Ayala Levinger sprak deze speech uit op de Dam, toen we op 11 juli herdachten dat een jaar geleden Israël een enorme, verwoestende en dodelijke aanval op Gaza pleegde. Ayala was Israëlisch, en heeft die nationaliteit afgelegd.
“Mijn naam is Ayala Levinger. Ik ben in de zionistische apartheidstaat Israël geboren en ik woonde daar 26 jaar. Ik heb negen jaar geleden afscheid genomen van mijn nationaliteit. Toen begon ook mijn bewustwordingsproces na jaren van indoctrinatie. Ik moest mijn geschiedenis helemaal opnieuw leren kennen, maar deze keer de waarheid: de geplande etnische zuivering, de nakba, de massacres, het pesten en mishandelen van Palestijnen en misdaden die al 68 jaren in mijn geboorteland plaats vinden. Ook in de tijd dat ik daar woonde, in mijn naam, zodat ik van privileges en supremacy kon genieten. En nog steeds. Ik kan bijvoorbeeld mijn familie bezoeken. Dat kunnen Palestijnen hier vaak niet.
In juli vorig jaar was ik op bezoek bij mijn familie. Twee dagen na mijn komst begon de aanval op Gaza en ook de taak van de media. Ik had jaren niet naar de zionistische tv gekeken en was vergeten hoe erg het was. De zionistische media doen geen verslaggeving, maar propaganda. Hun doel was angst zaaien zodat de mensen denken dat het weer zo’n “geen keuze” oorlog is* en niet de meest dodelijke aanval op Gaza ooit, de genocide die het was. En het werkt. Ik stond daar in de kelder met gehersenspoelde buren en moest luisteren naar wat de IOF* met Gaza moest doen. Zelfs mijn familie die “links kritisch zionistisch” is en die het vreselijk vinden dat onschuldige mensen omkomen vonden redenen waarom het weer moest. Dat is links in Iraël. Over rechts begin ik niet eens.
Je gelooft niet hoe snel posttraumatische symptomen al verschijnen. Na een paar avonden waren mijn kinderen al anders en dat terwijl het Palestijnse verzet tegen de blokkade van Gaza en de bezetting van Palestina beperkte middelen heeft. Zij brachten ons waar wij waren echt niet in gevaar. Mijn kinderen wisten niet hoe ze de adrenaline kwijt moesten. Wat doe je als ouder dan voordat je zelf gek wordt – geef je kind een voetbal en stuur hem naar buiten om te schoppen. In Gaza dachten ouders hetzelfde en stuurden hun lieve kinderen naar buiten met een bal. En één avond, op 17 juli speelden een groep kinderen van 9 en 10 jaar oud, leeftijd van mijn oudste zoon, voetbal op het strand van Gaza. Ze werden door de IOF direct beschoten. Ahed, Zakaria, Ismai en Muhammad zijn direct geraakt en van hun jonge leven beroofd. Ik durfde de foto’s niet te bekijken. Moatasir zag zijn broertje en die neefjes dood. Hij was 11. Hij slaapt niet meer. Hij probeerde van het balkon te springen. Hij is een kind van 12 jaar en heeft geen zin meer in het leven. Honderden duizenden kinderen zoals Moatasir lijden aan PTSD alleen al in Gaza.
Meteen nadat ik hier terug was ging ik met jullie de straten op voor Gaza en voor Palestine, want het kwaad overwint als goede vrouwen en mannen niets doen. Jullie zijn goede mensen maar er zijn nog veel goede mensen die hier niet zijn. En dat is mijn bericht voor ons vandaag:
Weerstand bouwen tegen indoctrinatie is mogelijk.
Ogen openen is mogelijk.
We moeten de goede mensen eraan herinneren dat ‘neutraal’ zijn ook een kant kiezen is.
Blijf vertellen. Dat doe ik ook. Vertellen is ook verzet.
Tot slot
I want to say something in English because there are lots of tourists on the Dam and many of them come from apartheid state Israël. Maybe they’ll stop and listen:
If you support ethnic supremacy and apartheid and if you supported the killings in Gaza last summer then you are on the wrong side of history. And when this is over and the apartheid regime is over (and it will fall!) you’ll wish you could erase these dark pages in your history. But then rewriting Zionist history is not possible anymore.
Start unlearning your racism today!
If you are agaist racism and you support equality and justice for the opressed you know you have to speak up agaist zionism and support the resistance. You don’t have to support violent resistance. There is plenty non violent resistance to show solidarity with, like BDS. Don’t be afraid to speak up against a Jewish ethnocracy. You know a post colonialist democracy with equality and justice for everyone is the only right way.
(And don’t let anyone tell you that you are an antisemite Jew. If someone thinks being Jewish means you are supposed to be a racist too then that person is antisemite himself.]
En jullie zie ik de volgende keer en de volgende en de volgende keer totdat Palestina vrij is
Free Palestine!
Voetnoten van Anja:
1. Israël hanteert een ideologie dat hun oorlogen noodzakelijk zijn, ‘we hebben geen keuze’.
2. Ayala zegt net als andere critici IOF, Israeli Offence Force, in plaats van IDF, Defence Force, zoals ze zelf zeggen.