(Gideon Levy)
Gideon Levy, Israëlische journalist, wil nu eindelijk wel eens weten wat Netanyahu van plan is met zijn land. Nog nooit had Israël zo’n rechtse en nationalistische regering, met geen enkele liberaal of linkse politicus als vlekje op het rechtse blazoen. De overgrote meerderheid van de bevolking vindt het best, van oppositie is nauwelijks sprake. Geweldige kans voor Netanyahu om nu eindelijk eens luid en duidelijk te zeggen waar hij heen wil, nietwaar?
Over wat de buitenwereld ervan vindt maakt hij zich toch geen zorgen? Amerika blijft achter Israël staan, en dat een groot deel van de wereld de streken van Israël spuugzat is, is ook al lang bekend: er valt niet veel meer te vernielen aan Israëls imago, dat is al aardig naar de knoppen.
Dus waarom zegt hij, na twee jaar regeren, niet eindelijk eens wat hij aan het doen is? Laat hij ons eens vertellen wat we wel kunnen vermoeden, zegt Levy: dat hij helemaal niet van plan is om de bezetting op te geven. Dat hij van plan is om door te gaan met het laten bouwen van nederzettingen. Dat alleen joodse Israëli’s er op mogen rekenen dat ze onder de mensenrechten vallen. Dat we voor eeuwig door gaan met met geweld te heersen over miljoenen Palestijnen, terwijl de andere Arabieren vechten voor hun vrijheid. En uiteraard blijft de boycot van Hamas plus de blokkade van Gaza gehandhaafd tot het einde der tijden.
Laat hem eindelijk eens hardop toegeven wat iedereen al kan zien: dat de bezetting niet wordt opgeheven en Israël voor eeuwig en eeuwig de Westoever zal bezetten. Want als Netanyahu wat anders wil, een deel van de nederzettingen, waarom maakt hij daar dan geen begin mee? En dan meteen de Jordaanvallei inlijven bij Israël, en de grote nederzettingen annexeren? Wat houdt hem tegen? Nu heeft hij een gouden kans.
En zou hij niet eens uit kunnen leggen wat voor soort democratie hij eigenlijk wil wanneer hij het heeft over de democratische joodse staat? Een democratie zonder links? Een democratie zonder Arabieren? Een democratie zonder ‘landverraders’? Waarom blijft hij maar een beetje prutsen aan de details, en komt hij er niet recht voor uit dat dat zijn bedoeling is?
Laat Netanyahu nu eens openlijk, en trots, vertellen dat hij niets meer ziet in die onzin van een ‘vredesproces’, en die blabla over een twee staten-oplossing, als toch al duidelijk is dat hij geen enkele stap in die richting zal doen? Waarom moet het zo stiekem: net doen alsof je de nederzettingenbouw bevriest en gewoon doorgaan, net doen alsof de gebieden nog Palestijns zijn terwijl feitelijk al hele delen ervan geannexeerd zijn, waarom dan niet gewoon openlijk zeggen wat hij aan het doen is? Een bevolking die toch al juicht bij elke gewelddadige daad van hun regering kan toch niet de reden zijn om er zo omheen te draaien? Al die mensen die de bezetting aan hun reet zal roesten zullen opstaan in bewondering voor een eerlijke rechtse premier, een sterke leider die gewoon zegt waar het op staat, en zijn burgers laat weten hoe het land er over twintig jaar uit moet zien. Dat Gideon Levy nooit op Netanyahu heeft gestemd en dat ook nooit zal doen kan toch niet de reden zijn dat hij niet eindelijk eens luid en duidelijk zegt waar hij mee bezig is, toch?
(Complete artikel in het engels op Ha’aretz, hier)
De Syriërs beklagen zich over de geringe belangstelling uit het buitenland
Doe er wat aan, Leon.
Leon,
Waarom deze relatieve stilte (ook, en m.n. uit Israel zelf!)? Denk daar eens over na.
Ik denk dat een gedemocratiseerde Arabische wereld een schrikbeeld voor diverse lieden in deze wereld zou zijn. In het westen omdat men daar dan mogelijk iets anders tegen “onze” olie aan gaat kijken, er misschien wat meer van voor zichzelf zou willen houden.
Ook zou het voor Israel politiek hoogst ongemakkelijk worden. Met dictators als de heer Assad kan je “overzichtelijke deals” maken. Met een Arabische bevolking die zich in vrijheid kan uiten ligt dat anders. Die neemt de Israelische bezettingspolitiek vrijwel zeker NIET voor lief.
En inderdaad: Het risico voor Israel is vooral politiek. Militair hebben ze, als “de 800 pound Gorilla” van het Midden oosten, zeer weinig te vrezen. Van een Arabische wereld die, met deze olie in de hand, “beleefd” aan de VS (olie afnemer van hen en wapenleverancier voor Israel) vraagt om het gedrag van deze “800 pound Gorilla” eens wat te beïnvloeden des te meer.
Daarom hoor je Israel niet over Syrië, niet over Bahrein en niet over Saudi Arabië.
Mazzel & broge, Evert
Netanyahu wil gewoon meer van hetzelfde.Dat stiekum doen is ook “meer van hetzelfde”.
Ik vrees het ook, Franklin. Maar toch wel merkwaardig, niet? In een zogenaamde democratie; een premier die niet gebonden is aan een verkiezingsaccoord, geen verantwoording af hoeft te leggen over waar hij heen wil, en ongestoord als een dictator zijn gangetje kan gaan.