Je kon het wel voorspellen, in het rechtse opiniehoekje van Ome Henk in de Volkskrant moest dringend een stuk komen om nog eens te waarschuwen tegen de verschrikkelijke gevolgen van de islamisering in het algemeen, en de rol van de Moslim Broederschap in het bijzonder, naar aanleiding van de opstand in Egypte. Zie hier.

Dus wat was ik tevreden toen journalist Rob Vreeken, die ik hier en hier al eerder heb genoemd vanwege zijn prachtige boek over vrouwen in islamitische landen, en die het allemaal meemaakte aan het Tahrirplein zelf, de handschoen opnam en een opiniestuk schreef dat dwars staat op dat van juffrouw Nehme. Nuchtere realiteit tegenover de opgeklopte retoriek waarin alles wat islam is altijd per definitie fout is, ze allemaal niks beters kunnen verzinnen dan de sharia invoeren, en iedereen die denkt dat het misschien hier en daar nog wel een beetje meevalt naïef en wereldvreemd is. Het vaste nummer voor de Ome Henks en Tante Ingrids voor wie alle moslims één pot nat zijn.

(Vreeken leest voor uit zijn boek)

Natuurlijk is Vreeken beleefder tegen zijn collega’s bij de krant dan ik, en hij heeft het met geen woord over die zoveelste misser op de opiniepagina’s, maar zijn artikel is ruimschoots de moeite waard. Dit is zijn stelling: de islamisten zijn niet aan het oprukken, maar aan het verliezen. Hetzelfde wat ik ook van andere deskundigen hoorde, hier.

Een fragment:

Moslimbroeders

Hoe de allereerste vrije verkiezingen in Egypte zullen verlopen, is moeilijk te voorspellen. Het lijkt er op dat de Moslimbroeders niet de meerderheid zullen halen. De ervaringen in de islamitische wereld wijzen erop dat hun aanhang daarna alleen maar zal slinken.

Bovendien: is er een andere democratische mogelijkheid dan de proef eindelijk op de som nemen? Als ik iets heb geleerd, toen ik de voorbije weken in Caïro was, dan wel dat de Egyptenaren niet snakken naar de sharia of naar een ayatollahbewind, maar naar democratie, vrije verkiezingen, een fatsoenlijke regering. ‘Net zoals jullie in Europa’, zo kreeg ik steeds weer op het hart gedrukt door studenten, vrouwen, oudere intellectuelen, jonge arbeiders.

Treurig om te zien hoe menigeen in het Westen het aanvankelijk maar niks vond, democratie in Egypte. Door de kracht, de authenticiteit en uiteindelijk het succes van de volksbeweging is dit sentiment inmiddels beperkt tot de loony right. Maar misschien moeten sommigen toch eens bij zichzelf te rade gaan: hoe diep is hun democratisch instinct eigenlijk geworteld?

Het complete artikel van Vreeken, hier.

O en kijk even naar de gezellige reacties, op de VK blog, op het stuk van Vreeken. Lijstjes met linkse landverraders (ik heb de eer om ook vermeld te worden), met de uitsmijter: DOOD AAN AL HET LINKSE TUIG!!! NAAR DE TUIGDORPEN MET ZE!!! (correctie: de gaskamers).

Was degene die vanochtend moest modereren nog niet wakker, of vinden ze dit bij de Volkskrant van Ome Henk nog steeds wel acceptabel?