(Soedanese vluchtelingen)
Abu Pessoptimist is ook weer op zijn post (op de EAJG borrel grapten we dat we onze vakanties voortaan moeten coördineren, want we waren tegelijkertijd ‘dicht’, en wij zijn in Nederland zowat de enigen die op bijna dagelijkse basis aandacht besteden aan Israël/Palestina.)
En ondanks het feit dat ik me beperk tot het gebied waar ik veel ben geweest en veel van af weet, en alle landen waar ik me wel voor interesseer maar waar ik het nieuws ook maar uit de kranten moet halen overlaat aan mensen die er meer van afweten, lukt het mij nooit om het nieuws bij te houden – en daar klaagt Maarten Jan Hijmans ook over op zijn weblog. Die lui daar zitten nooit stil. Weer rotzooi op de Westoever, de nederzettingen worden weer uitgebreid, de gevangenen worden slecht behandeld, er wordt weer behoorlijk gemarteld, de apartheid groeit, er wordt weer eens gedreigd met een nieuwe aanval op Gaza, de interne democratie of wat daar nog van over is wordt weer eens verder aangetast, de NGO’s, vooral de mensenrechtenorganisaties, worden bedreigd, Amira Hass schrijft weer een belangwekkend stuk over de bureaucratie van de bezetting, de Bedoeïenen worden weer verjaagd, Oost-Jeruzalem is bijna onleefbaar voor de inwoners, het geweldloze Palestijnse protest neemt toe maar de Israëlische reacties erop worden steeds gewelddadiger, de kolonisten raken nu ook slaags met het leger, hun macht wordt groter, zowel in de politiek als in het leger, Netanyahu bekritiseert ze in het openbaar – voor de internationale gemeenschap – maar helpt de kolonisten als we even de andere kant opkijken. Parlementariërs raken zowat slaags met elkaar nu de verkiezingen naderen, de spanningen tussen de orthodoxen en de seculieren lopen op, ook al omdat de angst bij de seculieren groeit dat de orthodoxen binnenkort de meerderheid gaan vormen en ze zich steeds meer gaan bemoeien met de leefwijze van de mensen die niet gelovig zijn, de Palestijnen binnen Israël krijgen het steeds meer te verduren maar worden ook weerbaarder, de spanning tussen de VS en de Israëlische regering is interessant, hoe het verdergaat met de verzoeningspogingen tussen Hamas en Fatah is een onderwerp om te blijven volgen, ook de pogingen van Israël om dat weer te torpederen. Hoe het ervoor staat met de steun van de Amerikaanse joden voor de zionistische staat is ook interessant – dat begint barstjes te vertonen. En dan volg ik graag alle propagandacampagnes van Israël, met hulp van de hasbarista’s ook in ons land, om het steeds verder slijtende imago van Israël weer op te vijzelen – ik bedoel maar, deze thema’s schud ik even uit de mouw en de opsomming is dus in het geheel niet volledig. Dat is in mijn eentje niet bij te houden. Daar klaagt ook Maarten Jan over.
Nou, en dus was ik net van plan om een stuk te maken over de geamendeerde wet die van alle asielzoekers en vluchtelingen uit de Afrikaanse landen die het wagen om de grens van Israël over te steken ‘infiltranten’ wil maken, die meteen de gevangenis in gaan voor minstens drie jaar, maar Maarten Jan had het net op zijn weblog gezet en dus hoef ik niet meer. Fijn.
Dit is zijn conclusie aan het eind van zijn gedegen gedocumenteerde artikel (je merkt wel dat hij een professionele verslaggever is), maar lees vooral het hele stuk: hier.
Los daarvan staat de nieuwe wet natuurlijk ook wel heel erg haaks op de bekende woorden uit Exodus (22:21): ‘Gij zult de vreemdeling in uw midden niet slecht behandelen of onderdrukken, want gedenk dat u zelf vreemdeling bent geweest in Egypte,’ woorden die gelovige Joden elk jaar met Pesach (Pasen) herhalen. Ik heb het altijd een uitermate belangrijke uitspraak gevonden. Tenslotte zijn wij Joden niet alleen in Egypte, maar ook sinds het begin van de jaartelling nog eens zo’n kleine 2000 jaar overal en altijd een minderheid geweest, zodat we toch ruimschoots het belang van het goed behandelen van vluchtelingen en minderheden op ons hebben kunnen laten inwerken. Maar in Israel is dit aspect van het Jodendom dat volgens mij er een wezenskenmerk van is, toch wat naar de achtergrond verdwenen. Blijkbaar is het zionistische principe dat handhaving van Israels Joodse meerderheid boven alles gaat belangrijker.