Derde les bij Boele de Planteneter. Het is fijn dat we mee mogen profiteren van wat hij er bij leert, vooral ook na zijn studiereis naar de VS waar de meeste deskundigen zitten als het gaat om gezondheid en plantaardig eten. Het is ook leuk dat hij er steeds mensen bij haalt die op een ander terrein deskundig zijn dan hij: we hadden al een arts, een psychiater. Vorige keer hadden we het vooral over hoe we ons voeden, en Boele neemt dat ruim: niet alleen wat we in onze mond stoppen maar ook wat we nodig hebben om in balans te blijven, en waar we onze spirituele voeding vandaan halen. Want voeding is meer dan wat we nu eenmaal nodig hebben om in leven te blijven.

(Fenna Janssen)

Dat kwam opnieuw aan de orde toen Fenna Jannsen ons les kwam geven over ‘emotie-eten’. Veel mensen eten meer dan ze willen en dan goed voor ze is, of ze eten de verkeerde dingen. Natuurlijk zijn er ook de bekende echte eetstoornissen, daar gaat ze niet over, maar wie herkent niet dat je je voornam niet zoveel te eten en ergens op een feestje toch de bak met nootjes naar binnen staat te werken? Of niet voorbij de kroketten op het station komt? Wanneer gaan we snaaien, sluipen we naar de ijskast, en doen precies wat we ons voor hadden genomen om niet te doen? Ik hou het tegenwoordig bij plantaardig, en een speltboterham met pindakaas past daar best in. Maar waarom drie?

Dit is de vraag: wat willen we dempen met voedsel, welke leegte, voor welke behoefte staat het die we misschien ook anders in kunnen vullen? Fenna Janssen die als therapeut en diëtist mensen begeleid die tien kilo lichter willen worden heeft er net een boek over geschreven: Liefde in plaats van chocola. Daarin staat ook waarom diëten niet helpen.

(Lisette Kreischer)

Plantaardig eten is geen straf, ook al denken veel mensen meteen dat je niets meer mag behalve rauwe worteltjes, en beginnen ze bij het idee al te rouwen over nooit meer kaas, nooit meer bitterballen of nieuwe haring met een koud korenwijntje. Het leuke van plantaardig eten is de avontuurlijke ontdekkingsreis naar wat wel. En daarvoor kwam Lisette Kreischer ons aanschouwelijk les geven in plantaardig koken en heerlijk, we mochten alles proeven, de granola zonder vet en zonder suiker, een smoothie, spekjes van tempé, een bloemkool smeerseltje met veel mosterd, mayonaise zonder ei, krokant en pittig gebakken oesterzwammen en tussendoor gooide ze ook nog met de linkervoet een verrukkelijke cake in elkaar die we ook op mochten eten toen die aan het eind van de les uit de oven kwam. Lisette besloot als kind al om vegetariër te worden, lammetjes zijn niet om op te eten vond ze, en at dus thuis jarenlang aardappelen, groente en een saaie groenteburger. Dat was niet erg sexy, en bovendien, wie consequent is eet ook geen toetjes met gelatine erin, en geen zuivelproducten want daar worden de kleine stiertjes voor geslacht, maar wat dan wel? Lisette is aan het werk gegaan, en loop al jaren in Nederland voorop met inventieve recepten en in juni komt haar nieuwe kookboek uit: Plant Power. Hoe je taart en cake en erge zondige cupcakes maakt zonder ei: met banaan of appelmoes als bindmiddel bijvoorbeeld. Hoe je lekkere pittige en boeiende smaken kunt maken waardoor je vlees niet eens meer mist, met shoyu, gerookte paprika, gistvlokken, maple syrup, plantaardige room, hoe je, kortom, plantaardig eten van zijn suffe geitenharensokken imago ontdoet en sexy maakt.

Ik leerde weer wat dingetjes bij en was gelukkig. Vanavond tempé spekjes met roergebakken spinazie met knof en gestoomde bataat. He-le-maal geen straf. En zo veel eten als je wilt. Want dit is ook het prettige van plantaardig eten: als je het vet een beetje in de gaten houdt (en niet een blik bombaynoten in een sessie naar binnen werkt) hoef je echt nooit meer calorieën te tellen of met honger naar bed. Het punt is, merk ik, dat je niet zoveel meer wil eten, want met een lekkere maaltijd waar alles in zit wat je echt nodig hebt heb je met één bordje meestal echt genoeg. Een nieuwe ontdekking, want ik nam juist als ik iets lekker vond vroeger altijd een tweede portie, ook als ik allang geen honger meer had.

Nog één les krijgen we. Over de wetenschappelijke kanten van plantaardig eten, want er is al heel veel bekend. Dan ben ik gevorderd planteneter. Zelden zo lekker gestudeerd.