Ochtendkranten zijn gevaarlijk, als er weer eens iets in staat waar ik me ontzettend aan erger stap ik chagrijnig mijn dag in. Maar vanochtend was ik heel tevreden. Drie opiniestukken in de Volkskrant waar ik het hartgrondig mee eens ben, een absoluut record.
De ergernis: een stuk van Femke Halsema, in de Volkskrant van 25 november, waarin ze suggereert dat de SP ‘sociaal-conservatief’ is, (tegen ‘moderne’ ontwikkelingen) terwijl zijzelf Groenlinks – samen met D66 – als ‘sociaal-progressief’ betitelt (durven wel in te grijpen in de sociale en economische verhoudingen) en de PvdA, die beide stromingen in zich zou herbergen, moet nu maar eens kiezen, vindt Halsema. Voor samenwerking met GroenLinks en D66 dus, en tegen de SP.
Hoe haalt ze het in haar hoofd.
Dit als eerste: een begrip als ‘conservatief’, als daar ‘behoudend’ mee is bedoeld, is leeg zonder erbij te vermelden wát er te behouden valt. Misschien is het behoudend om te proberen de verzorgingsstaat niet geheel uit te laten kleden, en niet te willen dat mensen met een arbeidsbeperking hun baan kwijtraken – ik noem maar een actueel voorbeeld? In dat geval is de SP uiteraard van ganser harte ‘conservatief’. En zou GroenLinks – dat nog steeds Links heet, al is dat misschien ondertussen niet meer van toepassing – dat ook moeten vinden.
Tweeds. Wat me zo ontzettend stoort is dat Halsema niet wenst te zien dat GroenLinks en de SP nog altijd meer met elkaar gemeenschappelijk hebben dan van elkaar verschillen, en de opzichtige poging om links op te splitsen en de PvdA te laten kiezen vind ik uitgerekend in deze tijd ronduit stuitend. In de Eerste Kamer heb ik altijd met veel plezier samengewerkt met de mensen van GL, zoals afgelopen seizoen met de kraakwet en de nieuwe wet over de asielprocedure. Ook konden we elkaar altijd goed vinden op een ander onderwerp dat mijn hart heeft, Palestina/Israël, en ik heb graag samen op podia en in panels gezeten met Mariko Peters. Ik heb destijds ook met plezier de bijeenkomsten bijgewoond, samen met GL senator Leo Platvoet, om te kijken hoever de drie linkse partijen elkaar konden vinden in de samenwerking. Maar Platvoet is dan ook tot op de dag van vandaag gewoon links gebleven, en maakt de zachte schuiver naar de liberale kant niet mee.
Ik heb vaker de vraag moeten beantwoorden waarom ik in de SP zit en niet in GroenLinks. Qua achtergrond zou dat ook niet zo gek zijn, GroenLinks is meer een intellectuelenpartij, en hoewel intellectueel tegenwoordig een scheldwoord lijkt te zijn, ben ik dat ook. Er was een tijd dat zij meer deden aan contact met migranten/moslims dan de SP, en ook meer aan de zaken waar de SP niet zoveel oog voor had: homo’s, vrouwen. Op dat vlak had ik me binnen GroenLinks best op mijn plek kunnen voelen. Maar ik ben, uiteindelijk, toch te veel een socialist. Dat wil zeggen: ik vind in de SP een partij die meer dan de andere linkse partijen dicht bij de bevolking staat, de mensen in de buurten, de mensen in beroepsgroepen als schoonmakers, thuiszorg, postbezorgers. Die bij geen enkele maatregel of bezuinigingsvoorstel vergeet na te gaan wie er de dupe van dreigen te worden. En die dus, bijvoorbeeld, tegen de verhoging van de AOW-leeftijd is zolang er voor 55-plussers geen werk meer te vinden is, en zolang mensen met minder opleiding jaren minder hebben om van een verzorgde oude dag te genieten – waar ze soms meer dan veertig jaar voor hebben gewerkt. Dat is wat voor mij altijd de doorslag heeft gegeven, en nu ben ik héél erg blij dat ik niet bij GroenLinks zit. Want dan zou ik nu de beslissing moeten nemen of ik er nog voldoende in geloof dat de achterban zich gaat weren tegen dat sluipende schuiven richting rechts, en het woord links weer inhoud gaat geven, dan wel om mijn lidmaatschap maar eens op te zeggen. Ik benijd de achterban van mijn zusterpartij op dit moment helemaal niet.
