(Nieuwjaarsborrel van Sivmo en EAJG, links rabbijn van de Kamp)

Te gast: rabbijn Lodi van de Kamp, met een heldere stellingname. Ik zou de term ‘zwarte bladzijde’ niet hebben gekozen, omdat in onze taal ‘zwart’ altijd staat voor slecht en verkeerd, en ‘wit’ altijd voor schoon en onschuldig, maar ik heb veel respect voor het verhaal van Van de Kamp. Vandaar.

ONZE GESCHIEDENIS KENT ZWARTE BLADZIJDEN GENOEG, MEER DAN GENOEG

Ons koloniaal verleden…… een zwarte bladzijde
Het uitsluiten van Joden in de samenleving ten tijde van de gilden……een zwarte bladzijde
Onze rol in de slavenhandel……een zwarte bladzijde
De NSB…..een zwarte bladzijde
De hulp van onze landgenoten bij de moord op meer dan honderdduizend Joden……een zwarte bladzijde
De politionele actie´s in het voormalig Nederlands Indië……een zwarte bladzijde
De moord op Kerwin Duinmeijer…….een zwarte bladzijde

DE VOLGENDE BLADZIJDE

De rechter heeft gesproken. De intocht van Sinterklaas met zwarte Pieten mag in Amsterdam volgende week doorgaan. De rechter deed haar uitspraak en er blijkt geen juridische grond om de intocht te verbieden.

Maar, er is meer dan de uitspraak van de rechter. De vraag is voor mij niet alleen of de intocht wel of niet verboden mag worden. Die vraag is beantwoord. Voor mij blijft de vraag of de intocht ook zonder verbod toch door moet gaan. Leef ik in een stad, in een land, waar wij ook met deze uitspraak nog steeds zo een intocht werkelijk willen?

In een stad, in een land, waarvan het geschiedenisboek ontsierd wordt door talloze zwarte bladzijden zouden wij geen zwarte Pieten, met of zonder uitspraak van de rechter, meer moeten willen.

Een stad, een land, dat keer op keer roept dat wij die zwarte bladzijden hebben omgeslagen verliest iedere geloofwaardigheid wanneer haar inwoners de komende weken, rijen dik, Sinterklaas, vergezeld door zwarte Pieten, staan toe te juichen.

Is zwarte Piet een uiting van het koloniaal gedrag van ons land? Is het een verwijzing naar kindslaven, naar de slavernij? Het antwoord op die vragen doet er allang niet meer toe. Het gedrag en de uitspraken van delen van onze samenleving in de richting van onze Surinaamse, Antilliaanse en Afrikaanse stadsgenoten vanwege hun moeite die zij hebben met zwarte Piet zou voldoende reden moeten zijn om te zeggen: ‘ook zonder verbod geen zwarte Piet meer’

De pijn en de vernedering die zij alleen al de afgelopen weken hebben moeten ervaren moet voldoende zijn om te zeggen ‘dit willen wij niet langer’.

Reclamezuilen in onze stad dragen op dit moment een veelzeggende affiche, de beeltenis van Anne Frank. Het is een reclame voor de theatervoorstelling Anne. Het meisje dat op basis van haar ras werd vermoord. Om geen andere reden. Zij was gewoon een van de meer dan honderdduizenden. Zij was in dit opzicht de Joodse Kerwin Duinmeier.

In deze stad met deze reclamezuilen wordt volgende week Sinterklaas met zijn zwarte Pieten door duizenden mensen welkom geheten.

Na alles wat de afgelopen weken is gezegd is wordt, als wij dit met ons allen nog steeds willen, opnieuw een zwarte bladzijde geschreven.

Een zwarte bladzijde waarvan wij hopelijk ooit nog eens mogen zeggen dat wij die ook om gaan slaan. Ik zie dit echter somber in. Er zijn langzamerhand te veel zwarte bladzijden.

Lody B. van de Kamp