Hebben we het net gehad over de mensen met een handicap in Nederland. Is al niet makkelijk. Maar dan in Gaza, waar het maar de vraag is of je een rolstoel kunt krijgen, waar de wegen vaak niet geasfalteerd zijn, waar geen openbaar vervoer is dat je mee kan nemen, waar je maar moet hopen dat een taxi je meeneemt en dat je daar geld voor hebt.

Waar je misschien wel wilt en kunt werken, maar waar zoveel mensen werkloos zijn dat je kans heel klein is. Waar ze heel mooie wetten hebben voor de rechten van gehandicapten, maar zoveel zorgen aan hun kop door de aanhoudende blokkade dat het er niet erg van komt om die wetten uit te voeren.

Kortom: in Gaza is het voor mensen met een handicap driedubbel moeilijk. En dus verdienen ze ook driedubbel onze solidariteit. En die kunnen we ze heel simpel geven, met een donatie. Klein beetje geld, wat je kunt missen, een beetje meer geld mag ook en het liefst een periodieke overmaking waardoor de mensen daar een beetje op ons kunnen rekenen. We hebben veel ’tientjesmensen’ die maandelijks tien euro over laten maken.

En wij van Stichting Kifaia zorgen ervoor dat dat geld goed terechtkomt. Wij werken zelf allemaal onbezoldigd, we gaan naar Gaza met trainingen en andere vormen van ondersteuning, en krijgen alleen reiskosten vergoed. We geven in Nederland zo weinig mogelijk geld uit, en hebben zelfs geen kantoor.

Het geld dat direct naar Gaza gaat wordt goed besteed: voor de gehandicapten zelf en hun families, maar ook voor de bescheiden salarissen van vijftig mensen die voor hen zorgen, en die hen bezoeken in hun eigen huis.

Wat we doen is veel meer dan hulp: Palestijnen kunnen nergens hun rechten krijgen. Niemand komt voor ze op, behalve de mensen in de solidariteitsbewegingen en organisaties zoals wij. Doordat wij volhouden houden zij de moed erin. Dat is wel een tientje waard. Of zo.

In de film is Neveen te zien, een schat van een jonge vrouw, zelf niet gehandicapt en toen ze voor het NCCR kwam werken als publiciteitsmedewerker wist ze nog van niets. Maar ze is gegrepen door het werk en door de mensen waar ze het voor doen en heeft vooral veel gedaan voor het vrouwenproject. Als het goed gaat komt ze in november naar Nederland.

We hebben tegenwoordig een doneerknop op onze website om het makkelijk te maken. Daar vind je ook alle informatie. Kijk hier.

Vragen kunnen hieronder. En voor de huftertjes die het niet kunnen laten: je bijdrage is voor niemand te zien en komt er uiteraard ook niet op.