Op Wij Blijven Hier een recensie van mijn boek.
Ben ik blij mee.
Een citaat eruit:

Het boek van Anja Meulenbelt Oorlog als er vrede dreigt geeft een verfrissende kijk op dit conflict. Het conflict wordt soms gereduceerd tot een conflict met slechts twee partijen. Maar die partijen zijn niet homogeen. Meulenbelt beschrijft hoe pluriform de (Israëlische) joden zijn. Er zijn seculiere joden, orthodoxe joden, niet-praktizerende joden enzovoort. En ze denken echt niet allemaal hetzelfde over Israël. Hetzelfde geldt voor de Palestijnen. Die zijn ook pluriform, ze hebben ook seculieren en orthodoxen en ze houden er ook verschillende meningen op na. Alleen is daar weinig aandacht voor. Daarnaast zit haar boek vol historische feiten die afgestoft en in de juiste context geplaatst worden en niet om het standpunt van de ene partij te benadrukken of de andere te ondermijnen.

Meulenbelt is van mening dat de discussie in Nederland over dit conflict “zwaar gepolariseerd” is. Daarin geef ik haar gelijk. En heel eerlijk geeft zij toe dat zij partijdig is. Haarfijn legt zij uit waarom zij ervoor kiest partijdig te zijn voor de Palestijnse zaak. Die argumenten die zij daarvoor geeft werken verhelderend en bieden een andere kijk op het conflict. Juist haar bevestiging dat ze partijdig is, ontdoet het Israëlisch-Palestijnse conflict van de spanning van objectiviteit. Overigens doet ze dat niet zonder kritisch te blijven, naar beide partijen. Wie verwacht een boek vol Israël bashing te lezen, komt bedrogen uit. Er zijn voldoende (Israëlische) joden die begrip hebben voor de Palestijnse situatie en die Israël niet onvoorwaardelijk steunen. Dat wordt nog wel eens vergeten.

Voor het hele verhaal: hier.