Een vreemde gewaarwording: ik kijk naar het achtuur-journaal. Beelden van de Eerste Kamer, de groene bankjes, dat behang. De afgelopen jaren was de EK wel vaker in beeld. Onwillekeurig kijk ik dan of de camera naar mijn bankje gaat en of ik er zit. Maar ik zat er niet. Deze keer liepen er allemaal vreemde mensen door de Kamer, waartussen een paar glimpen van mensen die ik ken. Raar hoor.

Beeld van de eed. PVV’er natuurlijk, want die zijn weer in het nieuws. Iedereen moet kiezen: met of zonder God. Vier jaar geleden was ik een van de drie van de elfkoppige SP fractie die de eed deed met. Daarna kwam er een van die grijze gristenen op mij af die mij verbaasd vroeg of hij het goed gezien had – ik denk dat het de SGP’er Holdijk was die er nog steeds in zit, en nu tot zijn eigen verbijstering is benoemd als ‘de machtigste man van Nederland’ – die mij vroeg of hij het goed gezien had dat ik de eed afgelegd had met God. Maar u bent toch die mevrouw van dat boek, vroeg hij voor hij hoofdschuddend wegliep. Hij bedoelde: dat goddeloze boek.

Groot voordeel dat ik er niet meer in zit: dat ik niet al die nieuwe namen uit mijn hoofd hoef te leren en niet mijn best hoef te doen om ze uit elkaar te houden. Er zaten toen ook een paar grijze heren met grijs haar en grijze pakken en grijze gedachten die voor mij allemaal klonen waren – noem het maar ouderdomsracisme. Eens zag ik er twee met elkaar praten, verrek dacht ik: het zijn er TWEE! Dacht ik al tijden dat het er één was.
Het is nog even afkicken.

Maar hier in Amsterdam had ik een klein feestje. De nieuwe haring, en in mijn favoriete viswinkel met echte Volendammers (of zo, in ieder geval spreken ze voor een Amsterdammer tamelijk buitenlands) hangt de vlag uit en staan ze marathon visjes schoon te maken, rijen verlangende mensen tot buiten op de stoep, en dan eet je die eerste genietend op met een klein glaasje korenwijn die ze vanwege het feest erbij schenken. En uitjes, al mag dat niet van de ui-bij-nieuwe-haringen politie. En dan al het commentaar: lekker stevig, glimmend vet, mooi roze aan de binnenkant, niet te zout. De lekkerste manier om plankton te eten.

Het werd best nog een leuke dinsdag.