Ik hoopte al op een afdoende antwoord op die malle beschuldiging van ‘sociaal conservatisme’, en werd vanochtend met de Volkskrant bij de ochtendkoffie niet teleurgesteld. Eerst een opinieartikel van Emile Roemer (hier) , waarin hij beleefd maar glashelder de vloer aanveegt met het verhaal van Halsema. In plaats van te proberen links op te laten splitsen in een links-progressieve en een links-conservatieve stroming, moet links zoeken naar wat ons bindt in plaats van naar wat ons scheidt. Juist nu.
En zeker zijn er verschillen tussen de linkse partijen, maar vallen die echt onder de kopjes conservatief versus progressief? De SP wil heel wat hervormen, somt Roemer op: de bancaire sector, de woningmarkt, het onderwijs, de zorg en ons duurzaamheidsbeleid. Maar de SP is geen hervormer om te hervormen. ‘Onderzoekt alle dingen en behoudt het goede’, zei de apostel Paulus. En bijvoorbeeld is de SP niet voor de bezuinigingen op de WSW en de Wajong, en gelukkig hebben de SP en de PvdA elkaar daar samen met de vakbonden op gevonden, en wordt er vandaag, gezamenlijk, gedemonstreerd tegen de plannen van de regering die een grote groep kwetsbare mensen in de armoede zullen brengen.
En prima: ook Job Cohen hapt niet toe, en schrijft een opiniestuk onder de kop “Links moet zichzelf niet verdelen”. (Hier) Cohen heeft niet zoveel met het plakken van die etiketten conservatief versus progressief. “In het AD las ik dat Femke Halsema haar partij positioneert ‘tussen PvdA en D66’. Dat is opvallend, want tot nu toe hadden veel GroenLinks-kiezers het gevoel dat ze met hun stem links van de PvdA uitkwamen.”
En wat voor zin heeft het om in discussie te gaan wie er links of rechts van wie staan? Er zijn allerlei kwesties, zegt Cohen, waarbij GroenLinks en de SP het met elkaar eens waren en niet met D66. En wat voor zin heeft het om te zeggen dat de SP conservatief is, GroenLinks en D66 progressief, en de PvdA een beetje van allebei? “De PvdA wil óók dat er betaalbare woningen zijn voor alle inkomensgroepen, wil óók mensen aan het werk helpen, wil óók dat jongeren sociale bescherming opbouwen en ouderen meer kans op werk hebben. Laten we geen energie besteden aan het plakken van etiketten op elkaars voorhoofd.”
“Femke wil dat ik kies. Dat doe ik elke dag. Tegen dit afbraakbeleid”.
En dan Leo Platvoet, oud-lid van de Eerste Kamer voor GroenLinks, en eens partijvoorzitter. Ook hij zegt het: De PvdA moet helemaal niet kiezen tussen SP en D66. Zo werkt dat niet. “Je zou denken dat in een tijd waarin het meest rechtse kabinet regeert dat Nederland ooit gekend heeft, er een pleidooi zou volgen voor de ontwikkeling van een zo breed mogelijk progressief alternatief. Maar nee, Halsema meent een scheiding te ontwaren tussen het sociaal-conservatisme van de SP en de sociaal-progressieven van D66 en GroenLinks. En die arme PvdA zit daartussen, en zal moeten kiezen. Wat ze gemakshalve daarbij vergeet is dat ook GroenLinks dan zal moeten kiezen. Want anders dan in de kamerfractie van GL het geval is, ziet een groot deel van de leden wel perspectief in een brede, progressieve samenwerking. Tussen de SP en GroenLinks is een veel groter heen-en-weer verkeer van kiezers dan tussen GroenLinks en D66. En niet verwonderlijk laat een vergelijking van partijprogramma’s zien dat GroenLinks en SP dichter bij elkaar staan, dan GroenLinks en D66.”
