(Lonneke Lemaire bij de Kristallnachtherdenking)

Vrijdag 13 december was Lonneke lemaire van Platform Stop Racisme en Uitsluiting op het Forum van het Transnational Migrant Platform over de groei van racisme in Europa. Dit is wat ze zei:

HET SYSTEMATISCHE RACISME IN EUROPA

Is het toevallig dat in Europa het racisme de laatste jaren extreem is toegenomen?

Sinds de Amerikaanse president Bush de War on Terror heeft uitgeroepen (lees de oorlog tegen moslims) en de economische crisis in 2008 in al zijn hevigheid losbarstte zijn racistische en fascistische partijen aan een opmars begonnen die sinds de 30er jaren van de vorige eeuw zijn weerga niet kent.

De eenheid van Europa had als doel de vrede te bewaren om nooit meer in een situatie terecht te komen die zou leiden tot een wereldoorlog. Deze politiek is failliet. Het Europa van vandaag heeft heel weinig te maken met een democratisch Europa dat z’n burgers moet beschermen en heeft veel nationalisme aangewakkerd.

Miljoenen burgers in Europa leven in grote armoede. De verhalen halen de kranten: van kinderen in Portugal die uit vuilnisbakken eten en Grieken die sterven omdat ze geen zorgverzekering kunnen betalen. Extreem rechts spint hier garen bij.

De fascistische Jobbik partij in Hongarije doet het vooral goed bij Hongaren die zwaar door de economische crisis zijn getroffen. Roma en Sinti burgers zijn het slachtoffer en worden het land uitgezet. In Slovakije worden Roma “parasieten” genoemd. In Griekenland zijn het migranten en vluchtelingen (veelal uit Afrika) die van markten worden afgeslagen door de Gouden Dageraad, de neo nazi partij die een enorme aanhang heeft onder de arme Griekse bevolking. Ook gebruikt de Gouden Dageraad weer termen als “joden zijn ongedierte” en laait het anti-semitisme weer op. In Italie en Frankrijk worden zwarte ministers en politici voor aap uitgescholden. In Duitsland zijn in de afgelopen 20 jaar meer dan 800 racistische moorden gepleegd. Veel van de slachtoffers zijn burgers met een Turkse achtergrond. Over de situatie in Nederland zullen andere sprekers het hebben.

Al op 21 maart 2012 hield het Platform Stop Racisme en Uitsluiting een wake bij de Dokwerker hier in Amsterdam voor de slachtoffers van racistisch geweld in Europa. 50 namen werden toen voorgelezen, 5o mensen die zijn vermoord.

De massa moordenaar Anders Breivik die in 2011 in Noorwegen 77 jongeren doodschoot heeft zich in zijn manifest uitgesproken als aanhanger van Wilders. Hij haat, net als Wilders, het multiculturele Europa, dat volgens hem vooral bestaat dankzij de sociaal democratische partijen. Het zijn ook blanke Europeanen die hun nek uitsteken tegen racisme die slachtoffer worden. Op 6 juni 2013 werd Clément Méric in Frankrijk door jongeren met boksbeugels doodgeslagen. Hij was een blanke student en anti fascist. Er worden bij deze moord relaties gelegd met de organisatie “Jeunesses Nationalistes”, een organisatie die zich laat inspireren door de Gouden Dageraad.

Overal in Europa zien we verbindingen ontstaan tussen racistisch-rechtse groeperingen. De traditionele rechtse partijen bagatelliseren die ontwikkeling of staan het oogluikend toe.

Maar waar blijft de stem van de progressieve en linkse partijen? Wanneer nemen zij eindelijk ondubbelzinnig stelling tegen het Eurpese racisme en het opkomend racisme in eigen land?

En er is nog een andere verontrustende ontwikkeling gaande. Er worden pogingen ondernomen om de democratie te ondermijnen. Laten we ‘s kijken in ons eigen land.

De VVD-fractie in de Tweede Kamer is bezig een wetsvoorstel te verdedigen dat tot doel heeft de Nederlandse rechter de mogelijkheid te ontnemen om de Nederlandse wetten te toetsen aan de internationale verdragen. De VVD is van mening dat het aan het parlement is en niet aan de rechter om te beoordelen of wetten in overeenstemming zijn met de verdragen.

