Jullie merken er aan de voorkant van dit weblog niets van, maar aan de achterkant is al het meubilair versleept. Ik ben met hulp van webbie Herman en webbie Peter van de SP meegenomen in de vaart der volken en ben geüpdate naar Word Press 3.0. Whatever that may mean. Dat alles ergens anders zit. Met allerlei geestige knopjes waar ik geinige dingen mee kan doen. Voor als ik zin heb in geinig.
Het is nog even oefenen, maar het werkt.
Ondertussen zie ik vermeld dat ik tot nu toe 4449 berichten op dit weblog heb geplaatst, waar 33406 reacties op zijn verschenen.
Behalve dat Akismet 1895679 stuks spam heeft verwijderd.
De tellert moet nog aanslaan, maar ik zie dat er in de maand juni 29351 unieke bezoekers langs zijn geweest.
Nu ga ik eerst de laatste marathon in de Eerste Kamer doen voor de zomer. Vanmiddag om vijf uur beginnen, tot kwart over een ’s nachts, morgenochtend om negen uur weer beginnen en om tien over elf ’s avonds worden we weer vrijgelaten. Dat wordt voor mij veel zitten, want ik hoef niet plenair.
Anja, soms “hoor” ik je mopperen op mensen die hun naam niet vermelden.
Kun je met dit nieuwe systeem nu ook zien van wie de reacties afkomstig zijn?
Groet,
Gerrie
Ik kan in principe via IP en verplicht email adres nagaan wie de inzenders zijn, Gerrie. Maar het punt is niet dat ik zo nodig weten moet wie het zijn – waar het om gaat is dat ik op een weblog als dit een klimaat wil maken waarin mensen zich niet verbergen achter een schuilnaam – wat heeft een mening voor waarde als degene die hem uit niet wil laten weten wie die is? Voor mij zegt een anonieme reactie helemaal niks.
Wanneer mijn klus bij de SP er op zit, zal ik ook in de vormgeving, indeling etc mijn weblog veranderen – dat is een moment om te overwegen of ik anonieme reacties wel toe zal staan. Nu heb ik als vuistregel dat het bepaald geen aanbeveling is, en ik me ook niet verplicht voel om anonieme reacties te plaatsen – maar ik ben er nog niet geheel consequent in.
Och, WordPress is net zoiets als Typo3, Joomla!, Yii en Zend, Anja. Zo simpel kan het soms zijn, al moet ik hier binnenkort zelf ook nog iets dieper in duiken.
Ik spreek ook al geen yoomla, Wilbert, kom bij mij niet met dat digichinees aanzetten.
Zoveel was me wel duidelijk, Anja. Het was een grapje. Sorry.
Ik maakte ook een grapje maar dat had ik
natuurlijk in het Zend moeten zeggen….
Daar waar de rest van de wereld nog helemaal Web 2.0 wil worden, gaat Anja gelijk door naar 3.0 🙂
De laatsten zullen de eersten zijn, Joey.
Beste Anja, heb je ook problemen met mensen die alleen hun voornaam vermelden? Ik vraag mij dat af omdat ik daartoe behoor en wel met een reden.
Ik vind dat de meeste mensen op internet veel te lichtzinnig met hun privacy omgaan. Het lijkt wel of men niet begrijpt dat iedere reactie op maakt niet uit welk website dan ook, tot in lengte van jaren via Google terug te vinden is. Voor mij om dezelfde reden daarom ook geen persoonlijke pagina op Hyves of Facebook.
Ik heb een eigen bedrijf. Maar stel dat ik over een jaar of vijf toch weer in loondienst wil, dan wil ik bij een sollicitatie toch niet geconfronteerd worden met, wellicht niet al te doordachte oude posts op een blog van een (dan inmiddels voormalige) SP-senator?
Om dezelfde reden vermeld ik ook mijn achternaam niet als ik bijvoorbeeld op Amazon.com mijn mening over een boek geef.
Voor mensen die Jansen of De Vries heten zal dit wel niet zo’n probleem zijn maar mijn achternaam komt nu eenmaal niet vaak voor. Voor zover ik kan nagaan loopt er op deze aardkloot geen tweede persoon rond die dezelfde voor- en achternaam heeft als ik.