Kortom: het is niet de PvdA die moet kiezen, GroenLinks zal binnen de eigen gelederen duidelijkheid moeten scheppen welke kant het met de partij opgaat. Ik denk dat er veel GroenLinksers zijn die bepaald niet gelukkig zijn met de opstelling van Halsema, en ik hoop dat ze eruit komen, want mij lijkt het dat Halsema te veel op haar eigen houtje is gaan flirten met de liberalen, en vergeten is om naar haar eigen mensen om te kijken.
Ondertussen staan Roemer en Cohen straks samen met de vakbonden en de CG-Raad te demonstreren in Den Bosch voor het behoud van, jawel, 30.000 banen in de sociale werkvoorziening, en tegen het inkomensverlies van mensen met een arbeidsbeperking. (Hier) Hulde voor Cohen die de uitnodiging aannam om een centrale rol te spelen in een initiatief van de SP, en niet kinderachtig riep dat hij geen zin had om samen te werken. Want hij begrijpt waar het echt om gaat. Zeventig procent van de Nederlanders is tegen de bezuinigingen op mensen met uitkeringen en arbeidsbeperkingen, en daar hoort de PvdA dus bij te zijn. En als Halsema d’r hart nog aan de linkse kant had gezeten, zij ook.
Hulde! Ik stond vandaag in Den Bosch schouder aan schouder met jouw eigen Claar van de PvdA, bijvoorbeeld, en dat beviel me heel goed. We hebben op het moment wel grotere vijanden dan elkaar. Me dunkt dat Wilders, Rutte en Verhagen elk op hun eigen gebied een grotere bedreiging vormen voor waar SP, GroenLinks, de PvdA en zelfs D66 voor staan. Dat mag ik althans hopen. Laten we daar nou eerst eens wat aan doen. Dan gaan we wel knokken over de verschilletjes tussen GroenLinks en de SP wanneer Nederland weer een beetje meer over de sociale toer gaat.
Ging ze niet weg, Femke? Ik hoop dat haar opvolger zich wat meer realiseert dat er nog een hoop onrecht te bestrijden is.
Pingback: Anne-Marie Mineur » Groen, niet links
En kijk: hier heb je Anne-Marie Mineur (SP) van hierboven, gefotografeerd door Clara Legêne (PvdA) die elkaar tot genoegen tegenkwamen in Den Bosch.
Leuk stukje van Clara op haar weblog:
‘Het was een sterke combi. De PvdA goed in besturen, de SP goed in actievoeren. Gebruikmakend van elkaars kracht. Roemer speechend van een blaadje, Cohen uit het hoofd. Beiden uit het hart. En van Mariëtte Hamer kon je even niet eens meer zien van welke partij ze was. Zo, wat was die fel.’
Lees meer, hier.
Ik ben het vaak niet meer met je eens, Anja Meulenbelt, andere levens, andere drijfveren…. Maar met het bovenstaande ben ik het volledig eens. En meer, ik heb dit jaar Groen links gestemd en kan de reden daarvoor nergens meer terug vinden. Men doet te veel consessies aan conservatief/rechts. Bij de SP miste ik de passie van Agnes en Jan , bij de PvdA passie in het algemeen. Helaas. Nu, een half jaar later, beschouw ik die L van GL niet meer als de L van links , maar van Links Laten Liggen (van o.a. de verzorgingsstaat). Blij met de toenadering van Cohen en Roemer dus. Goede uiteenzetting!
