(Alex van Ligten)

Afgelopen zondag was het weer Alex van Ligten die af en toe uit Sneek komt om voor ons in de Ekklesia de preek te komen doen. Altijd een plezier. Van Ligten verstaat de kunst om lichtvoetig een verhaal te houden met een gedegen diepgang. In mijn kerk kun je ten minste nog eens lachen. ‘Allah made us funny‘, toch?

Dit was het thema: die oude vraag over de aard van ‘de mens’. Zo hebben velen van ons die van huis uit al gelovig waren het meegekregen: de mens is slecht. Zoals in de beruchte catechismusvragen: “Zijn wij dan allen zo verdorven dat wij geheel en al onbekwaam zijn tot enig goeds en geneigd tot alle kwaad?” Of deze uit de catechismus van de R.K.Kerk: “De mens is geboren met een gevallen natuur en besmet met de erfzonde”.

Je hebt ook mensen die volhouden dat ieder mens in wezen goed is. In vroeger tijden kwam alles ons ‘uit Gods vaderlijke hand toe’, maar de moderne mens denkt dat het onze eigen vrije keuze is, wat we doen. Voor velen bestaat het geloof in God niet meer, dat is vervangen door het geloof in ‘de mens’. Hoewel dat niet zo nieuw is, die vervanging van God door de mens, ‘die belijdenis is al eeuwen oud, toen denkers ontdekten dat er veel gedacht en geloofd kon worden buiten de gestaalde kaders van een achterlijke kerk om’, zegt Van Ligten.

Rüdiger Safranski, een uiterst goed leesbare en enthousiast vertellende filosoof, beschrijft hoe juist deze (moderne) periode van het geloof-in-de-mens samenvalt met de meest gruwelijke oorlogen en de grootste mensenvernietiging aller tijden. “Wie door de goede geesten verlaten is,” schrijft hij, “en de goede gronden verloren heeft, moet alles zelf maken. Voor wie ophoudt in God te geloven blijft er niets anders over dan in de mens te geloven. Daarbij kunnen we tot de verrassende ontdekking komen dat het geloof in de mens ons misschien lichter viel toen we nog de omweg via God namen.”

Laten we de omweg via God nog eens inslaan, zegt Van Ligten. Zoals in de nieuwe vertaling en verdichting van psalm 112, door Huub Oosterhuis.

(Huub Oosterhuis)

Psalm 112, vrij

Je zou gelukkig willen zijn:
stevig, vrolijk, rechtop,
goed werk, goed wonen, wat geld,
aardig worden gevonden
lief, je grote liefde vinden,
kinderen krijgen, gezonde, mooie.
Dat zou je willen – wie niet?

Wil je ook goed zijn, betrouwbaar,
trouw, rechtvaardig, meedogend?

Een duistere zaak is de wereld
maar er zijn mensen van licht.

Gierig wreed zelfzuchtig dezen en genen
maar er zijn mensen die geven en delen.

Er is kwaad en woester kwaad onstuitbaar
maar er zijn mensen die de doem doorbreken.

Er zijn woorden gesproken
die werken ten goede, je hart versterken,
je geweten scherpen.

Gelukkig wie ze zoekt te horen
en leeft om te volbrengen.

Een kwaadwillig mens wordt nooit gelukkig.

(Uit 150 psalmen vrij)

(Geeske Hovingh)

En Geeske Hovingh bidt voor:

God dit woord waarmee wij U noemen
is bijna dood en zonder betekenis geworden,
leeg en vergankelijk
als ieder mensenwoord.
Wij bidden U
dat het opnieuw van kracht mag zijn
als een naam
die uw belofte naar ons toedraagt,
als een levend woord
waarin wij weten,
dat gij voor ons zult zijn
zoals gij zijt:
Betrouwbaar en verborgen
en rakelings nabij.

Amen.

Voor de volledige tekst van de preek van Alex van Ligten kun je terecht bij de website van de Ekklesia, ga naar prekenarchief. Hier. Die van Alex stond er vanochtend nog niet op, maar dat zal wel snel gebeuren.
Je kunt er trouwens gewoon een keer heen als je nieuwsgierig bent. Zondags, 11 uur in De Nieuwe Liefde, zie voor adres de website.

(De foto’s zijn afkomstig van een oudere dienst, op 11 december 2011)