De logica van een kind, nog onbeschadigd aanwezig: als je een dier op wilt eten moet het eerst dood.

En hij heeft dieren liever als ze nog op hun pootjes staan. Dus wil hij ook die stukjes octopus niet opeten, ook al verzekert zijn moeder dat de kop van dat beest nog op de vismarkt is. Dat gedraai, hoe we onszelf ervan kunnen overtuigen dat we in principe goed zijn voor dieren, maar het kipfiletje echt wat anders is, dat leren we pas later. De Britten hebben een leuke oplossing om hun geweten te sussen, en zo min mogelijk te beseffen dat wat ze eten eerst dood is gemaakt: die maken een onderscheid in de taal tussen eetvlees en aaivlees. Cow en beef, calf en veal, sheep en mutton. Flesh en meat. Ik hoop dat Luiz zijn logica kan behouden.