Zeg niet dat we het niet wisten nummer 264. Bericht van New Profile
In de nacht van 15 op 16 mei 2001, drongen zeven kolonisten binnen in het Palestijnse grotbewonersdorpje Tuva.
Hun gezichten waren gemaskerd, en ze kwamen duidelijk met slechte bedoelingen. Ze stalen zeven schapen (schapen zijn praktisch de enige bron van inkomsten en de enige bezittingen van het armoedige dorp) slachtten er ter plekke twee af en verwondden er nog een paar. Ze gooiden de watertanks om, vernielden zakken met schapenkaas, en richten een ravage aan. De inwoners belden de politie om hulp. Die verschenen – twee dagen later. Ook de soldaten in de nabijheid werd om hulp gevraagd, maar die zeiden dat ze geen Arabisch spraken.
(Dit ezeltje werd gedood bij en van de vele vorige aanvallen, zie hier , die de aanvallen documenteerd. Zoals de vernielingen van olijvenbomen, hier tot regelrechte moord. Hier.
</p>
<p>Het is een incident in een lange rij van moedwillige pogingen van kolonisten die zelf gewapend zijn, om ongewapende dorpsbewoners te terroriseren. Het komt heel weinig voor dat ze voor zulke daden worden opgepakt, laat staan bestraft. </p>
<p>Zie voor het alledaagse kolonistengeweld ook het AIC, (Alternative Information Center) <a href=){kind=link}
(Kolonisten richten hun wapens op Palestijnen. Een soldaat kijkt toe. Hier)
Wanneer Palestijnen al een klacht indienen is de kans dat het tot vervolging van de daders komt minder dan 10%, en dan is het vervolgens de vraag of ze bestraft worden. De organisatie Yesh Gvul volgde de zaak van een Palestijn die het ziekenhuis in werd geslagen. Ondanks het feit dat hij de dader kon aanwijzen, werd die niet opgepakt. “Dader onbekend’ verscheen er in de rapportage. Hier. Palestijnen op de Westoever zijn vrijwild. Ondertussen hoor je in alle speeches van de afgelopen tijd dat de Israeli’s het recht hebben om zich te verdedigen.
New Profile is een mensenrechtenorganisatie in Israel. Een van hun taken is om aandacht te vragen voor alle stelselmatige schendingen van mensenrechten van Palestijnen, door kolonisten, het Israelische leger, of door de overheid. New Profile is daarmee zelf een doelwit geworden van de acties van de Israelische autoriteiten – al eerder werden de mensen van de staf in de vroege ochtenduren van hun bed gelicht, hun computers in beslag genomen, hoewel ze nauwgezet binnen de wet blijven en niets strafbaars hebben gedaan.
Lieve Anja,
Wat een treurige berichten heb je vandaag. Over Rachel en over de kolonisten-terreur; van deze laatste word ik zooo boos !
Wat denk je, is het een goed bericht (Haaretz en NOS) dat Egypte aanstaande zaterdag de grens bij Rafah – onder voorwaarden – zal openen ?
(1) Het lijkt me toe, dat de grensopening tussen Egypte en Gaza – althans voor de Gaza-bewoners – een heel goed bericht is.
Maar Anja kan daar veel gefundamenteerder over oordelen, denk ik.
Jan.N
Ik zal het er straks nog over hebben, Jan en Helma. Het is zeker een goed bericht, het is bepaald niet zo dat daarmee een einde is gekomen aan een illegale blokkade.
Lijkt mij dat dit spanningen in de regio nogmaals verhoogd. Denk ook niet dat Israel dit zomaar toelaat.
O nee, Buba, Israel laat dit niet zomaar toe, dacht je?
Wat een goedkoop stukje propaganda, Anja.
We weten allemaal dat de Israeliers over het algemeen zeer fatsoenlijk met hun dieren omgaan.
Dit in tegenstelling tot de Arabieren!! Ik ben meerdere malen op vakantie geweest in moslimlanden zoals Egypte, en iedere keer moest ik walgen van de beestachtige wijze waarop arabieren moslims bijvoorbeeld hun ezels mishandelen. Bijna al deze arme dieren zitten vol met wonden en worden de hele dag geslagen.
Er is zelfs een Westerse (!!!) organisatie, het Brooks Animal Hospital, die gratis (!!) hulp biedt aan de mishandelde ezeltjes.
Ik vemoed dan ook dat je stukje gefabriceerde propaganda is.
(6) Tja, je hebt nog steeds mensen die het niet willen geloven hoe de kolonisten, in de rug gedekt door de Israelische regering en het leger, huishouden in het bezette gebied. Alhoewel dat al sinds jaar en dag wordt gedocumenteerd.
Het is heel goed mogelijk dat de Israeli’s schattig zijn voor hun ‘eigen’ dieren, Jan, en liever dan de gemiddelde Palestijn, voor wie de ezels in de eerste plaats lastdieren zijn. Maar de Israelische diervriendelijkheid houdt toch echt op als het er op aankomt om de Palestijnen op de Westoever het leven zo moeilijk mogelijk te maken. Het gaat ook helemaal niet om die dieren, het gaat er om om de Palestijnen te terroriseren.
