In de kranten kom je niets meer tegen over Gaza/Palestina, want de ‘oorlog’ is voorbij en dan is het geen nieuws meer. Gelukkig zijn er nog wel mensen – en organisaties – die begrijpen dat er nog niets is opgelost, dat het heel slecht gaat met Palestina en uiteindelijk ook met Israël, en dat het een zaak is van lange adem.
Dus was ik met plezier te gast in de SP afdeling Leiden, ook omdat vrienden Ruben Verhasselt en Han Dirks van Stichting Kifaia oook van die club zijn. Lot van Baaren, van de Palestina Werkgroep van de Abvakabo FNV hield een inleiding. Lot is meer thuis op de Westoever, daarheen gelokt door haar dochter Loes, en had een interessant verhaal waarmee ze meteen duidelijk maakte waarom de vakbond zich met Palestina bemoeit: niet alleen omdat internationale solidariteit vanzelfsprekend zou moeten zijn, maar ook omdat ze veel kon vertellen over de manier waarop de werkomstandigheden van Palestijnen worden belemmerd door de muur. Ik kon daarna nog wat vertellen over Gaza.
Aan het eind werden me niet alleen bloemen aangeboden, maar ook politiek asiel bij de SP afdeling Leiden. Waarop Christine zei maar als je ging emigreren kwam je toch naar Rotterdam?