Ben ik het zowaar eens een keer eens met een VVD’er. Nou tamelijk eens dan. Met Michel Tromp, raadslid in Amsterdam.

Tijdens de Gay Pride liet het COC vliegtuigjes rondvliegen met de tekst “Voorlichting op alle scholen”. Prima, maar denk goed na over de vorm!

Wat waren we uitgelaten, destijds in 1979 als leerlingen uit klas 2: een heuse brandweerman, de vader van een klasgenootje, kwam langs en toonde in zijn brandweerpak wat hij zoal deed. Het maakte diepe indruk op mij. Wat een speciale dag! Deze man moest toch wel erg speciaal zijn.
Precies om die reden zou ik willen pleiten bij GLBT-belangenorganisaties als het COC om niet meer langs scholen te gaan. Je maakt het in mijn ogen namelijk veel te speciaal dat iemand homo is. De leraar of lerares voor de klas moet het toch aankondigen wat die ogenschijnlijk zeer normale man of vrouw die daar in de deuropening staat, toch zo bijzonder maakt: “Jongens en meisjes, vandaag hebben we een gast. Ik wil jullie graag voorstellen aan Pieter en Pieter is homo…”. Dat maakt het allemaal wel heel speciaal: als er iemand helemaal voor naar school komt?

(Voor het hele stuk van hier.)

Ik ben wel degelijk van mening dat scholen een grotere taak hebben dan alleen aanleren van rekenen en taal. Zelfs al zou je doen alsof dat niet zo is: een school heeft een maatschappelijke functie – je leert er hoe je met anderen om moet gaan – of niet. Hoe dan ook is het onderwijs een model. Ik ga er dus ook van uit dat een school een rol heeft te vervullen in het leren omgaan van kinderen met diversiteit, gezien het feit dat er geen keuze is of we in een multiculturele samenleving willen wonen – we doen dat al en die multiculturele samenleving is er om te blijven.

Ik ben ook, mag ondertussen bekend zijn, een warm voorstander van homo-emancipatie, voor zover nog niet voltooid. En dat is het nog niet, er is nog werk aan de winkel. En toch voelde ik me erg onbehagelijk bij de recente eis van de homobeweging hier om voorlichting over homoseksualiteit wettelijk te verplichten, en voelde ik zowaar enigszins mee met minister Van Bijsterveldt die eerst niet op de boot van de pride mee mocht varen omdat ze zover niet wil gaan. Ik denk namelijk dat het tamelijk averechts werkt als je mensen de homoseksualiteit door de strot wilt douwen, door, bijvoorbeeld, een zwaar christelijke school te verplichten het COC op bezoek te laten komen. Ik denk dat een andere aanpak beter werkt en vind daarbij medestanders op andere plekken, zoals hier. Maak er een uitnodiging van tot vrijzinnigheid, en dwing niet te veel. De grote buit is allang binnen, het hoeft niet meer op de barricaden.

Dit is mijn punt, en Tromp verwoordt dat aardig: maak van de homoseksueel geen apart type. Want stel je voor dat alle groepen in Nederland die reden hebben om iets te willen doen aan hun discriminatie, en dat zijn er nogal wat, ook een wet willen waarin ze het recht opeisen scholen te mogen bezoeken, de gehandicapten, de daklozen, de vluchtelingen, de moslims, de Friezen, de joden… niet aan beginnen zou ik denken.

Het kan namelijk ook anders. Ik moet zeggen dat het al zo lang geleden is dat ik met schoolgaande kinderen te maken had, dat ik niet meer weet hoe ze het in het onderwijs doen. Maar bijvoorbeeld, wordt er iets gedaan aan seksualiteit? Neem dan homoseksualiteit mee als gewoon bestaande variant. Wordt er Nederlands geleerd, en hebben de kinderen boeken op hun lijstje? Zet er als vanzelfsprekend boeken op die ook over homo’s en lesbo’s gaan. Wordt er op school onderwezen over mensenrechten? Neem die van mensen met een andere levensstijl mee, naast die andere ‘minderheden’ die recht hebben van bestaan. Net zoals het belangrijk is dat kinderen er besef van hebben dat er verschillende religies zijn.

Ik denk juist dat dat laatste, de diversiteit meenemen in het ondereijspakket, het meeste op gaat leveren. Wanneer kinderen het gevoel krijgen dat hun vrijheid om moslim te zijn dezelfde vrijheid is van homo’s om homo’s te zijn – zoals Ahmed Marcouch dat eens formuleerde – dan ben je al bezig met wat kinderen met elkaar gemeenschappelijk hebben in plaats van alleen het verschil op te zoeken. Namelijk het recht om ‘anders’ te zijn. Zoals zoveel kinderen redenen hebben om zich anders te voelen dan anderen, en als ze zich daarvan bewust worden is de kans groter dat ze ook vriendelijker komen te staan tegen de anderen die ‘anders’ zijn.

En dan nog een kleine opmerking over Tromp die er vooral op gebrand is om homo’s ‘gewoon’ te maken. Als dat maar niet betekent dat ‘gewoon’ precies hetzelfde is als ‘heteroseksueel’. Want er zijn nog andere homo’s dan Jos Brink, bij zijn leven het model van de ideale schoonzoon alleen dan zó. Je hebt homo’s en lesbo’s ook in soorten en maten. Leve het verschil. Dus zo braaf hoeft het nou ook weer niet, Tromp.