De commentaren op de Goldstone affaire druppelen nog wat na. De affaire: rechter Goldstone zei eerst in een OP Ed in de Washington Post dat als hij toen geweten had wat hij nu wist het rapport er anders uit had gezien – en suggereerde dat Israël wel had laten zien grondig onderzoek te doen naar de incidenten tijdens de aanval op Gaza – dit in tegenstelling tot Hamas, om vervolgens, nadat Israël juichend had geroepen dat het rapport nu in de vuilnisbak kon, in een interview te verklaren dat hij niet van plan was om het rapport te herroepen. Waarmee de verwarring compleet was.
(Voor wie het niet gevolgd heeft: zie hier en hier en hier).

Maar Goldstone is niet in zijn eentje verantwoordelijk voor het rapport dat zijn naam meekreeg. Het team bestond uit vier mensen, en de drie anderen, Hina Jilani, Christine Chinkin and Desmond Travers, hebben nu ook een verklaring afgelegd: zij vinden dat er geen enkele reden is om het rapport terug te trekken. Ook zijn ze het niet eens met Goldstone – ze zeggen het beleefd – dat er reden is aan te nemen dat Israël het onderzoek naar de gang van zaken tijdens de aanval op Gaza serieus in eigen handen heeft genomen – integendeel. Ik zei het ook al: het VN-rapport waarop Goldstone zijn bewering baseerde zegt heel wat anders. Niet alleen Hamas schiet tekort, ook aan de kant van Israël is het onderzoek traag, niet transparant, en tot op heden zijn er maar twee mensen veroordeeld. De conclusie, zoals gesuggereerd, dat er nu ‘bewezen’ zou zijn dat Israël geen oorlogsmisdaden op zijn geweten heeft omdat het doden van burgers niet ‘met opzet’ gebeurde, is nog volstrekt niet aan de orde.

We concur in our view that there is no justification for any demand or expectation for reconsideration of the report as nothing of substance has appeared that would in any way change the context, findings or conclusions of that report with respect to any of the parties to the Gaza conflict. Indeed, there is no UN procedure or precedent to that effect.

The report of the fact-finding mission contains the conclusions made after diligent, independent and objective consideration of the information related to the events within our mandate, and careful assessment of its reliability and credibility. We firmly stand by these conclusions.

En nog een citaat:

Many of those calling for the nullification of our report imply that the final report by the follow-up committee’s two members, Judge Mary McGowan Davies and Judge Lennart Aspergren, presented to the human rights council in March 2011, somehow contradicts the fact-finding mission’s report or invalidates it.

In the light of the observations of this committee such claims are completely misplaced, and a clear distortion of their findings. The committee’s report states that, according to available information, Israel has conducted some 400 command investigations into allegations by the fact-finding mission and other organisations. Command investigations are operational, not legal, inquiries and are conducted by personnel from the same command structure as those under investigation. Out of these, the committee reports that 52 criminal investigations into allegations of wrongdoings have been opened. Of these, three have been submitted for prosecution, with two of them resulting in convictions (one for theft of a credit card, resulting in a sentence of seven months’ imprisonment, and another for using a Palestinian child as a human shield, which resulted in a suspended sentence of three months). The third case, related to allegations of deliberate targeting of an individual waving a white flag, is still ongoing.

We consider that calls to reconsider or even retract the report, as well as attempts at misrepresenting its nature and purpose, disregard the right of victims, Palestinian and Israeli, to truth and justice. They also ignore the responsibility of the relevant parties under international law to conduct prompt, thorough, effective and independent investigations. We regret the personal attacks and the extraordinary pressure placed on members of the fact-finding mission since we began our work in May 2009. This campaign has been clearly aimed at undermining the integrity of the report and its authors. Had we given in to pressures from any quarter to sanitise our conclusions, we would be doing a serious injustice to the hundreds of innocent civilians killed during the Gaza conflict, the thousands injured, and the hundreds of thousands whose lives continue to be deeply affected by the conflict and the blockade.

Zie het complete statement in The Guardian (hadden wij maar zo’n krant) hier.
En lees het commentaar op Abu Pessoptimist, hier.