Ibrahim Abu Sayid, 91, doodgeschoten

Het nieuws is te klein om veel kranten te bereiken. In Gaza stierven zaterdagavond drie mensen, Ibrahim Sayid, van 91, zijn kleinzoon Hossam van zeventien en een vriend van zestien, Ismail Abu Oda. Hun misdrijf: dat ze naar hun stukje land gingen om naar hun schapen te kijken. Dat stukje land ligt op 700 meter van de grens met Israël, en Israël heeft besloten dat ze iedereen mogen doodschieten in hun eigen land, als ze dichter bij de grens komen dan 300 meter. De zogenaamde ‘veiligheidszone’, waarmee een kwart van het al schaarse akkerland, en land om vee te hoeden, onbereikbaar is geworden voor de inwoners van Gaza.

Deze keer was het een Israëlische tank die Gaza in was gereden en zonder waarschuwing de drie doodschoot. De familie, Bedoeïenen, dachten dat ze veilig waren, de militairen aan de grensposten kennen hen al jaren, ze doen niets anders dan hun vee hoeden, en ze bleven ver genoeg van de grens.

Kort geleden stond de stand nog op 22 doden, voornamelijk boeren die dichtbij de grens werken en wonen, neergeschoten in hun eigen land.

Zie hier.

15 gedachten over “Ibrahim Abu Sayid, 91, doodgeschoten

  1. Beste Anja,
    Wat een vreselijk bericht. Ik mag toch aannemen dat de Israelische tankschutter niet wist wie hij voor zich had toen hij schoot! Is er trouwens een redelijke kans dat Israelische soldaten die buiten hun boekje gaan, worden vervolgd? Ik heb nog een vraag. Die gaat over de positie van de christelijke gemeenschappen in de Gazastrook. Daar hoor je verschillende verhalen over. Mag ik je daarover via je email wat vragen stellen? Ik doe dat namens IKV-PaxChristi en ik ken jou van de Ecclesia.
    Piet Kruizinga, pietkruizinga@wanadoo.nl

  2. Het werd even vermeld in het vroege NOS-journaal. Jeanet Schuurman over burgers in de bufferzone: “Israel vuurt dan waarschuwingsschoten af. Meestal vallen er alleen gewonden.”
    Alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat er gewonden vallen door waarschuwingsschoten. En uiteraard moest de NOS ook even melden dat de 91-jarige man een aanval op Israel aan het voorbereiden was. Volgens Israel dan.
    Ziekmakend dit soort verslaggeving.

  3. Waarom zou je mogen aannemen dat de schutter niet wist wie hij voor zich had? Denk je dat ie niet had geschoten als hij wist dat het zijn 91-jarige ‘buurman’ was? Of wordt de moord gerechtvaardigd door zijn onwetendheid (“het hád een terrorist kúnnen zijn”)?

    Kans op vervolging lijkt me nihil; er gebeuren wel ergere dingen en dat mag ook allemaal. Meerdere soldaten hebben toegegeven dat hun opdracht vaak luidt: schieten op alles wat beweegt.
    Het enge is, dat deze soldaat hoogstwaarschijnlijk bínnen zijn boekje is gebleven.

    En ja, ik zou het ook leuk vinden Anja als je ons wat wilt verlichten over de Christenen in Gaza!

  4. (3) Beste Piet, na vijftien jaar in Gaza en vele gevallen heel dichtbij van mensen die zijn gedood zonder enige aanwijsbare reden, zelfs niet dat er in de buurt gevochten werd, kinderen op weg naar school, kinderen op school, moeders met babies in de armen op hun balkon, de zwangere vrouw van een van onze chauffeurs die brood zat te bakken,een compleet gezin op het strand, lukt het mij niet meer om te geloven dat zo’n moord ‘per ongeluk’ was. Ook is het inmiddels duidelijk dat het uiterst onwaarschijnlijk is dat er naar zo’n kwestie onderzoek wordt gedaan, mocht dan al het geval zijn dan zullen er heel toevallig geen verantwoordelijken gevonden worden, en mocht er in het hele zeldzame geval het tot een veroordeling komen komt een soldaat of een kolonist met een symbolische straf vrij. Het spijt me voor je, want je lijkt me aardig en daarom klinkt het alsof je het moeilijk hebt om te geloven in opzettelijk kwaad, maar dit is wat ik er na al die jaren van moet maken. Israelische soldaten krijgen alle ruimte om hun gang te gaan, ze hebben al jarenlang geleerd om Palestijnen te zien als Untermenschen, hun legerrabbijnen hebben ze al verteld dat het een goede daad is voor het jodendom om goyim te doden, zelf hun kinderen en ik verzin dit niet, en ze weten dat het uiterst onwaarschijnlijk is dat ze bestraft worden. Op die manier komt werkelijk het slechtste in de mens boven.