Je hoort vaak als tegenwerping dat je ook je achternaam vermeldt bij een ingezonden brief in een krant. Dat is waar. Maar er is één fundamenteel onderscheid: de krant van vandaag is morgen oud nieuws. Papieren Kranten hebben geen zoekfunctie en ze worden niet door Google geïndexeerd. Je zult dus ook niet zo gauw jaren later geconfronteerd worden met een brief die je ooit in een lichtzinnige bui hebt verstuurd naar een krant.
Wel vind ik het belangrijk dat de eigenaar van een blog weet wie ik ben. Dus naar jou toe Anja maak ik mijn naam wel kenbaar. Het staat namelijk klip en klaar vermeld in het e-mailadres dat ik bij iedere post moet opgeven. Naar jou toe verschuil ik mij niet. En dat is voor mij het enige dat telt.
Goeie vraag, Kees. Ik denk er over na en kom er op terug.
Mijn reden om mijn volledige en niet veel voorkomende naam juist wel onder mijn reacties te zetten zit hem in precies dezelfde reden die Kees geeft om het niet te doen. Namelijk in het woord lichtzinnig.
Als ik het niet kan verantwoorden wat ik schrijf, moet ik het gewoon niet schrijven.
Beste Kees, ik moest er even over nadenken, omdat ik gemengde gevoelens heb.
Aan de ene kant ben ik het geheel met Clara eens: als je niet durft te staan voor je opvattingen moet je het maar niet schrijven. Maar ik ben wel enigszins gevoelig voor het argument dat het door het web mogelijk is dat je nog jaren later geconfronteerd kan worden met wat je eens hebt gezegd. Maar je argument dat je dat niet kan gebeuren met ingezonden brieven in kranten snijdt geen hout. Ook daarmee kun je later geconfronteerd worden, want ook redacties hebben archieven en ondertussen is de inhoud van kranten ook gedigitaliseerd. Krantenredacties willen in het geval iemand een goede reden heeft om anoniem te blijven nog wel eens vermelden: naam en adres bij de redactie bekend. Dat lijkt mij een goede regel. Maar dan moet er wel een reden voor zijn.
Ik zou het voor het web een geweldige vooruitgang vinden wanneer anoniem posten niet meer mogelijk was. Het zou negentig procent van de bagger schelen, want het interessante is dat veel van de anoniempjes kennelijk zelf wel aanvoelen dat hun reacties niet in de haak zijn. Mijn idee zou dus inderdaad zijn: als je het niet aandurft om je naam er onder te zetten doe het dan maar niet.
Aan de andere kant ben ik met zo iemand als jij niet erg streng, omdat je wel voldoet aan mijn wens dat je gewoon reageert als aan te spreken persoon, ik kan met jou in gesprek. Ik kijk zelden naar achternamen in e-mailadressen, omdat het mij meer interesseert dat ik met Kees gewoon kan communiceren, wat ik met anoniempjes niet kan, dan of ik weet dat je Jansen of Pietersen heet. Ik zou dus niet de neiging hebben om jou op de vingers te tikken omdat je hier alleen Kees heet.
En echte rotzooi plaats ik toch niet, evenmin als gekift, en lui die het nodig vinden mij even te komen vertellen wat ze van me vinden. Gaat er ook af in de zeldzame gevallen dat iemand voluit zijn naam noemt.
Maar toch: ik ga er hard over na denken om systematisch eenieder die zich verschuilt er maar af te knikkeren – en als minimum voorwaarde te stellen dat een volledige naam in ieder geval bij mij bekend is. En verder kan ik het iedereen toch echt aanraden: wie niet wil weten wat ie gezegd heeft kan het beter niet zeggen.
Voor mijzelf maakt het helemaal niets meer uit Anja. Oud en allang afgeschreven. Maar voor de jongere generaties reageerders, de reaguurders daargelaten, is het toch in alle gevallen zo dat zij beter niet traceerbaar zijn. Door wie of wat dan ook. Wie dat wel wil kan zich op andere communitysite’s (facebook hyves twitter etc.) helemaal uitleven. Wat dan ook wel welbewust van de bijwerkingen wordt gedaan. Maar in het geval van als meningen en opvattingen, politieke voorkeuren of religie en wat dan ook maar dat de speciale belangstelling geniet van wie of wat gaat googlen op de naam van iemand die op enigerlei wijze van hem afhankelijk is. Dan is het toch beter als je weblog een aparte reageer plaats heeft die niet te googlen is. Het is maar een ideetje en ik weet ook niet of het kan.