Heb je het fantastische stuk van oud-partijvoorzitter van Groenlinks Leo Platvoet in de Volkskrant van afgelopen zaterdag gelezen? Wat een held. Citaat: De PvdA moet helemaal niet kiezen
tussen SP en D66. Zo werkt dat niet. Het doet me denken aan de opstelling van de PPR, 20 jaar geleden, bij de totstandkoming van GroenLinks. De PPR wilde de CPN dwingen – aan het begin van de onderhandelingen – haar voorwaarden te accepteren. Terecht deed de CPN dat niet, waarop de PPR zich terugtrok. Een verstandige groep PPR’ers onderhandelde wel verder, omdat ze begrepen dat een duurzame samenwerking alleen op voet van gelijkwaardigheid kan worden bereikt, waarbij concessies tijdens
het onderhandelen worden gedaan – en niet aan het begin. Als Halsema de geschiedenis van haar partij kent, kan ze daar nu alsnog haar voordeel mee doen.
Zo, en nu weer met zijn allen er tegenaan! Met elkaar, niet tegen elkaar!
Of ik het stuk van Platvoet gelezen heb, David? Heb jij mijn stuk hierboven wel gelezen?
Hoi Anja,
Femke Halsema zei vanavond in Pauw&Witteman dat Groenlinks niet welkom was op de Armoedewerktniet-manifestatie van 27 november (dat zij was uitgenodigd en -om prive redenen-niet kon en dat andere Groenlinks kamerleden die wel wilde komen niet welkom waren) Maar dat verhaal klopt gewoon niet. Want van de PVDA waren er (naast PVDA kamerleden) ook een hele hoop gewone PVDA leden die deelnamen aan de manifestatie. Er stonden ook PVDA kraampjes en een heel aantal PVDA leden deelden eigen flyers uit.
Dus het verhaal van Femke Halsema klopt niet (“mijn andere groenlinks kamerleden mochten niet komen, alleen ik, maar ik kon niet”)
En Jeroen Pauw en Paul Witteman vroegen ook niet door aan Femke Halsema. En dat terwijl het in de NOS reportage wel duidelijk vermeld werd dat zowel de PVDA als de FNV er met hun eigen (gewone) leden bij waren, met kraampjes, flyers en al. Pauw&Witteman lieten Femke Halsema er wel erg gemakkelijk mee wegkomen.
Jammer al die weerstand. Als de SP ooit wil meeregeren, moet ze meegaan in de voorgestelde splitsing. Al die retoriek over samenwerken en een front vormen. Het gaat erom dat links een meerderheid behaalt in een land zonder linkse meerderheid. Dat kan alleen door progressief liberale en sociaal conservatieve kiezers aan te trekken. De SP pakt de PVV (en CDA) aan, D66 de VVD. Laatst had een SP kamerlid het over Albanie als ‘schurkenstaat’. Dat zijn de dingen waar we bij GroenLinks bij walgen, maar die goed liggen bij het volk. Splits en win!
Een links blok over de volle breedte zal die sprong niet kunnen maken. De SP moet haar conservatisme niet ontkennen maar koesteren. Twee kanten op moet links zien te winnen, om dan na de verkiezingen een meerderheid te kunnen vormen.
Links moet zich verdelen om te kunnen winnen.
Halsema en Pechtold dat zijn echt levensgevaarlijke. als je die hun gang laat gaan dan ben je als werknemer volledig vogelvrij! en dat wil zich progessief noemen. is op zich wel juist, progressieve VVD wensen. hoe durft die Halsema zich nog links te noemen wat een kul en onzin beredeneringen die elke dag weer worden geventileerd met semi intellectuele onzin priet praat. zum kotsen vind ik dat mens en dito pechtold! en maar hakken op Wilders en zijn PVV. die zijn mi 100x socialer dan GR links en D66 bij elkaar.
Ach jee nou toch, Onald kotst op Halsema, en Josse walgt van de SP, als julie ophouden met spugen kunnen we dan weer ergens normaal over praten? Josse, als je wilt dat ik je serieus neem moet je toch eens ophouden met die kletskoek over conservatisme. Het schijnt bij het mantra te horen dat GL op dit moment gebruikt om de SP weg te zetten, en het enige effect dat het bij mij heeft is dat ik dan jou ook niet moet. Dus zoek het maar uit.
