Gisteren zag ik haar op het journaal toen er gefilmd werd in Cairo en herkende haar meteen: een vrouw van tachtig met wit haar en felle ogen: Nawal El Saadawi, een vooraanstaande Egyptische feministe die ik al vele jaren geleden voor het eerst ontmoette. Kennelijk wisten de mensen van het journaal niet met wie ze te maken hadden, want haar naam werd niet genoemd.
Hier een interview met haar door Amy Goodman, over de gebeurtenissen van de afgelopen dagen. Dit is een belangrijke opmerking, juist omdat we ook in Nederland door de Israël-aanhangers, populistisch rechts, de EO en andere lui die achter elke boom een islamitische jihadist ontwaren, te vaak horen dat deze revolutie op touw is gezet door de Moslimbroederschap: het is niet waar. Israël wil ons laten geloven dat daar allemaal jodenhaters liepen die vooral op de vernietiging van Israël uitzijn. Het is niet waar. Mag Israël (en om goede redenen) bepaald niet geliefd zijn onder de bevolking van Egypte, net zo min als in andere Arabische landen, het ging nu eens niet over Israël. Het ging over een bevolking die bevrijd wil worden van een dictatoriaal regime. En was het opgestookt en aangestoken door de islamisten? Ook niet. Die waren er wel, maar ook voor hen is dit waar het omgaat: vrijheid. Lees of luister naar wat Nawal El Saadawi te zeggen heeft:
Nawal El Saadawi: They are frightening us by the Ikhwan Muslimin . . . they tried for years to tell us that “Who protects us from the fundamentalists, like Khomeini and Iraq? It’s Mubarak.” You know, and this is not true. This revolution, the young people who started the revolution and who are continuing to protect it, they are not political, ordinary young men and women. They don’t belong to the right or the left, or Muslim. There was not a single Islamic religious slogan in the streets. Not one. They were shouting for justice, equality, freedom, and that Mubarak and his regime should go, and we need to change the system and bring people who are honest. Egypt is living in corruption, false elections, oppression of women, of young people, unemployment. So the revolution came. It was too late. This revolution is too late, but anyway, it came.
De foto van Saadawi maakte ik in 2005, toen ze in Nederland was. Zie hier.
PS. Lees net een artikel in Ha’aretz: ayatollah Ali Komeiny heeft een speech gehouden dat de opstand in Egypte geïnspireerd is door de Iraanse revolutie. Zoals wel vaker zie je hier een prachtige kongsi tussen de schijnbaar grootste tegenstanders: Iran mocht willen dat er in Egypte sprake is van een islamistische coup model Iran, en Israël is daar ook reuze blij mee, want dan hebben ze een beter excuus waarom ze tegen democratisering in Egypte zijn, en waarom ze liever dictator Mubarak aanhouden. Zie hier.
3 dagen terug was ze ook al op het journaal te zien, met naam en toenaam.
Ik ben benieuwd, hoe Nicole le Fever met haar in contact is gekomen, maar ze komt iedere dag terug.
Een prachtvrouw!
“Washington en z’n bondgenoten houden zich aan het gevestigde principe dat democratie alleen acceptabel is zolang er strategische en economische belangen mee gediend zijn: prima in vijandelijk gebied (tot op zekere hoogte), maar liever niet in onze achtertuin, tenzij naar behoren beteugeld.” Noam Chomsky
En net als Sadam Hussein en zoveel andere dictators kon Mubarak straffeloos z’n gang gaan met alle hulp van de VS. Nu maar hopen dat de VS/Israel hier geen tweede Irak veroorzaken.
http://inthesetimes.com/article/6911/the_arab_world_is_on_fire/
Wat heb ik een respect voor die dame.
Jan.N
Anja,
Dit heb ik vanavond bekeken op de belgische tv. Het is een onderdeel van de serie: “de weg naar het avond” land door Jan Leyers
http://programmas.canvas.be/de-weg-naar-het-avondland/achtergrondinfo-shlomo-sand/#more-113921
Dit staat in de nieuwsbrief van Vrouwen in het zwart, die ik vandaag ontving.
“Wil eindigen met een heel interessant gesprek, dat een Ned. Journalist van Nieuwsuur had met een paar Egyptische Nederlanders; altijd heel aimabel en hoffelijk hadden ze uitgelegd dat de Broederschap al decennia geleden het geweld had afgezworen, een normale politieke partij was geworden, dat ze ongeveer 20 à 30 % van de bevolking vertegenwoordigen.
Toen de journalist voor de zoveelste maal de angst er weer in wilde pompen: ‘maar als er democratie komt en dan komen misschien de Moslim Broeders…’ zegt opeens een van hen heel to the point:
”Nou en, wat gaat dat U aan? Stel dat zij de macht krijgen. Is dat jullie zaak? Dat is democratie en dan moeten jullie niet zitten te ouwehoeren over welke partij. Een tweede Iran zegt U? Dat hebben jullie gecreëerd, ik bedoel niet u persoonlijk; het gaat niet alleen over Mubarak, maar over alle dictators in het Midden Oosten. Als het Westen die regiems blijft steunen, wordt het nog veel erger dan Iran. Die hypocrisie van het Westen… maar ik ben bang dat die hypocrisie een soort van kanker is, die niet te genezen is. Helaas.”
Daar kunnen ze het mee doen, de VS, EU en bondgenoten.”