Dat dit propaganda is mocht je willen. De Palestijnen zouden er ook blij mee zijn als dit was verzonnen.
@6
“We weten allemaal dat de Israeliers over het algemeen zeer fatsoenlijk met hun dieren omgaan.”
“We weten allemaal” is een drogreden, Jan. Nee, dat weten we niet allemaal. Ik bijvoorbeeld niet. Dus trok ik het even na: klopt het en gaan Israëliërs over het algemeen fatsoenlijk met hun dieren om?
Ik stuitte op een opmerkelijk artikel. Het is van recente datum en geschreven door een journaliste die zich feministe en Socialist-Zionist noemt en dierenrechtenactivist. Ze geeft een aantal voorbeelden van geweld tegen dieren in Israël (dus tegen Israëlische dieren) en legt een verband met de “siege” waaronder Israël moet leven. Ze noemt een verband met het feit dat Israëlische soldaten zichzelf trainen in hun gevoelens uitschakelen. Omdat ze anders hun land niet kunnen verdedigen. En ze legt verbanden met het geweld dat joden in het verleden hebben ondergaan.
Je kunt daar van alles van denken en van vinden. Daar gaat het nu even niet om. Maar dat we allemaal weten dat Israëliërs fatsoenlijk met hun dieren omgaan hoor ik deze Socialistische zionist niet zeggen. Integendeel, ze wijst erop dat het een groot en onderschat probleem is en ook dat het gelinkt is aan kindermishandeling.
Maar dat ligt allemaal niet aan de Israëliërs zelf. Het komt door de “siege”.
http://www.ferris.edu/isar/bios/Cantor/Israel-Horizons-Winter11.pdf
@6 Beste Jan,
Ik voeg nog maar wat toe aan die documentatie.
Ik was in nov./dec. afgelopen jaar in Israel en de Bezette Gebieden. Ik bezocht een Christian Peace Makers Team in At-tuwani, in de zuidelijke West Bank. Hun aanwezigheid daar is nodig om de kinderen van de omliggende gehuchten enige bescherming te bieden tegen de kolonisten van de nederzetting Ma’on die ze voortdurend proberen te beletten naar school te gaan en om het vee, de olijfbomen, de oogst op de akkers, de waterbronnen enz. te beschermen tegen het geweld van de kolonisten. Kijk maar eens op de site van CPT.
Ik bezocht ten noord-oosten van Tel Aviv het dorp Farata waar settlers olijfboomgaarden in brand hadden gestoken, n.a.v. berichtgeving in Nederlandse kranten daarover en hoorde verhalen over overige vormen van kolonistenterreur.
Ik bezocht het dorp Bil’in waar al ruim twee jaar elke vrijdag op vreedzame wijze wordt gedemonstreerd tegen de plaats van “het hek” dat ze van 60% van hun land heeft afgesneden. Israel treedt met disproportioneel geweld op tegen deze demonstraties.
Ik bezocht Hebron, Silwan en Sheik Jarrah. De laatste twee plaatsen zijn deel van Oost-Jeruzalem. Voor getuigenissen over kolonistenterreur kan ik je verwijzen naar de sites van”Breaking the Silence” en van EAPPI. (Sites van onbegrijpelijk moedige en toegewijde mensen die het verdienen dat werkelijk geinteresseerden in de aard van het conflict tenminste hun sites bezoeken als ze niet zelf komen kijken.) Al deze plaatsen hebben één ding gemeen: de oorspronkelijke bevolking wordt op alle mogelijke manieren het leven zuur tot onmogelijk gemaakt. De boodschap van de settlers is: “Dit is ons land:oprotten!” Het is een boodschap die door een meerderheid van de Israelische samenleving actief of passief wordt onderschreven.
Ook bezocht ik nog een dorp van Bedoeinen dat voor de zoveelste keer in puin lag omdat ze zich niet laten verjagen van land waarop ze vanouds graas- en akkerbouwrechten hebben. Niet in de Bezette Gebieden, maar gewoon in Israel. Zie ook de site van ICAHD.
En tenslotte bezocht ik nog levende oud-onderduikers van mijn ouders en hun kinderen, om hun verhaal te horen. Daar zijn dramatische verhalen bij, maar die rechtvaardigen niet de wandaden die jegens de Palestijnen werden en worden begaan. Wij zijn met onze gedoogsteun medeverantwoordelijk voor deze wandaden.
(En ik zag de beestachtige behandeling van de dieren in de toeristenindustrie rond de pyramides van Kairo. Die vervulde mij met afschuw. Het zou wel eens net zoveel te maken kunnen hebben met eigen armoede, machteloosheid en machtsongelijkheid als met cultuur of religie, maar ik weersta graag de verleiding daar een speculatieve verhandeling over te gaan schrijven.)
Met beste groet,
Erik Ader