijnen zich bevonden.(Dit is Israel.)
Aan het eind van de avond zongen we dan samen het lied en gaf ik hen dat lied, op een A4tje mee naar huis.
Ik denk dat jij Anja aan alle voorwaarden in dit lied al hebt voldaan maar voor allen die nog twijfelen of ze nu wel of niet voor de medemens op de bres zullen gaan staan geef ik het hierbij door.
1.
We zitten zo vol met allerlei vragen,
we praten zo graag met elkaar.
Maar zijn wij bereidt ons zelf ook te wagen,
voor d’ander, voor hem, of voor haar?
Refrein:
Want leven, echt leven, is liefde is geven
is zien, is luist’ren en doen.
Het hart niet gesloten, de ogen wijd open,
het leven is geven is doen!
2.
We schermen zo graag met grote woorden,
van liefde tot God en elkaar.
Maar God vraagt van ons niet enkel maar woorden,
staan wij voor elkander ook klaar?
3.
We leven zo graag ons eigen leven,
we worden maar ’t liefst niet gestoord.
We willen ons niet aan d’ander geven,
zijn stem wordt maar nauw’lijks gehoord.
4.
De Heer vraagt van ons, dat wij ons begeven
in een wereld vol twijfel en nood.
Want ja, zo alleen, zullen wij leven,
het leven dat Hij ons gebood.
Helaas zonder de melodie.
Groet,
Gerrie
Anja, Dat laatste onder 9 ‘Hier’ is een kolfje naar mijn hand! Ik hoef het niet meer op te zoeken dus dank. Wat wil het geval van ochtend om 6 uur wakker en om 7 uur en dan wordt ik weer wakker en hoorde ik nog net de laatste minuten! Dat er maar veel mensen je nieuwe boek gaan lezen, ik zal het doen en ik ben ervan overtuigd dat je het bij het rechte eind hebt. Hoeveel ‘schellen’ zulen er van lezende ‘ogen’ vallen? Het was in mei 61 jaar geleden dat Israel tot de VN toe gelaten werd en ondanks dat er toen aangenomen is dat de jonge staat Israel ‘Vredelievend’ zou zijn en de komende ‘regels’ zou respecteren en de oude zou ‘accepteren’ is van dat alles niets gebleken! En toch met Israel ‘doorgaan?’ Dat alles is meer dan ‘ongeloofwaardig! J.F. Verhagen Leiden
Op zondag pleeg ik niet zo matineus te zijn (want op zaterdag niet vroeg naar bed), dus dank voor de link, Anja.
Wat mij betreft: jouw verhaal kwam uitstekend uit de verf!
Dank je Gerrie.
Geachte mevr. Meulenbelt: Ik heb u vanmorgen 13.6 beluisterd o.a. over uw nieuwste boek. Wanneer wordt het gepubliceerd? Ik zou het graag willen kopen. M.vr.gr.
Reactie door Ernst Pattynama — zondag 13 juni 2010 @ 20.43
Beste Ernst Patrynama, in sommige winkels ligt het al te koop, in andere komt het morgen. Als ze het niet hebben, bestellen gaat tegenwoordig heel snel.
Natuurlijk heb ik het besteld! Ik hoop van ganzer harte, dat jouw boek zal bijdragen tot meer kennis en overdenking betreffende de situatie Gaza-Israel, alsmede de hele Midden-Oosten-problematiek.
Jan.N