Taraa!!! Hierbij de foto van mijn eerste zelfgebakken spelt-bananen-amandelbroodje. Ik ben er reuze trots op. Niet gedacht dat ik nog eens zo’n type zou worden dat haar eigen brood bakt, maar behalve dat ik er veel plezier in heb is het ook echt lekker.

Ik heb er inmiddels mijn plantaardig-eten-cursus van een maand bijna opzitten, en ik ben er heel tevreden over. (Kijk hier, bij Boele, de Planteneter) Ik heb zo het idee dat ik voor 95% planteneter blijf, dat wil zeggen dat ik niet alleen geen vlees meer eet, maar ook geen zuivel – melk, kaas, eieren. Maar ik wil dat niet al te dogmatisch doen, dat wil zeggen dat ik een marge hou van zo’n vijf of tien procent, voor als ik bij andere mensen eet, of ergens buitenshuis. Vegetarisch is meestal wel te doen, maar als je ook geen andere dierlijke producten eet is er werkelijk zowat niks te eten en om nou elke keer met mijn eigen boterhammetjes met humus te gaan slepen – dat weet ik nog niet. Behalve dat ik ook niet zoveel zin heb om steeds maar uit te leggen: nee ook geen kaas. Nee echt niet. En ook geen omeletje, dank je wel.

We zullen zien. Het is wel een behoorlijke omslag, en Boele had er gelijk in om mij als nieuwe planteneter op het hart te drukken het rustig aan te doen. Niet alles in een keer anders, en niet te fanatiek. Die cursus was trouwens leuk en leerzaam, elke dag een stukje informatie, want het is heel belangrijk dat je niet maar slaafs doet wat je wordt opgedragen, maar begrijpt waarom – zodat je bewust je eigen beslissingen kunt nemen. En elke dag een paar nieuwe recepten, en om de week een video waarin de meester je vertelt hoe ver je bent en wat je nu mee gaat maken.

Dat was ook wel erg behulpzaam toen ik geheel volgens de regels ziek werd. Je gaat na een tijdje puur plantaardig eten namelijk ‘ontgiften’, en daar word je misselijk van, hoofdpijn, woelingen in de darmen en god wat een snot. Brrrr. Ik ben er maar voor gaan liggen, en na een dag of vijf werd het weer leuk.

Dit zijn mijn ervaringen:

1. Dat ik het leuk vind, en lekker. In het begin kun je je er niet zoveel bij voorstellen, wat, alleen groente en fruit (en peulvruchten, graan, noten, paddestoelen)? Ik at al heel weinig rood vlees, maar nog wel vis, en zeker veel kaas en eitjes. In het begin is het echt omschakelen, want wat heb je dan in huis, en wat eet je wanneer je trek krijgt? Toch niet weer een banaan? Maar dit is wat je ontdekt: hoe ontzettend veel variatie er is als je plantaardig eet, en hoeveel lekkere dingen ik heb leren maken. Zo maak ik nu zelf van cashewnoten, zijdetofu en avocado een heerlijk smeerseltje voor op brood, onder een berg tomaten, komkommer, kruiden en sprietsels. Meteen ook een dipsausje voor worteltjes en bloemkoolroosjes. Het eerste dat ik doe na mijn ontbijten is de groene smoothie, met een hand vol groene bladgroente en veel fruit. Voor mijn ontbijt zelf vind ik dat nog een te kouwe plens, maar er gaat wel sojamelk in mijn koffie. Ik sta dus veel in de keuken, en ja, dat kost dus tijd, zeker in het begin.

2. Het kost ook tijd vanwege de derde regel: eet zo min mogelijk in de fabriek bewerkt voedsel. En als het kan, eet biologische groente en fruit. Ik ben dus tegenwoordig kind aan huis in de natuurwinkel, waar ik me om te beginnen in het buitenland waarde. Hoezo gojibessen, chiazaad, speltmeel, amandelmelk? Hoe moet ik nou weten welk soort zout beter is dan een ander, en al die soorten olie? Vandaar dat ik het prettig vond om goed voorgelicht te worden, en ik er behoorlijk wat tijd aan heb besteed en nog, om op de hoogte te raken. Want hier kom je ook achter: dat we aardig genaaid worden door de voedselindustrie en de supermarkten die ons een boel buitengewoon ongezonde troep verkopen.

3. Ik val er zachtjes van af, en dat is ook precies mijn bedoeling. Dat begon er al mee toen ik de alcohol eraan gaf – als ik nog dronk zou ik deze ommezwaai niet hebben kunnen maken – en sinds ik die beslissing heb genomen in november 2011, ben ik vijftien kilo afgevallen. En werkelijk zonder moeite want ik eet veel. Ik hoef niet meer elke calorie of punt te tellen, daar kon ik op den duur niet tegen, ik hou me alleen aan de regels van wat ik wel eet: plantaardig, en zolang ik af wil vallen een beetje voorzichtig met noten en olie en avocado’s. Beginnelingen willen nog wel eens per ongeluk te weinig eten, waarschuwt Boele, want als je plantaardig eet werk je behoorlijk wat volume weg – aan vezels, aan water. Honger is er dus echt niet meer bij, joepie!

4. Mijn smaak verandert. Kaas mis ik nog wel, maar vlees niet meer. Ik vind foto’s van dooie runderlappen ook regelrecht onsmakelijk. Maar ik geloof echt dat je smaak verfijnder wordt als je plantaardig eet, het verschil tussen het ene soort appeltje en het andere, een rijpe peer, sappige mango, een zelfgebakken boterham, een sojatoetje met sinaasappel, een heerlijk broccolisoepje met kerrie en knof en amandelen… Ik maakte pas gewone hutspot, wortel, ui, aardappel, groentebouillonblokje, rijstroom voor de smeuigheid – ik bakte er nog wat nepvlees van de vegetarische slager bij maar dat had niet eens gehoeven, het was zonder ook heerlijk. Ik drink nog wel koffie met sojamelk, maar pas dronk ik een espressootje. Jakkes. Wat een bittere troep. Het is alsof je je voedsel weer opnieuw ontdekt.

5. Ik heb wel flink wat moeten opruimen in mijn huis. Mijn diepvries ontdaan van vlees en kwartels en gestoofde geit. Kleine dilemma’s: nog even opeten, weggeven of weggooien? Opeten daar had ik geen zin meer in. Kookboeken weggegeven. IJskast anders ingedeeld, dat lullige groentelaadje is veel te klein. Suiker weg. Frisdranken weg, ook die met aspartaam. Boter weg. Ik heb behoorlijk wat nieuw in moeten slaan, en dat was om te beginnen dus niet goedkoop.

En daarmee kom ik op een thema dat er absoluut bij hoort. Het persoonlijke is alweer politiek, het zal eens niet. Volgende aflevering: de politiek van gezond eten. Want ook gezondheid is in onze rijke wereld oneerlijk verdeeld. En is daarmee een politiek thema.

Wordt vervolgd: hier.