Dank je wel, Sjuul. Ik denk niet dat het kan om op een weblog een aparte plek te maken die niet op te googelen is, en mocht dat kunnen dan ga ik daar niet aan meewerken. Ik zie geen reden waarom jongere generaties reageerders niet traceerbaar zouden moeten zijn. Als je staat voor je mening, dan mag je ook de moed hebben om te laten zien wie je bent. Als je die moed niet hebt, hou dan gewoon je bek maar. Want wat zien we, onder die reaguurdertjes die te laf zijn om te laten zien wie ze zijn? Bagger, Sjuul. Vieze rotzooi. Beschuldigingen die niet waar te maken zijn, racisme, en meer van dat. Wil je die lui tegen hun eigen vieze dommigheid beschermen? Ik niet.
Die bagger plaats je toch niet en gelukkig maar Anja. Ik heb de serieuze reacties op het oog die geheel onbevangen van wat voor bijgedachte dan ook over eventuele consequenties moeten kunnen zeggen wat ze willen. Ik ben een kind van de Koude Oorlog (WOIII in mijn perceptie) en heb daarin mijn naïviteit verloren. Heb teveel gezien en daaruit mijn conclusies getrokken. En ben van mening dat maar de minste al is het veronderstelde meekijken van mensen of instanties waarvan je afhankelijk bent je mening mee bepaalt. En dat zou niet zo moeten zijn. Staan voor je mening is ook helemaal mijn stijl en dat is altijd zo geweest maar zoals ik al zei ik heb teveel gezien en zie het eigenlijk nog steeds. Nogmaals, alleen veronderstelde consequenties, ge-framed-de consequenties in mijn taal, maakt een onbevangen meningen-strijd al minder mogelijk.
Beste Anja, dankjewel dat je mijn vraag zo uitgebreid hebt beantwoord. Laat ik vooropstellen dat ik jouw bezwaren tegen anonieme reacties heel goed begrijp. De enorme verruwing op internet, al dat gescheld, is voor een belangrijk deel juist een gevolg van het feit dat mensen zich anoniem wanen en daarom menen zich van alles te kunnen permitteren. Immers, zij kunnen toch niet ter verantwoording worden geroepen.
Ik kan mij daarom voorstellen dat mensen die op jouw blog willen reageren, zich eerst moeten registreren en een verifieerbaar e-mailadres dienen op te geven. Het nadeel is natuurlijk dat hiermee wel een drempel wordt opgeworpen.
Alhoewel ik dus wel degelijk het probleem van anoniem reageren onderken, staat bij mij toch mijn eigen privacy voorop.
Het internet is een schitterend medium maar het is fnuikend voor de privésfeer. Ik vind dat de meeste mensen zich daar onvoldoende van bewust zijn. Via een google search kun je vaak ontzettend veel over een persoon te weten komen: vakantiefilmpjes op youtube, familie foto’s op flicker.com. Het is allemaal terug te vinden. Je komt te weten wie zijn vrienden zijn, van wat voor muziek hij houdt, welke boeken hij leest, op welke partij hij stemt. Voorts kun je bijvoorbeeld op Twitter lezen dat hij gisteravond Nederland-Urugay in de kroeg heeft bekeken, daar straalbezopen is geworden en thuisgekomen ontzettend heeft moeten overgeven.
Dat sommige mensen daar geen problemen mee hebben dat moeten zij weten. Maar ik wil dit niet. Bovendien heb ik een eigen bedrijf en ik wil niet dat klanten te weten komen wat bijvoorbeeld mijn politieke mening voorkeur is en wat ik vind van Gaza.
Daarom heb ik er een stelregel van gemaakt om nooit en te nimmer mijn achternaam op te geven bij een reactie.
Ik heb dat ooit niet gedaan: jaren geleden vroeg een kennis mij om op Amazon.com een lovende recensie te schrijven over een cd die hij had uitgebracht. Ik heb mij met verve van die taak gekweten en ondertekend met mijn eigen naam. Tien jaar later kom je die recensie nog steeds tegen als je op mijn naam googelt. Ja ik weet het, het slechts een onschuldige recensie, maar toch stoort het mij een beetje.