(Juliano Mer Khamis)
Een bijzondere man in zoveel opzichten: theatermaker in Jenin, werkende met jonge Palestijnen, theater als verzet. Zoon van een joodse moeder en een Palestijnse vader: dus jood en Palestijn. Thuis in Israel en toch niet – hij nam het vaandel over van zijn moeder Arna, die ook met kinderen werkte (zie de film “Arna’s children”) toen zij was overleden. In geteisterd Jenin bouwde hij opnieuw een theater op, het Freedom Theatre. Met zijn jongeren reisde hij de wereld door. Hij zou binnenkort weer naar Nederland komen.
Hij was in september vorig jaar in Nederland, met zijn tienjarige Israelische dochtertje Mila die de DVDtjes van haar oma Arna verkocht. Ik was erg onder de indruk van zijn felheid, zijn inzet. Een charismatische man. Met vijanden. Vanmiddag werd hij doodgeschoten – door Palestijnen. We kennen het verhaal niet. Maar God wat zal hij worden gemist. Hij was drie en vijftig.
Kijk, hier.
Meer over Juliano: hier bij Abu Pessoptimist, en hier in de Guardian.
Wat afschuwelijk.
zo erg!
Ik heb maanden naast hem zitten editen. Geweldige man, grootse gesprekken. God! wat erg en ontzettend verdrietig, ook voor zijn moeder, die met alles streed dat dit zou stoppen.
Ach, dan doet het je wat, de man die naast je werkte. Zijn moeder leeft al niet meer, Maartje, maar zijn kinderen, hij heeft behalve dat dochtertje Mila nog een klein kind, zijn vrouw is zwanger van een tweeling. En de jongeren met wie hij werkt ….vreselijk.
Het eerste bericht sprak van gemaskerde Palestijnen (hoe zie je dan dat het Palestijnen zijn?), maar nu zijn het “masked gunmen” geworden. Ik geloof steeds minder van wat ik in de Israelische pers lees. Lees net tweets over F16’s en helicopters boven Gaza.
Ik zal niet speculeren, maar ik krijg een erg naar gevoel over diverse gebeurtenissen van de laatste tijd.
“Met ingang van 15 oktober 2005 wordt volgens het Groene Boekje een hoofdletter gebruikt voor Jood, Joden of Joods wanneer verwezen wordt naar de Joden als volk. Voorbeeld: Het aantal Joden in België wordt geschat op 42.000.
Wanneer men de joodse religie bedoelt, een aanhanger van de joodse religie, of een bijvoeglijk naamwoord dat met de joodse religie samenhangt, dan gebruikt men een kleine j.”
Overigens: ‘drieënvijftig’.
Zo is het precies, meneer Sal. Wanneer je er van uit gaat dat joden een volk zijn schrijf je dat als Joden, net als Friezen of Belgen. Maar aangezien een definitie van joden als volk ontbreekt, en ook in Israel nog steeds de religieuze normen gelden voor wie een jood is, schrijf je jood vaak met een kleine letter, net als moslims.
Nou zou ik dat best iedereen zelf willen vragen, bent u een Jood of een jood? Want verder kan het mij niet schelen, hoor. Het is alleen nogal omslachtig. Al mag iedereen bij voorkeur zichzelf definiëren.
Overigens hartstikke fijngevoelig om dit onderwerp even onder onze aandacht te brengen naar aanleiding van de dood van iemand die veel mensen die op dit weblog komen heel na staat. Fijn, hoor.
Dit kan toch niet waar zijn!
Een trieste gebeurtenis, stemt mij somber. Zucht….
Mijn medeleven met zijn familie.
Dat je je daar toch druk om maakt of jood met een j of J geschreven moet worden bij dit trieste bericht. Hoe harteloos kun je zijn.
Ik vind het heel erg voor zijn vrouw en kinderen, maar ook voor de Palestijnse kinderen. Doodgeschoten door Palestijnen? Waarom? Ik heb de video van zijn moeder ooit opgenomen op video van tv en onlangs nog bekeken. Ook Juliano heb ooit op tv gezien. Dat zulke goede mensen zo vroeg dood gaan.
Ik ben er kapot van. Deze man, zo vol leven en liefde, zo wijs en energiek, zo toegewijd aan zijn helende missie van bruggenbouwer, zo geliefd door de mensen en kinderen van Jenin, zo onmisbaar…
Wat een gemis voor de Palestijnse gemeenschap, zijn familie, zijn vrienden, allen die hem maar even konden ontmoeten ! Ik kan het maar niet geloven dat uitgerekend deze man door één of twee Palestijnen kapot geschoten moest !
Dag Camille – ja jij was er ook, die keer waarover ik schreef in Felix.
Het moeilijkste te begrijpen en te bevatten is wat er in de Palestijnse gemeenschappen zelf gebeurt – heel erg zorgelijk.
Ik ben er veel verdrietiger over dan ik zelf had verwacht.
zie de ‘strijder’ op de foto.
http://desertpeace.wordpress.com/2011/04/04/founder-of-freedom-theater-murdered-in-jenin/
Vol ongeloof en met enorme afschuw heb ik dit bericht gisterenmiddagvroeg al opgevangen en wat maar niet uit mijn hoofd wil. Er zijn geen woorden voor. Zo’n enorm verlies voor al zijn geliefden in de eerste plaats en al die mensen met wie hij werkte.
Een bevlogen, lieve man die de wereld een beetje mooier en beter wilde maken dan we hem soms steeds vaker ervaren. Waarom toch? Waarom hij?
Mijn medeleven aan zijn familie, lieve dochtertje Mila, echtgenote Jenn en al zijn kinderen, ook die het levenslicht nog moeten zien.
Hij wordt enorm gemist.
Nadia Jellouli-Guachati (in september aanwezig bij het SICA)
Wat ontzettend triest en wat een verlies. Mijn medeleven gaat uit naar zijn vrouw en kinderen en naar de inwoners van Jenin die een groot man uit hun midden zullen moeten missen.
Ach, Anja, ik wilde gewoon opheldering over of het in dit geval nou ‘jood’ of ‘Jood’ hoort te zijn. Natuurlijk hoor ik ervan uit te gaan dat u juiste grammatica gebruikt, maar uit het verleden blijkt dat dit niet altijd het geval te zijn. Zo zie je ook maar weer dat men beter ten alle tijde op een goede grammatica kan letten om te voorkomen dat in gevallen als deze mensen het triest moment verpesten door te gaan letten op goede grammatica.
Bij mij kwam hij ook al voor: ‘ervan uitgaan’. Dat geldt dus ook voor u.
Sal, als je nou toch meer geïnteresseerd bent in iemands spelling, dan in de inhoud van wat iemand zegt, kijk dan ook effe naar je eigen, wil je. Het is niet ten alle tijde, maar te allen tijde.