Met Clara een werkbezoekje gebracht aan Amersfoort, het was de eerste keer dat ik het nieuwe SP hoofdkwartier bezocht, dat De Moed heet. Ik vond De Afdracht leuker, maar dat is het niet geworden.

Rondgeleid door Jeffery Hotleuff, die me veel geholpen heeft met m’n weblog, en die nu gaat emigreren. Prachtig gebouw, met eindelijk eens genoeg vergaderruimte. Het rook er nog nieuw, er hing een devote stilte wat er ook mee te maken heeft dat het zomer is, maar er werd nog steeds gewerkt. Ik mocht even in de machinekamer kijken, in de enorme voorraadruimte, waar alle sponsjes en jackies worden bewaard, in de enorme kluis waaraan je nog kan zien dat het eens een bankgebouw was.

Wel een verschil, ik kreeg nog wel even een vlaag van nostalgie naar die heerlijke rommel op de Vijverhofstraat in Rotterdam, waar de entree altijd gevormd werd door dozen met partijkranten en net ingeleverde spandoeken, alsof er gezegd werd: wij voeren hier actie, en o ja, we zijn ook nog een partij of zo. Rotterdam was natuurlijk ook passend, de stad van de arbeid, en de buurt – gewoon, zonder kapsones, tussen de mensen waar het om gaat.

Maar het ging eigenlijk al jaren niet meer met de ruimte, met die uitdijende partij, en het nieuwe gebouw is ruim en schoon, strak van vorm, duurzaam uiteraard, en ik hoor van de mensen dat het er heerlijk werken is, al is het voor de lui die nu moeten reizen wel even wennen. Eindelijk een echte kantine, overal ontvangst voor het net, en mooi: de kunst van Hans van Leeuwen, voorheen kamerlid, nog altijd kunstenaar – alsof zijn werk speciaal voor dit gebouw bedoeld was. En nu tussen de banken waar we het mee aan de stok hebben. Op een andere manier ook heel passend.