John Ging, helaas niet langer hoofd van de UNRWA in Gaza, gaat met een verslaggever mee naar een groepje kinderen. Wat gebeurt er met hen in de gevangenis die Gaza heet? Kijk, en begrijp hoe ‘extremisme’ ontstaat.
John Ging, helaas niet langer hoofd van de UNRWA in Gaza, gaat met een verslaggever mee naar een groepje kinderen. Wat gebeurt er met hen in de gevangenis die Gaza heet? Kijk, en begrijp hoe ‘extremisme’ ontstaat.
“When you come here it’s crystal clear. It doesn’t mean that you become anti-Israeli or pro-Palestininan or pro-Israeli or anti-Palestinian. It means that you see the truth.”
De waarheid ontdaan van sentimenten. Jammer dat hij weg is.
Nu heb ik het filmpje afgekeken en kan alleen nog maar huilen.
Wat een verdriet en uitzichtloosheid. Hoe komt dit ooit nog goed?
Dat vraag ik me ook wel eens af, Heleen. Vroeger geloofde ik erg in de veerkracht van die kinderen, sowieso vind ik de Palestijnen een geweldig vitaal en weerbarstig volk – ik weet dat je niet makkelijk in ‘volksaard’ moet enken, maar ik heb ook in de Balkan gewerkt, die kun je wel collectief zwaar depressief noemen, en een paar bevriende artsen waren in Gaza, die zagen het ook – zij kennen vooral het defaitisme in landen als Bangladesh, waar mensen hulpelozer zijn en het sneller opgeven. Maar sinds die oorlog op Gaza, al dat geweld, je ouders dood voor je ogen, of je kinderen, ik weet niet meer hoe dat nog moet helen. Hoe dan ook, als er ooit nog een politieke oplossing komt, moet het echte werk aan het helen van dat trauma nog beginnen, en ik denk dat dat niet met één generatie over is. En zover is het nog niet eens.