Ik had haar ook gezien, vond haar er bekend uitzien, maar kon haar niet thuisbrengen. Ze was samen met een man. Tegen de camera en de man zei ze: “Kom we gaan. Ik ben niet bang om dood te gaan, en die jongeren ook niet, want we zijn al dertig jaar dood.” En toen nog een keer tegen die man: “Kom, we gaan.”
@ Corrie van der Hart (5):
Die uitzending van Nieuwsuur heb ik ook gezien. En ook EenVandaag gisteren.
Ook Nederlandse politici zinspelen voortdurend op “het gevaar van een tweede Iran”. Afgezien van het feit, dat Egypte niet sjiïtisch is, blijkt uit deze uitlatingen dat zij geen kennis hebben van de Moslim Broederschap, dan wel onwillig zijn die beweging echt te leren kennen, slaafs de politieke lijn van de VS navolgend.
Deskundigen als Michiel Leezenberg (UvA) en Roel Meijer (Clingendael) maakten in “Een Vandaag” gisteren duidelijk dat het hier om een stereotiep en verouderd beeld gaat. De Moslim Broederschap staat nl. achter het werken in het kader van een politieke democratie en het bevorderen van mensenrechten. Ze wil met wettige middelen haar doelen bereiken. Ze claimt de opstand van het Egyptische volk ook in het geheel niet.
Sinds eind jaren zestig heeft de Moslim Broederschap geweld afgezworen, en ze heeft de aanslag op 11 september 2001 veroordeeld. Niet Iran, maar Turkije ziet ze als een voorbeeld.
(Wel hebben zich een paar afsplitsingen voorgedaan, b.v. onder A. Al Zawahiri, die met aanslagen doorgaan).
De aanhang van de Moslim Broederschap maakt naar schatting ongeveer 20 % van de kiezers uit. Via verkiezingen zal zij niet alleenherser worden. Veel leiders van deze beweging zitten nog steeds zonder rechtmatig proces gevangen.
President Mubarak volgt dezelfde strategie als de PVV e.d. hier: als de Moslim Broederschap democratisch en vreedzaam blijkt te zijn, zijn haar leden per definitie toch “wolven in schaapskleren”. Zo kan je altijd je “gelijk” claimen.
Overigens zal het leger voorlopig waarschijnlijk wel de belangrijkste machtsfactor in Egypte blijven.
Vooral die EO lui Thijs van de Brink en Andries Knevel blijven maar hameren op het gevaar van moslimextremisme als die Moslim Broeders aan de macht zouden komen. Dan wijzen ze op Iran. Gelukkig is er Bertus Hendriks nog. Die heeft er heel wat meer verstand van, als je het mij vraagt.
Stan van Houcke over het draaiboek van de CIA met Kenneth Roosevelt aangaande Iran. Dat zou in Egypte ook zo maar kunnen ben ik bang. Amerika en Israel zijn natuurlijk heel erg bang dat Egypte een Islamitische staat wordt dat opkomt voor de Palestijnen.
http://stanvanhoucke.blogspot.com/2011/02/arab-regimes-89.html
Olav, 20% van de kiezers in Egypte is op zijn minst een aantal miljoenen. Die kunnen wel degelijk in een democratisch proces een rol spelen. En gezien de reactie in het hierboven geschetste relaas van Corrie moeten wij ons daar niet mee bemoeien mocht het onverhoopt toch anders lopen dan gedacht. Dat is democratie.
Pffff …
Dat gezever op TV over die z.g. “dreiging” van de zijde van islamisten. Aan dergelijke mensen zeg ik, lees o.a. dit eens:
• Why Egypt 2011 is not Iran 1979 — Informed Comment
• Interview with Juan Cole (Foreign Policy in Focus)
Mazzel & broge, Evert
PS: Ik was er vandaag op de Dam bij.
@ Derk (10):
Zeker, daarvan ga ik ook uit. Wat ik wilde zeggen is dat het veelal geschetste Iraanse spookbeeld onterecht is, en dat de Moslim Broederschap gewoon en geheel legitiem via verkiezingen mee kunnen doen in een democratisch proces. We zijn het dus eens.
Ik zag gisteravond toevallig op CNN dat ook “onze” Hirsi Ali, als voormalig lid van de Moslim Broederschap, uitgebreid de gelegenheid kreeg te waarschuwen voor de mogelijkheid dat de Sharia ingevoerd zou kunnen worden.
Obama kiest blijkbaar ook liever voor de zekerheid, hij wil Mubarak niet laten vallen.
Wat is er eigenlijk overgebleven van de hoop dat hij een nieuwe koers zou volgen ten aanzien van het Midden-Oosten ?
Maar Johan, dit IS toch een nieuwe koers?
Bush zou OF al lang het hoofdkantoor van de Moslim Broeders kapotgebombardeerd hebben, OF trots aan de wereld hebben verteld dat zijn campagne om de Arabieren klaar te maken voor democratie een overweldigend succes is.
Obama gaat daarentegen uit van het principe dat Amerika en de moslimwereld gelijkwaardig zijn; dus waarom zou de VS zich paternalistisch opstellen, en vertellen hoe het allemaal moet in Egypte?
Voor de liefhebbers: Obama’s speech die hij in 2009 in Egypte hield: http://www.huffingtonpost.com/2009/06/04/obama-egypt-speech-video_n_211216.html
Was Hirsi Ali ook al Moslim Broeder (zuster)? Dan is ze ook van alle markten thuis!?