Verdomme. Mooie foto’s had ik van afgelopen dinsdag – een kleine demonstratie over Palestijnse vrouwen die opgesloten zitten in Israëlische gevangenissen op het Plein. Vrienden Joes en Henny met hun zoons Martijn en Joris waren op bezoek, en Joes had nog mooie foto’s gemaakt van onze hele fractie – zo vaak zijn we niet compleet – er zit altijd wel iemand in Straatsburg of in Kenia of Tunesië – met mooie overzichtsfoto’s van een vrijwel voltallige Eerste Kamer en voor de verandering stond ik er ook eens op. Foutje. Allemaal weg. K@*&%$T.

Nou ja. Zal me leren.

Volle dinsdag dus. Tuur aan het werk vanwege een ingewikkeld wetje waarmee AOW’ers in het buitenland al of niet een extraatje krijgen. Zie hier.

De Europese Beschouwingen. Veel kritiek vanuit de kamer op minister Rosenthals voornemen om het Europese Mensenrechtenhof buiten spel te zetten. (Hier) Mevrouw Bemelmans-Videc die ik ook ken van de Raad voor Europa waar ik ook een tijd inzat hield een gloedvol betoog over de mensenrechten – wijze woorden die ze meegaf als afscheid. En een motie, om bij de regering aan te dringen zich meer in te zetten voor de mensenrechten conform de verplichtingen die we zijn aangegaan onder andere bij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens. Die motie gaat aangenomen worden.

Paul en Tiny aan het werk vanwege de Europese beschouwingen. Tiny die inmiddels een belangrijke functie heeft in de Raad van Europa ook op de bres voor de mensenrechten. Debat ging verder over van alles, de afspraken over asielzoekers en vluchtelingen, maar ook over Palestina/Israël. Toen ik met mijn vrienden even weg was om ook de Tweede Kamer te laten zien waar het net een lawaaiige bende was vanwege het vragenuurtje, schijnt minister Rosenthal nog iets gezegd te hebben over de Palestijnen die niet ‘fout’ hadden moeten kiezen (ik zal de precieze tekst nog even opzoeken) waarop Tiny Kox uiteraard als repliek had dat volgens hem democratie toch zo bedoeld was dat een bevolking de eigen leiders kiest, en dat je als EU die de Palestijnen eerst onder druk had gezet om democratische verkiezingen te houden niet vervolgens kan zeggen dat ze iemand anders hadden moeten kiezen en daarom straf moesten.

Ook Tineke Strik van Groen Links liet zich niet onbetuigd. Ik noteerde letterlijk wat Rosenthal vervolgens zei: dat we alles moeten doen om te voorkomen dat er unilateraal een Palestijnse staat wordt uitgeroepen. Maar dat het gaat om twee staten, een Palestijnse en een Israëlische staat volgens de grenzen van 1967, dat Jeruzalem ‘uitgeonderhandeld’ zou moeten worden. En dat de settlements illegaal zijn, letterlijk: ‘ze horen er niet te zijn’. En dat er ook evenhanded geoordeeld moest worden over de beschietingen vanuit Gaza.

Het zou fijn zijn als er ook evenhanded geoordeeld zou worden door de beschietingen van Gaza door Israël, inclusief de ’targetted killings’ en het zou natuurlijk ook mooi zijn als Nederland cq de EU nu eens de daad bij het woord zou voegen en niet alleen in de parlementen zou zeggen dat de settlements illegaal zijn maar nu eindelijk eens bij Israël zou aandringen om daar wat aan te doen. En dat moeten we nog zien.

We stemden over de motie van de Partij voor de Dieren over het Kierbesluit: de meerderheid van de EK wil dat een oud besluit om de sluizen in het Haringvliet op een kier te zetten wordt uitgevoerd zodat meer vis de rivieren in kan en daar schijnen de boeren weer tegen te zijn omdat dat tot verzilting van de grond zou leiden.

Op het Plein stond een kleine groep toegewijde mensen met foto’s van vrouwen in de gevangenis – je zult daar toch moeten bevallen terwijl ze een hand en een voet vastgebonden hebben, en je je kind twee keer per dag even mag voeden met je voeten vastgebonden. Allemaal tamelijk gruwelijk en middeleeuws. Maar het gebeurt in Israëlische gevangenissen.

Met mijn vrienden op Het Plein, zie je al die lui die je anders alleen op de TV zit langskomen, Rutte, Emile Roemer die naar ons zwaait.

Mooie en vermoeiende dag – maar bijna alle foto’s zijn dus weg.
Ik ben toe aan vakantie, maar we hebben dan nu ook twee weken reces voordat ik aan de allerlaatste loodjes begin. Op 31 mei vertrekken 40 senatoren waaronder ik, met veel speeches en een receptie in de Ridderzaal, en dan nog een afscheidsweekeinde met de fractie, en dan voorbij, voorbij o en voorgoed voorbij.