Femke Halsema “volkskrant”“zaterdag 27-11” noemt de SP consequent conservatief . Zij is het meisje van de partij voor de vooruitgang. En wil dat de PVDA haar kant kiest zelfmoord voor de PVDA dat weet zij ook wel. Dat 10% of meer van de bevolking achterblijft maalt zij niet erg om.
De werkende armen ook daar schijnt ze niet mee te zitten, werk is belangrijk korte WW maakt dat je snel gaat werken en of je nou 30 of 40 jaar werkt 1 jaar WW is genoeg, makkelijk praten voor een links liberale partij , waar het gemiddelde inkomen behoorlijk boven modaal is.
Kadar Abdolah “maandag 29-11”doet er in zijn column ook aan mee. De SP is niet meer van deze tijd, maar van welke tijd dan meneer Kadar in 1988 kwam u in Nederland de SP kwam 1994 in de 2de en bestond toen al 22 jaar een partij met trage opbouw, met stevig fundament die door onderzoek vaak gelijk kreeg en die blijft vechten tegen de liberaliseringen en de uitbuiting van o.a. schoonmakers postbodes arbeidsgehandicapten wajong jongeren enz enz. Niet meer van deze tijd zegt u. Helaas bitterhard nodig dat er nog een politieke beweging is die zich druk maakt om deze mensen. Als de PVDA een gezicht wil zijn in de samenleving dan kan deze partij de verbintenis zijn tussen de partijen, maar kiezen hoeven ze niet. Laat ieder lekker zich afzetten tegen de SP electoraal levert dat meestal winst op.
Toen Halsema al weer een aantal jaren geleden GroenLinks soeverein “links-liberaal” verklaarde, voorzag ik de ontwikkeling die inderdaad heeft plaatsgevonden: geleidelijk opschuiven naar rechts. (Volgens Halsema zelf nu tussen de PvdA en D66 in! Een nieuwe groep kiezers roept intussen al op GL en D66 te laten fuseren, aldus het nieuws op radio 1!).
Halsema is met haar wegzetten van de SP en pogen de PvdA onder druk te zetten (die zou moeten “kiezen”) buitengewoon onverstandig bezig. Zij frustreert daarmee een broodnodig gezamenlijk optrekken van de linkse oppositie. Ze legt de prioriteiten volkomen verkeerd, en dat alles onder de noemer van een toekomstige (in haar ogen) “progressieve” samenwerking op links, waartoe ze gemakshalve ook D66 rekent.
In het TV-programma Pauw & Witteman gisteravond had ze het er wat moeilijk mee haar opstelling te verdedigen. Ze deed het voorkomen dat Leo Platvoet een volstrekte eenling (“oppositie in vaste dienst”) was. Dat lijkt me heel sterk! Zo droef is het toch nog niet gesteld met de leden van GL?
Het lijkt me onderhand een goede zaak als als de partijleider daar wordt vervangen, nu het met haar van kwaad tot erger lijkt te gaan.
De verdere afbraak van in tientallen jaren strijd bevochten sociale verworvenheden moet immers met alle mogelijke middelen worden bestreden. Aj, wat “conservatief”, hè?
@ Josse de Voogd (9):
Citaat:
“Links moet zich verdelen om te kunnen winnen.”
Een volkomen paradoxale stelling. En de door jou voorgestelde nogal absurdistische aanpak zal m.i. juist een enorme verzwakking van werkelijk linkse krachten opleveren.
Wat een gezeur zeg. Als dit land iets nodig heeft dan is het wel dat de links, progressieve partijen elkaar de hand reiken. En daar hoort de SP wel degelijk bij, net zo goed als D66 of GroenLinks. Ik weet niet waar men vandaan heeft gehaald dat GroenLinks het primaat heeft op progressief denken. Zijn we soms vergeten dat de oorsprong van GL zelfs nog linkser is dan die van de SP. De laatste partij is tenminste nog dichtbij het fundament van de partij gebleven. Dat kun je van iemand die zichzelf met plezier liberaal van het jaar laat noemen niet zeggen. Bovendien geloof ik stellig dat als GroenLinks wat minder kapucijners eet, de SP zich misschien juist nog iets zakelijker opstelt (eigenlijk zijn ze te lief ipv star. Dat is echt een beschuldiging die niet op z’n plaats is), D66 de bestuurlijke invalshoek een beetje loslaat en de PvdA echt weer wat meer haar op de tanden laat zien, dat we dan pas goed weerstand kunnen bieden tegen de rechts populistische golf die over Nederland gaat.
