Variatie op het beroemde gedicht van theoloog en verzetsstrijder Martin Niemöller:
Toen de nazi’s de communisten arresteerden heb ik gezwegen;
ik was immers geen communist.
Toen ze de sociaaldemocraten gevangenzetten heb ik gezwegen;
ik was immers geen sociaaldemocraat.
Toen ze de syndicalisten kwamen halen heb ik gezwegen;
ik was immers geen syndicalist.
Toen ze de Joden opsloten heb ik gezwegen;
ik was immers geen Jood.
Toen ze de katholieken arresteerden heb ik gezwegen;
ik was immers geen katholiek.
Toen ze mij kwamen halen
…was er niemand meer die nog kon protesteren.
Wikipedia, hier
Goh, wat deed me dit gedicht goed. Zowel de originele (Niemöller) als de variatie hierop voor de huidige tijd.
Ik weet het, misschien niet helemaal kosher (teveel vreugdevolle herkenning). Anja, fijn dat je dit geplaatst hebt.
Jan.N