Gevraagd of ik op een scholingsavond voor de SP’ers uit Zeist, de Bilt en de Utrechtse Heuvelrug wilde komen spreken over integratie. Dat wilde ik wel, maar ik waarschuwde dat ik me niet erg aan de papieren zou houden: wat er over integratie staat in het SP-document Heel de mens. Niet dat ik het er niet mee eens ben, hoor, want het sterke punt van de SP is altijd geweest dat we ook in alle discussies over migranten en integratie bleven beseffen dat het ook voor hen grotendeels een kwestie is van opleiding, werk, wonen. En dat migranten in veel opzichten dezelfde belangen hebben als een flink deel van wie we autochtonen noemen. En ook maar gewone mensen zijn.

Ook ben ik het er erg mee eens dat de SP zegt dat het een wederzijdse kwestie is, ‘integratie’ komt niet maar van één kant, en ik begon mijn praatje dan ook dat we eens op moeten houden met te doen alsof ‘geïntegreerd’ zijn een persoonlijke eigenschap is, volgens het simpele schema hoe Hollandser hoe geïntegreerder. Wat ik aanbood is een gesprek over de vraag: trekt de SP voldoende migranten, als kiezers, als actieve leden, zien we ze ook in de meest zichtbare delen van de partij: Tweede en Eerste Kamer, de leiding in de afdelingen. Mijn stelling: we hebben als partij niet ons ‘natuurlijk’ aandeel aan migranten, en als we het daarover eens zijn, wat kunnen we daaraan doen.

Het werd een levendige avond, zoals je kunt verwachten bij de SP. Een lekkere gemengde bak, alle leeftijden, gemengd naar sekse, gemengd naar achtergrond ook wat je niet kunt zien maar wel kunt horen als mensen praten, een paar mensen met een belemmering – vind ik ook altijd een teken dat een afdeling goed voor zijn mensen zorgt, en ik telde drie mensen met een tintje. Want we doen natuurlijk wel graag alsof we in de eerste plaats gewoon mensen zijn, zoals een van de vrouwen benadrukte, maar toch vind ik het altijd een teken, of we in de afdelingen de diversiteit terugzien die we in de samenleving aantreffen. Antroposofen, Hell’s Angels, verstokte atheïsten en verstokte kerkgangers vreedzaam verenigd in één visie. Ik zei een keer tegen zo’n verstokte atheïst in de partij, want ik heb veel begrip voor de socialistische kritiek op het instituut kerk, dat ik ervan uitga dat alle SP’ers in wezen diep gelovig zijn. En toen hij verontwaardigd zei hoe bedoel je, ik gelovig? zei ik: luister, als je zoveel van je tijd en je hartstocht steekt in een visioen van een rechtvaardiger wereld, en dat tegen alle vreselijke feiten in, dan geloof je toch ergens in? Nou, als ik het zo bedoelde kon hij daar wel in mee. Mij kan het niet schelen waar mensen hun motivatie en inspiratie vandaan halen, belangrijker is dat we ons vinden op het doel.

Ik herinnerde me de eerste keer dat ik op een fractieweekeinde uitgenodigd was om te spreken, over Palestina, en na afloop, ook een levendige discussie dacht, dit is goed volk, hier wil ik wel bijhoren. Daar hadden we het ook over in Zeist: een goed partijprogramma is belangrijk, maar als je mensen wilt bereiken en betrekken dan is herkenbaarheid minstens zo belangrijk. Voelen mensen zich welkom, kunnen ze hun ei kwijt, hebben ze het gevoel dat ze ertoe doen. En daarvoor is het wel belangrijk dat je naar de mensen toegaat en een herkenbaar gezicht hebt, en dit was wel een conclusie: de partij is mooi gemengd maar toch nog een beetje te wit.

Ik ga niet herhalen wat ik allemaal gezegd heb, en de discussie die het ontketende, voor de mensen die vaker op dit weblog komen is wat ik te zeggen heb wel bekend, maar we hadden een goed gesprek over de vraag waarom de partij zich niet speciaal op migranten richt. Waarom wel een ouderenkrant, en een groep voor jongeren, waarom niet een krant voor migranten? Nou, omdat het ook niet goed is om te doen alsof dat een ander soort mensen is. Socialisme biedt een visie op de maatschappij waarin geen onderscheid wordt gemaakt. Ja maar, ja maar, als je geen onderscheid maakt, en doet alsof we allemaal hetzelfde zijn, zie je dan niet de zaken over het hoofd die voor migranten wel belangrijk zijn? Een aanwezige Koerdische vrouw vertelde over haar moeilijkheden om haar man die in Duitsland woont naar Nederland te krijgen, ze had het al bijna opgegeven. We mogen toch van een socalistische partij verwachten dat ze de mensen bijstaat die gehinderd worden in hun allerpersoonlijkste recht om te houden van wie ze willen en een gezin te kunnen vormen?

Anne-Marie Mineur die me had uitgenodigd mocht haar best doen om de discussie te leiden, wat niet zo makkelijk is met zulke betrokken mensen, met zoveel vragen en meningen. Ik had het er wederom erg naar mijn zin, en werd opnieuw bevestigd: goed volk. Wil ik wel bijhoren.

Voor de liefhebbers heb ik hier wat linkjes gemaakt naar meer scholingsmateriaal en achtergrondmateriaal dat al op mijn weblog verscheen.

Het autochtonenprobleem en links, hier

Ruzie met minister Van der Laan: inburgering in de Eerste Kamer, Hier

Jongeren en criminaliteit, hier

Bestaat er zoiets als massa-immigratie? De feiten. Hier

De vreemdeling in Nederland, hier

Verdeeld Land, hier

Marokkaanse migrantendochters, hier

Onzin over de islamisering, hier

Denken over het begrip integratie, Willem Schinkel. Hier

Moet je religieus getinte organisaties van migranten wel steunen? Over de scheiding tussen kerk en staat, hier

Verder: Scheiding kerk en staat, hier – kijk vooral naar al die initiatieven waar ik langs ben geweest aan het einde.

En nog een bericht over de avond in Zeist:
hier