@12 Olav, je geeft alleen aan hoe jij vindt dat het niet moet. Maar hoe zou het volgens jou wel moeten?
Ik denk dat ik voortaan maar Partij voor de Dieren ga stemmen.
@ Clara (15):
Dat lijkt me wel op te maken uit wat ik schreef. Maar ik zal het nog expliciet opschrijven.
Die “opsplitsen-in-twee-blokken”-tactiek verwerp ik, en ik schat zelfs in dat die een desastreuze uitwerking zal hebben op de oppositie als geheel.
De SP heeft zich al jaren voorstander betoond van gezamenlijk optrekken van de linkse oppositie. Vóór de verkiezingen van 2007 vond overleg plaats tussen PvdA, GL en de SP, maar PvdA-leider Wouter Bos heeft de pogingen van de SP tot gezamenlijkheid afgewezen, en hij koos ervoor met het CDA verder te gaan.
De nieuwe partijleider Emile Roemer stelt zich in deze heel helder op: natuurlijk zijn er verschillen tussen de (min of meer) linkse partijen, en die hoeven we ook niet te verdoezelen, maar waar het oppositie tegen het huidige ultra-rechtse kabinet betreft moet zo veel mogelijk samengewerkt worden, wil enige kracht worden ontwikkeld. Dan helpt het wegzetten of verketteren van andere (min of meer) linkse partijen dus helemaal niet.
Volgens mij kan alleen een -in ouderwetse termen gezegd- “Volksfront”-benadering resultaten opleveren. Maar dat vereist ook dat de PvdA eens ondubbelzinnig voor links durft te kiezen.
“De nieuwe partijleider Emile Roemer stelt zich in deze heel helder op: natuurlijk zijn er verschillen tussen de (min of meer) linkse partijen, en die hoeven we ook niet te verdoezelen, maar waar het oppositie tegen het huidige ultra-rechtse kabinet betreft moet zo veel mogelijk samengewerkt worden, wil enige kracht worden ontwikkeld.”
Samenwerken gebeurt al, of zal in de praktijk gebeuren. Ik dacht dat je programmatische samenwerking bedoelde en daar was ik benieuwd naar.
“Dan helpt het wegzetten of verketteren van andere (min of meer) linkse partijen dus helemaal niet.”
Dat ben ik met je eens, alleen noemde ik dat zelf niet wegzetten of verketteren, maar nagaan welke vooroordelen betrokken partijen over elkaar hebben. Hier.
“Volgens mij kan alleen een -in ouderwetse termen gezegd- “Volksfront”-benadering resultaten opleveren.”
Oeps, ik denk bij Volksfront altijd meteen aan communisten. Ik neem aan dat je zo’n soort constructie niet bedoelt, toch. Of plaats je de SP in die rol en bedoel je met Volksfront-aanpak dat de SP daardoor met de andere partijen kan samenwerken?
“Maar dat vereist ook dat de PvdA eens ondubbelzinnig voor links durft te kiezen.”
In Den Bosch stond ik met een stel SP’ers te praten en die vonden ook dat de PvdA maar moest bewegen. Toen ik ze vroeg wat de SP dan kon doen om mee te bewegen, hadden ze geen antwoord. Het liefst wilden ze dat de SP gewoon blijft zitten waar hij zit en de anderen maar naar de SP moeten komen.
Zo gaat dat niet werken natuurlijk. Hoe zie jij dat?