    Verder spijt het me, ik heb niet speciaal kontakt met de kleine groep christenen in Gaza, ik stel voor dat je kontakt opneemt met Sabeel op de Westoever, die weten wel waar je zijn moet.

  5. (4) Ja, Engelbert. Ziekmakend, als ook de Nederlandse media als papegaaien napraten wat Israel ze vertelt. En niemand schijnt het nog raar te vinden dat Gazanen in hun eigen land doodgeschoten kunnen worden door de bezettingsmacht die wel beslist wanneer ze een ‘gevaar’ zijn.

  6. Lieve Anja,
    Er zijn echt nog een heleboel mensen die het “raar” en vooral ook verschrikkelijk vinden dat Gazaanse boeren, ouden van dagen en kinderen zonder pardon worden neergemaaid door gehersenspoelde Israëli’s. Ze moeten worden vervolgd, die moordenaars. In Den Haag. Want in Israël lukt het niet. Als daar al iemand veroordeeld wordt, dan tot een symbolische geldboete van een paar cent (ik verzin dit niet) voor een Palestijns mensenleven.

  7. Beste Anja,
    Bedankt voor je reactie. Vreselijke verhalen. Het achterliggende probleem lijkt mij vooralsnog onoplosbaar. Israel en Hamas sluiten elkaar wederzijds uit (althans op papier) en werken dus niet samen in veiligheidskwesties zoals dat op de Westbank wel gebeurt. Zolang men aan beide kanten geen Realpolitik wil bedrijven, blijft de zaak op slot zitten.
    Wat de christenen daar betreft: ook Sabeel-Jerusalem weet niet precies wat er aan de hand is. Hun laatste rapport bevat geen gegevens over de situatie in de Gazastrook. Sabeel-Nederland roemt de goede samenwerking tussen de Hamas-autoriteiten en de religieuze leiders. Maar de vraag of de moordenaars van de christelijke boekhandelaaar die enige tijd geleden vermoord werd, ook vervolgd worden, krijg ik niet beantwoord. Vandaar mijn vraag aan jou. Maar als jij geen contact hebt met de inderdaad kleine groep christenen daar (plm. 2000), dan kun je me ook niet helpen. In ieder geval bedankt voor de moeite.
    Piet.

  8. Jammer dat jij de zaak nog steeds blijft zien als een kwestie van ‘beide kanten die geen Realpolitik willen bedrijven’, Piet. Ik kan je aanraden om op dit weblog eens ‘de paradigmastrijd’ te lezen, en ik kan je mijn boek ‘Oorlog als er vrede dreigt’ook erg aanbevelen. Dat geeft een andere kijk op de zaken. En in ieder geval een wat minder rozig idee alsof het wel goed komt als Hamas net als Fatah ‘zou samenwerken op veiligheidskwesties’.

    Over die boekhandelaar, ik heb er alleen over horen praten. Niemand kon mij vertellen wat er precies aan de hand was. Er zijn in de afgelopen jaren in de interne strijd meer Palestijnen door Palestijnen gedood, soms vanwege collaboratie met Israel. Het lijkt mij onwaarschijnlijk dat er een moord is gepleegd alleen omdat iemand christen zou zijn, Dat een deel van de Palestijnen christelijk is, is historisch gezien allang zo, en zoals ik ook bij Sabeel kon horen – er zijn wel eens spanningen geweest, maar normaal gezien zien moslims en christenen elkaar in de eerste plaats als Palestijn, die staan voor dezelfde zaak. Ik heb meerdere christelijke Palestijnen ontmoet in de loop van de tijd, en nooit wat anders gehoord.

    Maar zoals gezegd, ik het het alleen maar van horen zeggen.

  9. Kwam vandaag dit citaat tegen, zegt in een notendop hoe velen zich moeten voelen in het Midden-Oosten.
    “I am a Muslim : Kill me & call it “collateral damage”; imprison me & call it: “security measure”; exile my people en masse & call it: “A New Middle East”; steal my resources, invade my land, murder my wife & children, alter the leadership of my country & call it: “democracy.”

  10. Beste Anja,
    Bedankt voor je reactie. Ik denk niet dat mijn opmerking “rozig” was. Realpolitiek is juist niet romantisch, maar verplicht alle partijen met de werkelijkheid (“on the ground”) rekening te houden. Zo vind ik dat Israel en haar bondgenoten Hamas in de Gaza als volwaardig gesprekspartner te erkennen. Alleen elkaars vijanden kunnen immers echte vrede sluiten!
    Salaam-shalom,
    Piet.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *