Even tussendoor een achterstallig werkje: de tijd ging er weer met me vandoor: het was op 24 maart dat ik was uitgenodigd om in Culemborg te komen spreken over Palestina/Israel, voor een zaal met mensen die al actief zijn, vrienden van Sabeel, de Gazavloot (een van de aanwezigen reist mee), de Olijfboomactie – veel kerkelijke mensen.

Maar ook ‘gewoon’ publiek, die door dominee Henri Veldhuis die de discussie vaardig leidde uitgenodigd werden om vooral met hun echte vragen te komen – ook als daaruit zou blijken dat we niet allemaal hetzelfde denken. (Toen ik Henry Veldhuis nog niet kenden zag ik hem wel eens aan als een fotograaf, wat mij ook wel eens gebeurt. Ik stond pas met mijn camera bij een bijeenkomst op de Dam, waar ik ook moest spreken, toen iemand naast me zei jammer dat Anja Meulenbelt er niet is, ik zie haar niet.)

(Henri Veldhuis)

Ik was gelukkig, op die avond. Het is ook voor mij bemoedigend om mijn diepe zorgen te kunnen delen, over het lot van de Palestijnen maar uiteindelijk ook over wat voor land Israel aan het worden is – het is toch niet om aan te zien. Ik waardeerde het gesprek dat we konden voeren, de aandacht en betrokkenheid, en ook vragen over het antisemitisme in Nederland en ik kon nog eens zeggen dat ik het een enorme schande voor ons land zou vinden wanneer joodse burgers weg zouden trekken omdat ze zich hier niet veilig voelen. Ons land zou veilig moeten zijn voor mensen van elk geloof, ook voor mensen zonder geloof, en ik accepteer het helemaal niet als iemand als Bolkestein zegt dat joden maar beter weg kunnen gaan, net zo min als ik het accepteer als een andere meneer vindt dat de moslims maar weg moeten.

Ik kikker van zo’n avond weer helemaal op. En wij hadden mazzel, want op diezelfde avond hield Dries van Agt een lezing in Nuenen, samen met Jaap Hamburger van EAJG en Meta Floor, en de steeds agressiever wordende groep kritiekloze Israel-aanhangers hadden besloten om daar heen te gaan, en kon het niet laten om voortdurend door de lezing heen te schreeuwen. Wat ze in ieder geval bij de plaatselijke pers niet veel sympathie opleverde, en dat terwijl de organisatie vanwege het ‘evenwicht’ nog een andere avond had aangekondigd, waarbij Cidi en Vrienden van Israel alle ruimte krijgen om hun mening over het voetlicht te brengen. Ik denk dat ik voortaan mijn lezingen bij voorkeur geef als Dries een eindje verderop er ook een doet. Dan hebben we de ruimte voor een echt en eerlijk gesprek. Of moeten we met de anti-ons club afspreken dat ze om en om een lezing van hem en een van mij proberen te verstoren?