@ Clara (18):
Citaat:
“….alleen noemde ik dat zelf niet wegzetten of verketteren,…”
Hier lijkt een misverstand te bestaan. Wat ik in nr. 13 heb geschreven was uitsluitend een reactie op het bovenstaande stuk van Anja en Josse de Voogd (nr. 9), niet op een stuk van jou. Dus heb ik ook jou niets verweten over “wegzetten” of “verketteren”. Dit sloeg meer op Femke Halsema e.a.
En “communisten”? Wie zou ik hiermee dan moeten bedoelen? Uiteraard gaat het mij hier om linkse parlementaire partijen, waaronder de SP.
Verder vind ik inderdaad dat de PvdA zich meer moet openstellen voor samenwerking met de SP. Ik heb al aangegeven dat Wouter Bos daartoe bepaald niet zo geneigd was, laat staan Ad Melkert eerder. De manifestatie in Den Bosch is een hoopgevende ontwikkeling, en ik verwacht dat Cohen zich meer zal openstellen voor deze samenwerking dan zijn voorgangers. (Je schrijft: “samenwerking gebeurt al”, maar dat is nog wel pril en broos).
Hoe dan ook: de SP stelt zich wel degelijk open voor samenwerking met andere (min of meer) linkse partijen, waaronder de PvdA, wat echter niet wil zeggen dat ze allerlei programmapunten zou moeten gaan veranderen. Dat hoeft de PvdA ook niet te doen. Dat is m.i. geen noodzakelijke voorwaarde voor zo’n samenwerking. Over samenGAAN van de partijen heb ik het helemaal niet.
“Dus heb ik ook jou niets verweten over “wegzetten” of “verketteren”. Dit sloeg meer op Femke Halsema e.a.”
Nee nee, je begrijpt me verkeerd. Ik had zelf ergens anders een stuk geschreven waarin ik het wegzetten en verketteren anders omschreef en naar dat stuk verwees ik voor het gemak even. Anders werd mijn reactie zo lang.
“En “communisten”? Wie zou ik hiermee dan moeten bedoelen? Uiteraard gaat het mij hier om linkse parlementaire partijen, waaronder de SP.”
Als je naar de Volksfront-aanpak verwijst, denk ik aan de jaren 30 van de vorige eeuw. Toen had die aanpak een speciaal doel. Google even op volksfront + communisme. Ik denk bij volksfront ook nog aan een hele andere club, maar die bedoel je zeker niet.
Samengaan, samenwerken, ik zou toch heel graag overleg willen over mogelijke programmatische knelpunten. En dan blijf ik vinden dat niet alleen de PvdA zou moeten bewegen.
Nu heb ik ook jouw stuk gelezen waarnaar je linkt. Daarop wil ik nog graag het volgende zeggen.
Halsema kan wel zeggen dat links zich programmatisch meer moet verenigen, maar door haar opstelling en uitlatingen bewerkt zij veeleer het tegenovergestelde. Die ontwikkeling naar liberalisme à la GL heb ik nooit als een goed perspectief gezien.
Trouwens, mijn uitgangspunt is veel meer het bundelen van krachten in de praktijk. Hiervoor hoeft niet eerst programmatisch scherp geslepen te worden. Als ik het goed begrijp, vind jij dat ook.
Overigens vind ik etikettering sowieso niet nuttig, en over GL heb ik het dan ook nooit gehad in de trant van “geitenwollensokkengedoe”. Dat heb ik nooit als gerechtvaardigd ervaren en ik vind dat ook meer een etiket van rechts, van dezelfde orde als “de linkse kerk”.
Waar komt toch die hardnekkige overtuiging vandaan dat samenwerking leidt tot meer macht en meer kans op winst? Een bundeling zal kunnen leiden tot een krachtige grote partij, maar niet tot een meerderheid. Dan zal het zo gaan als bij het CDA na de fusie, maar dan met minder regeringsmacht.
Dus: willen we een grote linkse partij die met rechts regeert, of verschillende linkse partijen die samen regeren?
En waarom zo afkeurend bij het woord conservatief? SP-ers noemen GroenLinks ook neoliberaal, terwijl dat echt iets anders is dan vrijzinnig links liberaal.