Het parlement moet dus op de stoel van de rechter gaan zitten van de VVD. Het democratisch principe van de scheiding tussen wetgevende, uitvoerende en rechtelijke macht wordt op deze manier aangetast. Waar doet ons dat aan denken? Het lijkt verdacht veel op de situatie tijdens de Duitse bezetting 40-45 toen de rechtstaat ruw terzijde werd geschoven.

Nederland is al vaker op de vingers getikt. Zowel de Raad van State, de nationale rechter, als ook het Europees Hof voor de Rechten van de Mens hebben in de afgelopen decennia meer dan eens geconstateerd dat Nederland zich niet houdt aan Europese en internationale verdragen. Denk aan het op straat zetten van uitgeprocedeerde asielzoekers.

Ook de PVV heeft al 2 jaar geleden een poging ondernomen om rechters niet meer voor het leven te benoemen maar benoeming afhankelijk te maken van of ze wel streng genoeg straffen. Streng genoeg voor de nieuwe normen van de onderbuik. Zo zal rechtspraak farce worden. Asielzoekers wijzen er nu al op dat het niet meer gaat om ene eerlijke beoordeling van asielaanvragen maar om een beleid om zoveel mogelijk mensen buiten de poort te houden.

Staatsburgers worden rechteloos, en dat geldt niet alleen voor asielzoekers zonder papieren, maar ook voor wie al jaren legaal in Nederland woont. Het recht op demonstreren gaat gevaar lopen, en opnieuw zien we de groei van klassenjustitie.

Mensen, dit zijn ontzettend gevaarlijke ontwikkelingen!

Migranten, moslims, Roma en Sinti en vluchtelingen worden tweederangs burgers in Europa, misschien moeten we wel zeggen derderangs burgers.En in ons eigen land is het klimaat langzamerhand steeds rijper gemaakt voor de explosie van racisme die we nu zien. Als dit zo doorgaat dan belanden we in een situatie die te vergelijken is met die van de 30er jaren van de vorige eeuw. De haat tegen de Joden toen, de uitsluiting van de samenleving, het treiteren en intimideren dat vooraf ging aan explosie van geweld tijdens de Kristallnacht, het begint er steeds meer op te lijken. De Griekse anti-fasciste Vicky Ioannidi sprak tijdens de Kristallnachtherdenking in 2012 de hoop uit dat er geen nieuwe Kristallnacht zal plaatsvinden in Griekenland.

Ook Barrosso, voorzitter van de Europese Unie nota bene, riep onlangs burgers op zich niet afzijdig te houden nu de Unie onder vuur ligt van populisten. Volgens Barroso moet er een einde komen aan de situatie dat extremisten hun gang kunnen gaan zonder enig weerwoord. Vooralsnog gaat echter extreem rechts zonder al te veel belemmeringen bondgenootschappen aan om Europa te “zuiveren” van ongewenste etnische groepen. De banden van Wilders met Marine Le Pen, Filip de Winter van Vlaams Belang, Heinz-Christian Strache, de leider van de uiterst rechtse FPÖ in Oostenrijk en anderen spreken boekdelen.

Wij moeten het tij keren!

Wij moeten gezamenlijk in actie komen, iedereen van links, van groepen tegen racisme, migrantenorganisaties, van initiatieven tegen islamofobie en iedereen die zich bezighoudt met asielzoekers en vluchtelingen. Zeker nu de zwarte bevolking van Nederland het niet langer pikt en zijn stem verheft is de tijd rijp voor bundeling van krachten.

Nog onlangs zei hoogleraar Stephen Small, tijdens een debat over 150 jaar na de slavernij:
“Het is tijd voor bondgenootschappen, er moeten meer verbindingen worden gelegd tussen de strijd tegen racisme en die tegen islamofobie. De tijd is rijp, de gehele wereld kijkt toe.”

Op 21 maart is het de internationale dag tegen racisme, door de VN in 1960 uitgeroepen na het bloedbad in Sharpeville in Zuid Afrika. Dat wordt de dag dat we op de beste manier de onlangs overleden Nelson Mandela kunnen eren – door te laten zien waartoe we in staat zijn, met hoevelen we zijn, en hoe we met elkaar onderdeel uitmaken van één groot verhaal: voor recht! Voor vrijheid! Tegen Racisme! Tegen uitsluiting!

LATEN WE ONZE KRACHTEN BUNDELEN!