Voor iedereen: kom goed door de feestdagen, en maak een mooi begin aan het nieuwe jaar!
For whom this may concern: happy Christmas and for everybody: a wonderful, a peaceful, a better 2011!

Ook mijn weblog gaat op kerstreces. Om nog wat leesvoer te hebben voor de kerstdagen een mooi verhaal dat Ruben Verhasselt vertaalde, Over Sem en Jafet die toch nog broeders werden. Een lang artikel dat ik vorig jaar schreef, over wat een land goed maakt voor joden, naar aanleiding van een boek en een artikel van Steven Beller. En dus: wat een land goed maakt voor joden. En aangezien ik de afgelopen tijd te weinig ben toegekomen aan Israël/Palestina en ik een hele sleep interessante artikelen in de wachtrij had, een selectie met korte samenvatting van artikelen van onder andere Gideon Levy en Zeev Sternhell.

Vandaag de laatste boodschappen. Ik laat de kalkoen ontdooien die nu nog in de sneeuw op het balkon ligt, om hem in te boteren. De jus vast maken en de appelmoes met citroen en kaneel, morgen wordt het kerstmaal klassiek, inclusief de spruitjes met kastanjes.

Voor Oud en Nieuw wil ik de laatste stapels papier van mijn schrijftafel af, de rekeningen betalen, de declaraties, vervelend karweitje, de deur uit. En met een schone tafel het nieuwe jaar in. Achterstallige mail beantwoorden. Maandag met de Kifaianen de nieuwsbrief in enveloppes stoppen. En wat ik ga doen: lezen en schrijven tot half januari de Eerste Kamer weer begint.

Gisteren was ik in mijn favoriete boekwinkel op het Spui. Een paar plichtboeken, maar ook vond ik tot mijn plezier het boek waar ik al op hoopte: de korte schetsen, herinneringen, van Tony Judt, The Memory Chalet. Judt was al doodziek toen hij ze schreef, geheel verlamd, en kwam de lange nacht door door in zijn brein al de stukjes te schrijven die hij de volgende dag dicteerde, want zelf schrijven kon hij al niet meer. Ik las een aantal in de New York Review of Books, en schreef er zelf wat over. Hier over wat het betekent een jood te zijn, en hier een prachtig stukje over soberheid. Judt was vooral een begaafd historicus, en het mooie van die stukjes, kleine essays, is dat zijn allerpersoonlijkste herinneringen tegelijk ook een stukje geschiedenis zijn, dat met hem zou zijn verdwenen als hij ze niet nog net toen het nog kon in zijn hoofd had geschreven. Hij stierf in augustus. Hij wordt gemist.

En dan ga ik zelf weer heerlijk schrijven, want schrijvende ben ik toch het gelukkigst. Van twee boeken ligt er al een substantieel begin, en ik moet kiezen. Morgenochtend als ik wakker word zal ik blijken de beslissing te hebben genomen, want zo doe ik dat vaak, ik laat mijn onderbewuste ’s nachts haar werk doen. Dank je wel, zeg ik dan bij het wakker worden, goed idee, ik zou er zelf niet opgekomen zijn.

Hoewel het afkicken is gaat mijn weblog dus dicht tot half januari. Ik zal nog een, twee dagen eventuele reacties verwerken, en dan houdt dat ook even op.

Heb het goed, iedereen die dit weblog bezoekt!

PS. Abu Pessoptimist blijft geloof ik op zijn post, en ik hoop dat hij de komende weken Palestina/Israël bijhoudt. Lees zijn mooie stuk over Kerstmis in Bethlehem en Nazareth, hier.