Een kleine overwinning van de flottila is er al nog voor die is uitgevaren. Na vijf jaar blokkade heeft Israël besloten om toch maar eens bouwmateriaal de Gazastrook binnen te laten, waardoor niet alleen de broodnodige scholen gebouwd kunnen worden door de UNRWA (de VN) maar ook 1200 woningen. Sinds de massieve aanval op Gaza, waarbij veel huizen, bedrijven, scholen, ziekenhuizen, ministeries zijn verwoest of erg beschadigd, was het bijna niet mogelijk om die te repareren of herbouwen, omdat onder andere cement de grens niet over mocht. De lading die er nu in mag is is winst, hoewel het te bezien valt of dit meer is dan een eenmalig gebaar om de wereld te laten weten dat Israël toch niet zo beroerd is – en de flottila nergens voor nodig, natuurlijk. Hier.
Ondertussen gaat het met de ‘open grens’ naar Egypte nog helemaal niet goed. Er worden nauwelijks meer dan de al gebruikelijke driehonderd mensen per dag doorgelaten. De gelukkigen die een visum weten te veroveren – dus niet de volwassen mannen, en niet de mensen die geen identiteitspapieren hebben (het bevolkingsregister is nog steeds in handen van Israël en Fatah werkt ook al niet mee om paspoorten te verstrekken) komen op de wachtlijst te staan, van ongeveer 20.000 mensen. Wie zich nu aanmeldt heeft kans om er eind augustus uit te kunnen. Mensen die bovenaan de lijst staan zitten soms dagen te wachten bij de grens of hun naam wordt afgeroepen. Hoezo is de blokkade ‘opgeheven’? Hier.
Met de medische situatie in Gaza gaat het ook nog heel slecht. Het is niet alleen dat het heel moeilijk is om medicijnen en medische hulpmiddelen de grens over te krijgen. Onlangs zouden er weer een paar vrachtwagenladingen in mogen, nadat de medici de noodklok luidden dat ze niet meer konden opereren – nadat er sinds februari niets meer was toegelaten. Maar ook is veel apparatuur na vijf jaar kapot of versleten, en kan niet worden vervangen omdat de onderdelen ook niet worden toegelaten. Het wordt steeds moeilijker om bijvoorbeeld nierdialyse- of kankerpatiënten nog te behandelen. Hier.
Ook is het nog steeds levensgevaarlijk voor vissers om uit te varen en hun werk te doen. De ‘strook’ waar ze nog mogen vissen is steeds kleiner geworden, maar zelfs als ze daarbinnen blijven lopen ze gevaar. Zo werden er onlangs weer twee kleine boten beschoten. Hier en hier.
wat opvalt is dat ze de nieuwste hemodialyse machines hebben a 35000 euro per stuk. Die hebben ze zelfs hier in onze dialysecentra niet eens. Hoe kan het ze dan toch te weinig dialyse apparatuur hebben. Ze bedoelen waarschijnlijk dat ze te weinig randapparatuur hebben zoals kunstnieren, lijnen en naalden. Ook het dure medicijn Epo voor nierpatienten zal wel moeilijk te krijgen zijn.
Leon
Ik moet wel vaker uitleggen, als mensen verbaasd zien wat ze in Gaza wel hebben, dat Gaza geen ontwikkelingsland is. Het is een behoorlijk hoog ontwikkeld land, ik denk dat er geen Arabisch land is het een hoger gemiddeld opleidingsniveau. Je vindt er artsen en professoren – overigens was er al voor 1948 een hoogontwikkelde intelligentsia te vinden in de Palestijnse steden – en analfabetisme komt nauwelijks meer voor.
Wat er in Gaza aan de hand is, is dat het land kunstmatig arm en afhankelijk gehouden wordt, terwijl de Gazanen heel goed in hun eigen levensonderhoud zouden kunnen voorzien, zelfs ondanks het feit dat de meerderheid van de bevolking uit vluchtelingen en hun nazaten bestaat, en zelfs ondanks het hoge gemiddelde kindertal. De econome Sara Roy moest een woord bedenken: de-development, de opzettelijke ont-ontwikkeling.
Dat is niet pas begonnen met de blokkade. Die was zorgvuldig voorbereid, en die zou er ook wel zijn gekomen als er vanuit Gaza geen raketten afgeschoten waren: ik heb in de loop van de vijftien jaar dat ik er kom de muur gebouwd zien worden om de strook heen – die muur was er al voor de muur op de Westoever. Zorgvuldig is er aan gewerkt om de eigen economie van Gaza te vernietigen, het grootste deel van de elektriciteitsvoorziening in Israelische handen te houden zodat elk moment de knop omgedraaid kon worden, het bankverkeer, de bureaucratie van het bevolkingsregister, en alle toegangen – het vliegveld en de haven in opbouw (van ons geld) kapot gebombardeerd. Toen besloten werd om de blokkade op te voeren was alles er klaar voor.
Ja, er zijn in Gaza nog dure medische apparaten te vinden, maar zijn ze kapot dan kunnen ze niet meer gerepareerd of vervangen worden, en dat gaat na vijf jaar snel. Ook kunnen de meeste patienten niet naar het buitenland. Er gaan dus mensen dood die met behandeling zouden kunnen overleven.
En nee, er gaan, dankzij de voedselhulp van de VN geen mensen dood van de honger, al zijn er veel kinderen met vitaminedefficientie, bloedarmoede en proteinetekort.
Hopelijk is het getal van 12.000 woningen juist, maar in het bericht in de NRC van gisteren 21 juni is het materiaal voor slechts 1200 woningen.
Nee je hebt helaas gelijk Wim. Ik doe dat wel vaker met nullen, nulblind, hoe heet dat?