Een beetje ouderwets ben ik wel, dat ik graag wil weten waar we voor en waar we tegen zijn, en ook wie we zijn. Maar dit was in navolging van de Occupy-beweging elders een losse groep die het Beursplein bezette, zonder duidelijke aanvoerders en zonder duidelijk programma.

Maar het ging, werd zichtbaar, vooral tegen het kapitalisme, de banken, de bonussen, de graaicultuur. En verder ongeveer overal over waar mensen tegenwoordig verontwaardigd over zijn. Tegen deze regering, vanzelf. Ik hoorde een speech van een ‘illegale’ vluchteling. Een zestiger jaren-strijdlied met gitaar. Ik zag spandoeken met Marx erop, en met Loesje, mensen met diverse socialistische vlaggen, mensen met een SP-jekkie, mensen dik in de AOW en jongeren, het was er wel leuk. En iedereen boos, dat is duidelijk.

Ik ben wel benieuwd waar het heen gaat, en of het echt een beweging gaat worden. En hoe dan. Alleen de straat opgaan is niet voldoende om echt wat te veranderen, al is het een begin, dat zien we in zulke uiteenlopende landen als Egypte en Israël. Eens moet je toch bedenken wat je wilt en hoe. Ik hoorde nogal wat anti-partijtaal en ‘dit is niet politiek’ want zo gauw je meer doet dan ongenoegen uiten is het natuurlijk wel degelijk politiek. Dus ben ik heel erg nieuwsgierig hoe het verder gaat. Hartverwarmend was het wel. En vandaag meer, in de Max in de Melkweg vanaf 13.00 en weer op het Beursplein. En in andere steden dan Amsterdam ook.