Een vrouw naast me was teleurgesteld, dat er niet meer mensen waren gekomen. Het zou nu eindelijk wel eens tijd worden dat alle Nederlanders die het een schande vinden dat zo’n man als Netanyahu met zoveel eer wordt ontvangen van zich lieten horen, zich lieten zien, vond ze. Tja.
Ik heb al een tijd het gevoel dat demonstreren in het huidige tijdsgewricht niet meer erg helpt. Ook als mensen kritisch zijn gaan ze niet meer zo vaak de straat op. Ze verzamelen zich meer op wat we de ‘sociale media’ noemen, het nieuwe plein. En het moeten er wel heel erg veel zijn voordat het echt indruk maakt. Nu viel het weer ook al niet mee, want het regende en bovendien is het niet voor niets dat je voornamelijk tamelijk jonge en tamelijk oude mensen zag op de donderdagochtend – er zijn nogal wat mensen die dan moeten werken. Maar dit was duidelijk: het waren voornamelijk de activisten die er stonden.
Toch vind ik dat het moet, en was ik er dus ook weer. Je kunt niet niets doen, het mag niet dat Netanyahu geen tegengeluid krijgt. Dus stonden we daar in de regen. Wel een keur aan actiegroepen dus, van Palestine Link en de Palestijnen uit Vlaardingen tot Een Ander Joods Geluid en Gate 48 behalve uiteraard het Palestina Komitee, en zowat iedereen die zich druk maakt over Palestina/Israël. Ook de mensen die zich niet alleen zorgen maken over de Palestijnen, maar ook over Israël zelf. Plus twee jonge dames van de Israëlische ambassade, die zich gezellig verscholen achter hun pluutje, en de demonstratie gade sloegen vanaf de stoep aan de overkant.
Een demonstratie als deze is niet verrassend meer. Interessanter vond ik de reacties in de kranten op het bezoek van Natanyahu, want zo kritisch had ik de diverse redacties van dagbladen nog niet eerder meegemaakt. Een teken dat er toch behoorlijk wat aan het verschuiven is in de publieke opinie. Daar kom ik nog een keer op terug.
(Ik moet ook altijd erg lachen over de luitjes die op het net – en natuurlijk proberen ze het ook op mijn weblog – komen vertellen dat het helemaal niet zoveel mensen waren en het dus niets voorstelt. Zolang het zo dringend is dat ze dat komen vertellen stelt het dus kennelijk wel wat voor. Het doet me denken aan de tijd dat Een Ander Joods Geluid was opgericht, tot chagrijn van groepen als het CIDI die tot dan toe ongehinderd en nooit tegengesproken, konden doen alsof zij de joden van Nederland vertegenwoordigen, en in het NIW (het Nieuw Israelitisch Weekblad) ongeveer elke week wel een artikel of een reactie stond waarbij bezworen werd dat dat kleine clubje van het EAJG niets voorstelde.)