En waarom zo negatief over conservatief? 40% van de kiezers is links-conservatief, 25% links-progressief, 10% rechts-progressief en 25% rechts-conservatief. Ofwel, de helft van de links-conservatieve kiezers zit nu bij rechts. Waarom wil de SP zo graag meestrijden om die 25% en die 40% laten liggen?
Je herhaalt wat je al eerder zei en waarover we het min of meer eens zijn en ontwijkt mijn vragen. Toch jammer.
(22) Van wat ik onder linkse samenwerking versta heb je net een prima voorbeeld gezien, SP, PvdA, vakbeweging en gehandicaptenorganisaties samen voor het behoud van werkgelegenheid voor mensen met een arbeidsbeperking. En daar blijkt 70% van de Nederlandse burgers het mee eens te zijn. Als GroenLinks even niet zo bezig is met progressief wezen en na blijft denken voor wie we het eigenlijk allemaal doen, en we krijgen het sociale deel van het CDA mee, en de Christen Unie, dan komen we misschien ergens. Zoals er nu ook een meerderheid in de kamer blijkt te zijn om er in ieder geval voor te zorgen dat het helpen van ‘illegalen’ niet strafbaar wordt. En er een meerderheid voor blijkt te zijn om de Aidshulpverlening niet af te breken.
En moet ik nu echt nog eens uitleggen wat ik tegen het etiket conservatief heb? Dat het in vele gevallen, zoals hierboven, niet relevant is of het er om gaat om iets te behouden, dan wel te vernieuwen. Het gaat er om wat je voor hebt met mensen die onze solidariteit nodig hebben.
Jij, en Halsema, zijn degenen die het etiket conservatief op de SP willen plakken, en ik heb het al gezegd, en Roemer heeft het al gezegd: dat begrip is hol. Het kan je bovendien onmogelijk ontgaan dat in het door jullie geponeerde begrippenpaar progressief-conservatief het eerste een positieve en het tweede een negatieve connotatie heeft. Moet je niet doen. Kun je onmogelijk van verwachten dat we daar in mee gaan. En de PvdA blijkt ook al niet veel zin te hebben om zich door jullie voor te laten schrijven dat ze voor het ene of het andere moeten kiezen.
Jij beslist niet hoe wij onszelf definieren, tot wie wij ons richten en hoe, en met wie we daarvoor willen samenwerken. In ieder geval wel met het deel van de achterban van GroenLinks waar we al zo vaak mee hebben samengewerkt. En die, vermoed ik zo, niet allemaal dolgelukkig zijn met de ‘progressieve’ koers van de voorhoede. Maar dat is dan weer jullie probleem.
Dus als jij dringend met een ‘conservatieve socialist’ in discussie wilt om onderling de kiezers te verdelen dan zoek je er maar eentje. Je moet niet bij mij zijn.
Twee reacties van partijgenoten, Leo de Kleijn die er ook erg genoeg van heeft om als ‘conservatief’ weggezet te worden door de ‘bakfietsliberalen’ van GroenLinks, en de column van Paul Mepschen. Zie hier.
@ Clara (20 en 23):
De geschiedenis ken ik aardig, ook van de Volksfrontregeringen. Ik gebruikte die term in nr. 17 dan ook nadrukkelijk als metafoor (“….een -in ouderwetse termen gezegd- “Volksfront”-benadering…”).
Wat betreft programmatische knelpunten: ik “ontwijk” je vragen helemaal niet, maar vind daadwerkelijke samenwerking nu veel belangrijker dan programmatische discussies. Ik schreef al in nr. 19:
“…wat echter niet wil zeggen dat ze” (= SP) “allerlei programmapunten zou moeten gaan veranderen. Dat hoeft de PvdA ook niet te doen. Dat is m.i. geen noodzakelijke voorwaarde voor zo’n samenwerking.”
Nou, dan hou ik het er maar op dat je een m.i. wat onhandige metafoor gebruikte en geen zin hebt in een discussie over mogelijke toekomstige knelpunten.
Oké.