(Boze Egyptenaren, foto The Guardian)

Voor de trouwe lezers is deze grap vast al bekend. Staan er in een niet nader genoemd land een Amerikaan, een Rus en een Israëli voor de lege etalage van wat een slagerij moet zijn. Hangt er een papier op de ruit. ‘Sorry, vanwege schaarste geen vlees.’ Zegt de Amerikaan: wat is schaarste? Zegt de Rus: wat is vlees? Zegt de Israëli: wat is sorry?

We hebben het net meegemaakt dat de Israëlische regering bijna, bijna, net bijna, sorry zou zeggen tegen de Turken, vanwege de negen doden op de Mavi Marmara. Maar wat jammer nou toch, ze konden het niet, Netanyahu bijna wel, maar daar had je Lieberman die paars aangelopen aan een hartverzakking zou komen te overlijden als hij alleen maar sssss….. zou zeggen. En dus blijft de relatie met Turkije, eens een belangrijke bondgenoot van Israël, op vrieskou hangen.

En nou weer Egypte, want al dat gedonder in de Sinaï, waar ik alleen maar van weet wat ik van horen zeggen heb, heeft misschien veel meer te maken met de verhoudingen tussen Israël en Egypte, dan met de Palestijnen. Je hebt de mensen die in de Sinaï wonen, Bedoeïenen bijvoorbeeld, die deels bij kunnen verdienen aan de smokkel, en radicalistische groepen – er zijn al meerdere aanslagen geweest op de pijpleidingen ten slotte, waar de Gazanen waarschijnlijk niets mee van doen hadden. We weten het niet. Ten minste: ik weet het niet. Het is nog heel onduidelijk. Maar dit is wel een interessant punt: er zijn drie Egyptische politiemannen doodgeschoten door de Israëli’s, en Egypte dreigt zijn ambassadeur uit Israël terug te trekken. En nu is Barak bijna zover, bijna, bijna, om sorry te zeggen tegen Egypte. En niet zomaar een beetje sorry, want dat vindt Egypte niet genoeg, maar een officiële verklaring, en een onderzoek naar het ‘incident’ en ook nog schadevergoeding. Hier. En hier.

Barak is aan het oefenen voor de spiegel: sssss…..

En wie meer wil weten over Egypte moet bij Abu Pessoptimist zijn, die weet meer dan ik. Hier.