Werkconferentie met de mensen van de PMHB, voluit de Poldermoskee Hoofddoekenbrigade. In de Al Kabir moskee, waar ik wel vaker op bezoek was. In de herfst komt de ‘kick-off’ van hun programma, op meerdere niveaus: het gaat over beeldvorming in de media, over acties, onderzoek naar uitsluiting en discriminatie, en bedrijfsgerichte promotie.
Nora El Jebli
Ceylan Pektas-Weber
Voorzitter Nora El Jebli heette ons welkom. Ceylan Pektas-Weber was de dagvoorzitter die ons aan het werk zette. Onder andere met de vraag waar we ons zelf plaatsten en op wie we ons richten binnen dat scala met aan de ene kant de extreme tegenstanders van de hoofddoek (en dus van moslims) en aan de andere kant, ze keek naar mij, hoe moet je dat noemen, een extreme bondgenoot? Doe maar een radicale bondgenoot, zei Roemer van Oordt. Ik moest er wel om lachen, oké, dat wil ik wel zijn. Als mensen mij straks, als ik oud-senator ben, vragen naar mijn functie dan zeg ik: “extreme bondgenoot”.
Discussie over de doelen. Het gaat er niet om de hoofddoek te promoten, het gaat erom de keuzevrijheid te promoten, en de beeldvorming te doorbreken. Daar wil ik graag aan meedoen. Dit is wat we waarnemen: dat vrouwen met hoofddoek vaak automatisch als ongeëmancipeerd worden gezien, als onderdrukt. Hoe kunnen we die negatieve beeldvorming doorbreken? Onder andere doordat moslima’s meer zichtbaar worden in het publieke debat. We weten ook de belemmeringen: nieuws is bijna altijd slecht nieuws. De ontwikkelingen die moslima’s in Nederland doormaken, dat enorm snelle emancipatieproces, en de grote verschillen al tussen eerste en tweede soms derde generatie migrant, zijn moeilijk over te brengen. Sommige aanwezige vrouwen werden wel eens gevraagd om iets voor de media te doen, stukje te schrijven, zich te laten interviewen, maar vaak voor een stereotyp onderwerp zoals ‘wat vind je van maagdenvliesherstel’. ‘In mijn omgeving nooit mee te maken gehad’ is een reden voor een journalist om dan maar een ander te zoeken. Voor de tv, of iemand voor de camera in een boerkini wilde zwemmen. ‘Maar ik heb nooit zo’n ding aan’. Of ze die dan niet voor één keertje aan wilde trekken. En toen ze daar geen zin in had: dan maar zoeken naar een ander.
Het moeilijkste is om ervoor te zorgen dat moslima’s meer in beeld komen met hun eigen agenda, en niet als illustratie bij de denkbeelden van de blanke journalistiek. Dus brainstormen we, onder andere, wat we kunnen gaan doen. Als bijdrage zal ik als extreme bondgenoot in de herfst voor de liefhebbers een masterclass schrijven organiseren, samen met Fatima Lamkharat. Ik heb er veel zin in.
Wat interessant Anja houdt ons(mijn zusje amal en Ik op de hoogte
Doe ik!
En mij graag ook, ben ook zeker geïnteresseerd in je masterclass.
Jij ook, Ina.
Hoi Anja,
Ook ik wil me nu vast opgeven voor de masterclass!
Dank voor dit leuke verslag en je aanbod om een masterclass schrijven te geven en samen met Fatima te organiseren! Vanaf nu is extreme bondgenoot een eretitel. Misschien moet de PMHB nog eens nadenken over een bijpassende troffee. En er gelijk een leuk feestje bij organiseren. Zowel extreme bondgenoten als feestjes zullen we nog hard genoeg nodig hebben.
ook hier veel intresse wel vanuit belgie even een kleine extra opmerking ik zie om nmo of is het nu nio zo nu en dan mevrouw
Ceylan Pektas-Weber verschijnen met altijd schitterende hoofddoeken. Ik hoop dat ze ooit eens uitlegt hoe ze deze creaties maakt
De Anti-fascistische Actie heeft op een gegeven moment een web-site gelanceerd om draagvlak te creëren voor Lonsdale-kleding-dragers: http://www.xs4all.nl/~afa/lonsdale/index.html
Het is andere kleding, maar de dragers van die kleding hebben net zoveel last van negatieve beeldvorming.
Misschien is er wat te leren van de aanpak van de AFA en hun site.
(5) Genoteerd Brechtje.
(8) Maar wel een heel erg andere negatieve beeldvorming bij een heel erg ander soort publiek.
Wat betreft (10): Uiteindelijk gaat het allebei om het tolereren en accepteren van hoe men zich kleedt.
Beide kledingstukken zijn het doelwit geworden van verboden op scholen. En van slechte publiciteit.
En het leukste is nog, dat als je de woorden “extreem-rechts” en racistisch” bij Lonsdale vervangt in “fundamentalistisch” en “extremistisch” bij hoofddoeken, verder nauwelijks iets in het verhaal hoeft aan te passen.
Dat vind jij Jack, maar jij bent geen moslima. Lijkt het je niet beter dat ze dat zelf beslissen? Misschien willen zij wel heel andere zaken benadrukken.
Nee, ik ben geen moslima. Jij ook niet. En ik zie op de foto’s ook drie personen zitten, die ook zeker geen moslima zijn. Dus waarom zou ik dan ook niet op een constructieve manier meedenken?
We zijn allemaal mensen, tenslotte.
Omdat je de vrouwen die de leiding hebben niet kent, Jack. Je weet niets van hun doeleinden behalve die paar zinnen die ik er aan heb besteed. Je weet ook niets over de voorgeschiedenis van de mannen die er bij zitten, en waarom zij als bondgenoot zijn uitgenodigd.
Als je werkelijk een bondgenoot wilt zijn voor moslima’s past je om te beginnen een beetje bescheidenheid. Eerst eens leren kennen. Eerst eens horen wat zij willen. Dat werkt en anders werkt het niet.
7. Dank voor het compliment en ere wie ere toekomt: de meest recente hoofddoekcreaties die ik bij de NMO droeg, waren het resultaat van styling door Speesjaal (www.speesjaal.nl). Een van die stylistes, Fatima was trouwens ook aanwezig zondag en staat ook op de foto’s in het verslag.
oja dat is waar die lijkt inderdaad op een aantal van je hoofddoeken. Ik ga even op hun site kijken heel erg bedank