Ik ben hoestend en proestend in mijn bed gebleven, maar op de foto’s (deze van Suzanne Hoogendoorn) zag ik bekende gezichten, en veel onbekende. Kleurrijk, solidair en vreedzaam, zoals ik het land waarin ik ben geboren en opgegroeid het liefste zie.
Zie hier.
Beste Anja, je bent (terecht) zeer gekant tegen alles wat naar fascisme riekt. Nu zie ik dat je linkt naar een overduidelijke Trotskistische organisatie. Betekent dat, dat je trotskisme ok vindt?
Ben je weer in de war over links en rechts, Kees? Hadden we die niet al gehad?
De Internationale Socialisten, aannemend dat je die bedoelt, zetten zich net als ik in tegen racisme, tegen het rechts-populisme, ze komen op voor migranten, en dus komen we elkaar nog wel eens tegen. Ik hoef het nooit honderd procent met mensen over alles eens te zijn om samen te kunnen werken, en nee, ik heb geen specifieke bezwaren tegen trotskisten, maar ik ben dan ook geen VVD-stemmende rechtsmens zoals jij.
En het spijt me voor je dat ik je (verwachte) tirade tegen het trotskisme niet plaats, Kees. Het is het onderwerp niet, ik ben geen trotskist, en als je de Koude Oorlog nog eens over wilt doen moet je een andere gesprekspartner zoeken. Ik heb daar geen zin in.
Pingback: 30 oktober « A stranger and the kingdom
Beetje laat, maar toch nog een reactie.
Het was een geanimeerde, opwekkende bijeenkomst van inderdaad zo’n 1.000 mensen (naar mijn schatting; lang niet gek, voor tegenwoordig!).
In nogal schril contrast met de steunbetoging/-betuiging voor Wilders, op het westelijk haventerrein in Amsterdam. Die enkele tientallen deelnemers was nog een geringer aantal dan de daar aanwezige politiemensen en journalisten, schat ik in!
Het heeft me goed gedaan dat blijkbaar nog heel wat gezond verstand en solidariteitsgevoel in Nederland te vinden zijn….